12 เมษายน 2548 20:47 น.
**พาฝัน**
..เธอสูง..รู้ตัวไหม
เห็นใคร-ใคร..เขากล่าวขาน
ว่าฉันน่ารำคาญ
ทรมานคนอย่างเธอ
..เธอซื่อ..เธอแสนดี
เพื่อฉันนี้..ได้เสมอ
ทุ่มเทหมดใจเธอ
ฉันยังเผลอ..ยังงอแง
..เพราะฉันเอาแต่ใจ
ฉันใจร้ายนิสัยแย่
ชอบทำเหมือนไม่แคร์
ให้เธอแพ้ตลอดกาล
..ถ้าเถียงต้องชนะ
ไม่รู้ล่ะห้ามคัดค้าน
ไม่งั้นฉันจะพาล
เขากล่าวขานฉันไม่ดี
..ก็รู้แค่คำคน
เขาเวียนวนไปแบบนี้
ทั้งที่ไม่รู้ดี
ว่าอย่างนี้แค่เล่นกัน
..ก็รู้ก็เข้าใจ
แต่ยังไงก็ไหวหวั่น
เมื่อเราไม่เท่ากัน
เมื่อเธอนั้น..สูงเกินไป..
10 เมษายน 2548 17:23 น.
**พาฝัน**
...ผิดหวังในตัวฉันมากมั๊ย???
ที่ไม่เป็นอะไร-อะไร..อย่างเธอฝัน
ผิดหวังมั๊ย..กับคนที่เธอให้ชื่อว่าเป็นคนสำคัญ
ผิดหวังมั๊ยที่ฉัน..ไม่ได้ทำตัวสลักสำคัญอะไร..
...น้อยใจไหม..ที่ฉันทำเฉย-เฉย
รู้ตัวได้เลยว่าเป็นคนไม่เอาไหน
ขอโทษที..ทำได้แค่นี้ขอให้เข้าใจ
ขอโทษที่ทำอะไร..เอาแต่ใจตัวเอง
...เบื่อไหม..ที่ต้องทนอยู่เสมอ
ทนกับคนเพ้อเจ้อ..ที่ชอบคิดว่าตัวเก่ง
ทนกับความว่างเปล่า..ความเหงาความวังเวง
เพราะคนอย่างฉันเอง..ที่ทำอย่างนั้นลงไป
...ขอบคุณที่เธอยอมทุกอย่าง
อยากให้ขัดใจบ้าง..เดี๋ยวจะเป็นเด็กเสียนิสัย
พูด-พูด..บ่น-บ่น..ฉันก็เป็นคนที่พอจะเข้าใจ
มากแล้วนะที่เธอให้..ช่วงเวลาต่อไป..ขอตอบแทน..
10 เมษายน 2548 17:12 น.
**พาฝัน**
...เป็นแค่คนธรรมดา
ไม่ได้วิเศษนักหนา..อะไรขนาดนั้น
แค่คนเริงร่า..หัวเราะ-มีน้ำตาไปวัน-วัน
หาเรื่องเพ้อ-เพ้อ..ฝัน-ฝัน..สุขกับปัจจุบันที่พอใจ..
...ก็ไม่มีอะไรที่ดีเสิศ..
คำว่าประเสริฐ..คงไกลฉันเป็นไหน-ไหน
มีความโลภ..มีความโกรธเหมือน-เหมือนคนทั่วไป
เรื่องดี-ดีก็ทำได้..แต่ไม่ใช่ตลอดเวลา..
...ก็ไม่ใช่คนที่เลวทราม
ยังมีคนไต่ถาม..เวลามีปัญหา
ยังมีคนคิดถึงอยู่บ้าง..เป็นบางเวลา
ไม่ได้ทำตัวแย่อะไรนักหนา..จนถึงกับว่า..ไม่มีใคร
...บอกแล้วว่าเป็นคนธรรมดา
ทุกข์-สุขตามประสา..บ้าตลอดคงไม่ไหว..
ฉันไม่สูงกว่าฟ้า..ไม่ต่ำกว่าดินขอให้เข้าใจ
ฉันก็แค่คนทั่ว-ทั่วไป...ไม่ต่างอะไรกับคนเดินดิน..