16 พฤศจิกายน 2546 11:21 น.
**พาฝัน**
...โถ่!!..แค่แพ้เอง..ไม่เป็นอะไรหรอก
เท่..ดีออก...คนชนะ...ทำได้ที่ไหน
แพ้..แค่ไม่ชนะ..จะเป็นไรไป
เถอะน่า..คราวหน้าเอาใหม่..ถ้าเจ็บใจก็เอาคืน
...อย่าไปคิด..ให้มันวุ่นวาย..ไปเลยนะ
ยิ้มกับคนชนะ..โดยไม่ต้องฝืน
ต้องมีสักวัน..ที่เธอจะได้เอาคืน
ดูอย่างคนอื่น-อื่น..เค้าไม่เคยแพ้รึไงกัน
...ถ้าไม่แพ้..ก็ไม่รู้จักคำว่า ชนะ
เข้าใจรึยังล่ะ..เอาน่า...ขอให้เชื่อฉัน
โถ่!!คนดี..เชื่อเถอะ..เธอเก่งขึ้นทุกวัน
คิดอย่างงี้แล้วกัน...-((แพ้เป็นพระ..ชนะเป็นแชมป์))- ...เผื่อเธอจะสบายใจ ^____^
16 พฤศจิกายน 2546 10:50 น.
**พาฝัน**
...เป็นห่วง..ที่สุดเลยนะคนดี
จะรู้บ้างมั๊ยนี่...ว่ายังมีฉันคอยห่วงเสมอ
แล้วทำไม...ไม่ดูแลตัวเองบ้างเลยล่ะเธอ
เล่นเอาฉันเพ้อ..เพราะห่วงเธอมากกว่าใคร
...บอกแล้ว..ถ้าเหนื่อยให้พักก่อน
เธอก็ดันใจร้อน..หักโหมไปได้
ไงล่ะ..เล่นเอาตัวเองไม่สบาย
ไอ้ฉันก็อยู่ไกล..ได้แต่ส่งใจไปห่วงเธอ
...ก่อนนอนอย่าลืมทานยา...
อย่าลืมห่มผ้า..อย่าลืม...อย่าเผลอ
ยังไงก้อ..หายเร็ว-เร็วนะเธอ
พรุ่งนี้คงได้เจอ....คิดถึงเธอจัง ^____^
14 พฤศจิกายน 2546 10:37 น.
**พาฝัน**
...เธอรักฉันน้อยกว่าฟุตบอล
แล้วฉันสมควรงอนมั๊ยล่ะ อีตาบ้า
เล่นเข้าป๊ายย..เล่นเข้าไป..กีฬาน่ะ
เบื่อฉันแล้วใช่มัยล่ะ ก้อบอกกันมาดี-ดี
...เธอรักฟุตบอลมากกว่าฉัน
งั้นเราเลิกกันดีมั๊ยล่ะทีนี้
ไอ้ลูกกลม-กลม-มันมีอะไรดี
เธอถึงทิ้งฉันคนนี้ได้ลงคอ
..แค่อารมณ์ของผู้หญิง
ที่น่ายิงทิ้ง..บ้า-บ้า บอ-บอ
เธอไม่ต้องสนใจกับสิ่งที่ฉันร้องขอ
ถ้าฉันงอน..ไม่ต้องง้อ..ฉันเข้าใจ..
...เวลานี้เธอมีแต่ฟุตบอล
ถ้าฉันงอน..เธอคงจะบ้าตาย
อ๊ะ..อ๊ะ..ไม่งอน((ให้เธอเห็น)) แล้วก้อด้ายย..
ฉันเข้าใจ..รักมันมากกว่าฉันก้อได้ไม่ว่ากัน
...แต่ฉันยังมีข้อแม้...
ถ้าวันนี้เธอแพ้..จะงอนมากกว่านั้น
เอาเป็นว่า..วันนี้จะส่งแรงใจให้แล้วกัน
แข่งให้ชนะแล้วฉัน...จะมีรางวัล..ให้เธอ
12 พฤศจิกายน 2546 14:29 น.
**พาฝัน**
...คนดี......
ที่เธอบอกจะมีฉันเป็นคนสุดท้าย
เป็นคนแรกและคนเดียวในหัวใจ
หนทางอีกยาวไกล..อยากให้ลองคิดดูอีกที
..อยากให้เธอคิดดูนานนาน
ว่าเธอ..พร้อมจะก้าวผ่านแต่ละวันกับฉันคนนี้
รู้..ฉันรู้ว่าเธอพร้อม..จะสร้างความรู้สึกดี
และความรักที่เธอมีฉันมั่นใจ
...แต่ที่คิด..มันไกลไปรึเปล่า
เรื่องของเรา..จะยาวนานไปแค่ไหน
อย่าเข้าใจผิด..และคิดว่าฉันไม่เชื่อใจ
เอาอย่างงี้ดีไหม..ปล่อยมันไปตามกาลเวลา
...ดีใจนะที่เธอพูดอย่างงี้
แต่การกระทำสิ....ที่มันสำคัญกว่า
พูดออกไปแล้วไม่ทำ...เจ็บเกินเยียวยา
ขอคนดีเถอะนะ..ถ้าไม่แน่ใจอย่าพูดมา..ให้ฝัน ลม-ลม
11 พฤศจิกายน 2546 21:01 น.
**พาฝัน**
...เหมือนคนที่ไม่มีความหาย
จะเป็นตายร้ายดีใครจะสน
ไม่ว่าฉันจายากดีหรือมีจน
ก้อคงไม่มีคนมาสนใจ
...ก็ไม่เคยมีใครมาเหลียวแล
ก็แค่คนนิสัยแย่-แย่...ใครเค้าจะแคร์ล่ะจิงไหม??
ขนาดเธอยังไม่สนว่าฉันจะเป็นยังไง
แล้วยังจะมีใคร..ที่ห่วงกัน
..ขนาดเธอยังทำไม่รู้ไม่ชี้
แล้วยังจะมีใครที่...ห่วงใยฉัน
ขนาดเธอ..ยังไม่แคร์หัวใจกัน
แล้วคนอย่างฉันจะมีใครมาเข้าใจ....