13 ธันวาคม 2546 14:21 น.
**พาฝัน**
. . .สายลม...พัดไอหนาว...เข้ามาใกล้
ฉันคิดถึง..คนไกล...เกรงจะหนาว
สบายดี...อยู่หรือเปล่า..ส่งข่าวคราว
อากาศหนาว..ฝากดูแลตัวเอง
. . .ห่วงเฮียแพ็ค..ที่อยู่ไกลถึงเชียงใหม่
จะหนาวมั๊ย..ใส่เสื้อหนา-((หนา))...อย่าอวดเก่ง
เฮียอยู่ไกล..ฝันฝากให้ห่วงตัวเอง
อย่าทำเบ่ง..ว่าข้าใหญ่ ไม่หนาวเลย ^____^
. . .ห่วงยัยทีม..บอบบาง..ไร้ไขมัน
ห่วงตัวเองบ้างละกันอย่าวางเฉย
ห่วงน้องไมนด์...แต่อยู่ไกลจังเลย
ได้แค่เอ่ย..วาจา..ว่าห่วงกัน
. . .ห่วงตะแหง่ว...ห่วงฟ่าง..ห่วงพี่ตูน
อยากให้อุ่น..อุ่นกายเหมือนอย่างฝัน
แล้วก็ขอให้อุ่นใจด้วยละกัน
ก่อนนอนนั้น..จะไปห่มผ้า...ให้ทุกคน ^____^
. .. ห่วงทุก-ทุก คนใน ไทยโพเอ็ม ด้วยนะคะ . . .แต่ความสามารถไม่พอ
เลยแต่งออกมาได้แค่นี้ อ้ะ ^______________^ ....
12 ธันวาคม 2546 19:32 น.
**พาฝัน**
. . . .ขอโทษ...อีกครั้ง...นะคนดี
ที่ฉันคนนี้...เผลอทำตัวอย่างนั้น
เล่นสนุกเฮฮาไปวัน-วัน
จับมือถือแขนกัน....ไม่ตั้งใจ
. . .ฉันกับเขา..แค่เพื่อนกัน
ไม่มีทางมากไปกว่านั้น...เชื่อใจได้ไหม
ขอโทษ...ถ้าทำอะไรที่ดูไม่ดี..จนเกินไป
แต่สถานการณ์บังคับไง..ขอเธอเข้าใจกัน
. . .เธอเจ็บ..ฉันเจ็บกว่า
เสียน้ำตา..เพราะความบ้าของตัวเองทั้งนั้น
สร้างปัญหา..ให้เธอเสียใจไม่เว้นวัน
ซ้ำเอาแต่ใจอย่างนั้น..ฉันเสียใจ
. . .แทนที่เธอจะเป็นคนโกรธ
แต่ฉันกลับโทษว่าเธอเหลวไหล
อะไรก็ไม่รู้..ไม่ยอมพูดเคลียร์กันไป
ที่ไหนได้...ฉันกลับ...เหลวไหลเอง
. . .ฉันผิด..แต่เธอง้อ..
ฉันหน้างอ..เธอไม่ปล่อยให้ฉันเคว้ง
ฉันง่วงนอน..เธอขับกล่อมด้วยเสียงเพลง
ฉันวังเวง..เธอคอยปลอบให้อุ่นใจ
. . .เธอเศร้า..ฉันไม่พูด
เธอหน้าบูด..ฉันงอแงใส่
เธอร้องไห้..ฉันเอาแต่ใจ
เธอวุ่นวาย..ฉันเรียกร้องมากเกิน
. . .เธอสิ..ที่ต้องงอน
แต่ฉันกลับย้อน...ทำตัวห่างเหิน
อยากให้รู้..ถึงทำตัวเฉยเมยมากเกิน
ยังมีหัวใจที่คอยเดิน...ตามหลังเธอทุก-ทุกวัน
. .. ถ้าเธอหัน...มามองคงจะเห็น
ว่าฉันไม่ได้เป็นคนเย็นชาอย่างนั้น
จากสายตา..ที่เธอได้อ่านทุก-ทุกวัน
คงจะเข้าใจกัน..ว่าฉัน...รักเธอเหลือเกิน...
12 ธันวาคม 2546 19:06 น.
**พาฝัน**
. . . ตั้งใจตัดกระดาษ...
บรรจงวาด...เส้นตรงใส่
คัตเตอร์...คอยตัดไว้
พับด้วยใจ...ส่งให้เธอ
. . . พับดาว...กี่พันดวง
แพ้คำห่วง...ที่มีให้เสมอ
แต่ที่ให้...แค่อยากให้รู้...อยู่ใกล้เธอ
ตอนเราไม่เจอ...เธอจะได้รู้..ฉันอยู่ไม่ไกล
. . .ค่อย-ค่อยพับ...ทีละดวง..
ให้รู้ว่าห่วง..กว่าคนไหน-ไหน
ขีดทีละเส้น..ดินสอไม่เป็นใจ
เบี้ยวมา-เบี้ยวไป..เฮ้อ...แย่จัง..!!
. . .ถึงดาว..จะเบี้ยว-เบี้ยว
ใจดวงเดียวเปี่ยมความหวัง
...สาธุ!! ขออย่าพัง...
ลุ้นกันจัง...จะรอดไหม??
. . . ถึงดาว..จะอุบาทว์
ดูอนาถ..อย่าสนใจ
ขอเธอ...มองข้ามไป
ความตั้งใจ...กินขาดเลย
....กะแต่งกลอนให้ดูซึ้ง
ให้คนหนึ่ง..เหมือนอย่างเคย
ออกมาเน่าจังเลย
โถ่เอ๊ยย!!...อีกแล้วเรา..
...กลับมาพูดเรื่องดาว
ส่งข่าวคราว..ให้หายเหงา
เราห่างกัน...ให้ดาวคอยเป็นเงา
ผูกใจสองเรา..ตลอดไป...
7 ธันวาคม 2546 17:43 น.
**พาฝัน**
. .. เจ็บกับความรัก...
มันเริ่มเป็นเรื่องหนัก-หนัก...สำหรับใจฉัน
เมื่อฉันและเธอ...ต่างคิดไม่เหมือนกัน
สิ่งที่ผูกใจฉัน..คือ -รัก-แค่คำเดียว..
. . เหนื่อย และเริ่มท้อ
เมื่อเธอชอบทิ้งให้รอ....ใจมันฟ่อ..และห่อเหี่ยว
เหงาทุกครั้ง..นั่งรอเธอ...แค่คนเดียว
เหมือนเดินทางเปลี่ยว-เปลี่ยว...แค่คนเดียวลำพัง
. . . เธอ..ไม่ได้ดีแค่กับฉัน
กับทุก-ทุกคนนั้น....เธอก้อเป็นอย่างเขาหวัง
สิ่งที่ฉันคิด...มันทลายและเริ่มพัง
เธอคงไม่ได้นั่ง..ในใจฉันคนเดียว
. . . เคยคิด...ว่าเธอนั้นถูกใจ
หารู้ไม่..ว่ามีคนอื่นเข้ามาเกี่ยว
ไม่ได้ดีในสายตาฉันคนเดียว
เธอก็เที่ยว...ทำดีกับทุกคน
. . .เธอดีอย่างนี้..ฉันน่าจะดีใจ
แต่ทำไม..ในใจมันสับสน
หวาดระแวง..เธอคิดกับฉันเหมือนทุกคน
หรือเธอสนใจฉันมากกว่าใคร..
. . .ฉันไม่เข้าใจเธอ
ไม่รู้หรอกเออ..ว่าเธอคิดแบบไหน
ฉัน..ต้องการคนเอาใจ
เธอกลับห่าง-ห่างกันไป..เพราะคิดว่า..ไม่สำคัญ
. . .ฉันชอบคนอบอุ่น
เธอว่าฉันชอบจุ้นจ้าน..ซะอย่างนั้น
เธอ...ไม่ต้องการมีความลับต่อกัน
แต่ความรู้สึกฉัน...แปลงเป็นคำพูดไม่ได้หรอกเธอ
. . .ความรู้สึก..ถ่ายทอดได้ทางเดียว
กับกลอนที่เก็บเกี่ยว..เรื่องราวเสมอ
อยากรู้ทำไมไม่มาอ่านล่ะเธอ
จะได้รู้ซักทีล่ะเออ..ผู้หญิงคนนนี้คิดกับเธอ..ยังไง??...
5 ธันวาคม 2546 18:38 น.
**พาฝัน**
...ขอบคุณ...ความรัก...ที่พ่อให้
ขอบคุณทุกแรงใจ...ที่พ่อสร้างสรรค์
ขอบคุณความห่วงใย...ที่มีให้ทุกคืนวัน
ขอบคุณทุกความฝัน...ที่พ่อให้มา
...ขอบคุณ..สำหรับทุกอย่าง
ขอบคุณที่คอยอยู่ข้าง-ข้าง...เมื่อลูกเจอกับปัญหา
ขอบคุณความผูกพัน..ที่ไม่ธรรมดา
ขอบคุณวาจา...ที่ให้กำลังใจ
...ขอบคุณ...ตรงนี้คงไม่หมด
และไม่รู้จะทด..จะแทน..ด้วยสิ่งไหน
นอกจากรักที่ให้พ่อ...รักปักใจ
ไม่ว่าวันไหน..จะไม่รักพ่อน้อยลง
...ขอโทษ...ถ้าลูกทำผิดพลาด
ขอโทษ..เพราะลูกอาจเคยผิดหลง
แต่วันนี้..ให้สัญญา..อย่างมั่นคง
สิ่งใดพ่อประสงค์..ลูกจะทำอย่างตั้งใจ
..ตั้งใจเล่า...ตั้งใจเพียร..เรียนหนังสือ
จะฝึกปรือ..ให้เก่งกว่า..คนไหน-ไหน
ลูกคนนี้...ไม่ให้พ่อ..ต้องอายใคร
ลูกของพ่อจะก้าวไป..เป็นผุ้ใหญ่ที่ได้ดี
...ลูกของพ่อ...ต้องเป้นคนอดทน
จะฝึกตน..แม้เหนื่อยไม่หน่ายหนี
ลูกของพ่อ..รักใคร่...และใฝ่ดี
จะไม่มี...เรื่องให้พ่อ..ต้องหมองมัว
...ต่อจากนี้...ลูกของพ่อให้สัญญา
จะฟันฝ่าอุปสรรค...แม้ท่วมหัว
จะถนอมรักษา..ดูแลตัว
จะไม่กลัว..ที่จะ..ทำความดี
...อำนวยพร..ด้วยกลอนบทสุดท้าย
อย่าให้โรคกล้ำกลาย...ร้ายแหนงหนี
ทำสิ่งใด..ขอให้พบประสบดี
และสุขี..โชคดีตลอดไป..