13 ธันวาคม 2546 19:17 น.
**พาฝัน**
...ก้อแบบว่า..คนมันคิดถึง
บอกไปไม่รู้จะซึ้งกันบ้างไหม
เลยเลือกที่จะเก็บไว้ในใจ
ไม่กล้าพูดออกไป..กลัวเสียฟอร์ม
...ก้อแบบว่า...คนมันไม่อ่อนหวาน
ให้ขับขาน..เป็นน้ำตาล..ใครจะยอม
ให้บอกรัก ...ขอบอกแบบอ้อม-อ้อม
รักษาฟอร์ม..กลัวคนมองว่าไม่ดี
...ก้อแบบว่า...คนมันโคด-จะ-รัก ((ขออภัย ไม่สุภาพเจ้าค่ะ))
โดนใจอย่างหนัก..สำหรับเธอคนนี้
จะยังไง...ใครจะมองเธอไม่ดี
ให้รู้เลยฉันคนนี้...ยังมั่นคง
13 ธันวาคม 2546 15:42 น.
**พาฝัน**
. . . คิดแล้ว..ฉันก้อเห็นแก่ตัว
วัน-วันเอาแต่กลัว..กลัวเธอไม่รักกัน
หวาดระแหวง..กลัวเธอไม่สนใจฉัน
วันแต่ละวัน...แคร์แต่ความรู้สึกตัวเอง
. . . แค่เธอไปยืนข้างคนอื่น
ฉันก็หยิบยื่นข้อหา...ทำฉันเคว้ง
แต่พอทีตัวฉันทำซะเอง
ฉันกลับเซ็ง..ที่เธอไม่พูดกัน
. . .ไม่ได้เซ็งที่เธอโกรธ
ไม่ได้โทด..ที่เธอน้อยใจฉัน
แต่เป็นเพราะ..ว่าเราไม่เข้าใจกัน
ก็งง-งง..ว่าเธอนั้นโกรธฉันเรื่องอะไร
. . .ไม่ได้นึก..ถึงจิตใจเธอ
ตอนที่เผลอไปสนิท กับคนไหน-ไหน
กว่าจะถึงบางอ้อ..ว่าเป็นเพราะอะไร
เล่นเอาฉันใจหาย..คิดว่าเธอจะเบื่อกัน
. . . กว่าจะรู้..ก็ตอนเธอมาง้อ
ก็หน้างอ..รอเธอมาง้อฉัน
พอรู้เรื่องแล้วมันสลับกัน
ควรเป็นฉันที่ต้องไปง้อเธอ..
13 ธันวาคม 2546 15:24 น.
**พาฝัน**
. . .ทำไมเราต้องทะเลาะกัน
ทั้ง-ทั้ง ที่ฉัน..ก้อรักเธอมากกว่าคนไหน-ไหน
ทำไมเราต้องงอนกันมา-งอนกันไป
ทั้ง-ทั้งที่หัวใจเราก็เป็นของกันและกัน
. . . เถียงไป..แล้วได้อะไรดี
ทะเลาะกันกี่ที..ก็เสียใจทั้งเธอและฉัน
ทำไมนะ?? ทั้งที่รักและผูกพัน...
แล้วเรามากัดกัน...เพื่ออะไร??
. . . แต่ฉันไม่อยากจะสัญญา..
ว่าต่อจากนี้จะไม่ทำตัวเหลวไหล
ไม่สัญญาว่าจะเลิกเอาแต่ใจ
ไม่เอาได้ไหม..กลัวผิดสัญญา
. . . ไม่สัญญา...แต่ฉันจะพยาม
จะมองข้าม...ทุกอย่างทุกปัญหา
จะไม่งอนไร้เหตุผล..อย่างที่เป็นมา
ไม่ให้เธอต้องเสียค่า..ความรู้สึกในใจ
. . . ไม่เอาแล้ว..ไม่อยากจะทะเลาะ
ไม่เห็นว่ามันจะเหมาะกับคู่เราตรงไหน
ไม่เอาแล้วไม่อยาก..จะน้อยใจ
อยากให้วันต่อ-ต่อไป...เป็นภาพเรารักกัน
13 ธันวาคม 2546 14:21 น.
**พาฝัน**
. . .สายลม...พัดไอหนาว...เข้ามาใกล้
ฉันคิดถึง..คนไกล...เกรงจะหนาว
สบายดี...อยู่หรือเปล่า..ส่งข่าวคราว
อากาศหนาว..ฝากดูแลตัวเอง
. . .ห่วงเฮียแพ็ค..ที่อยู่ไกลถึงเชียงใหม่
จะหนาวมั๊ย..ใส่เสื้อหนา-((หนา))...อย่าอวดเก่ง
เฮียอยู่ไกล..ฝันฝากให้ห่วงตัวเอง
อย่าทำเบ่ง..ว่าข้าใหญ่ ไม่หนาวเลย ^____^
. . .ห่วงยัยทีม..บอบบาง..ไร้ไขมัน
ห่วงตัวเองบ้างละกันอย่าวางเฉย
ห่วงน้องไมนด์...แต่อยู่ไกลจังเลย
ได้แค่เอ่ย..วาจา..ว่าห่วงกัน
. . .ห่วงตะแหง่ว...ห่วงฟ่าง..ห่วงพี่ตูน
อยากให้อุ่น..อุ่นกายเหมือนอย่างฝัน
แล้วก็ขอให้อุ่นใจด้วยละกัน
ก่อนนอนนั้น..จะไปห่มผ้า...ให้ทุกคน ^____^
. .. ห่วงทุก-ทุก คนใน ไทยโพเอ็ม ด้วยนะคะ . . .แต่ความสามารถไม่พอ
เลยแต่งออกมาได้แค่นี้ อ้ะ ^______________^ ....
12 ธันวาคม 2546 19:32 น.
**พาฝัน**
. . . .ขอโทษ...อีกครั้ง...นะคนดี
ที่ฉันคนนี้...เผลอทำตัวอย่างนั้น
เล่นสนุกเฮฮาไปวัน-วัน
จับมือถือแขนกัน....ไม่ตั้งใจ
. . .ฉันกับเขา..แค่เพื่อนกัน
ไม่มีทางมากไปกว่านั้น...เชื่อใจได้ไหม
ขอโทษ...ถ้าทำอะไรที่ดูไม่ดี..จนเกินไป
แต่สถานการณ์บังคับไง..ขอเธอเข้าใจกัน
. . .เธอเจ็บ..ฉันเจ็บกว่า
เสียน้ำตา..เพราะความบ้าของตัวเองทั้งนั้น
สร้างปัญหา..ให้เธอเสียใจไม่เว้นวัน
ซ้ำเอาแต่ใจอย่างนั้น..ฉันเสียใจ
. . .แทนที่เธอจะเป็นคนโกรธ
แต่ฉันกลับโทษว่าเธอเหลวไหล
อะไรก็ไม่รู้..ไม่ยอมพูดเคลียร์กันไป
ที่ไหนได้...ฉันกลับ...เหลวไหลเอง
. . .ฉันผิด..แต่เธอง้อ..
ฉันหน้างอ..เธอไม่ปล่อยให้ฉันเคว้ง
ฉันง่วงนอน..เธอขับกล่อมด้วยเสียงเพลง
ฉันวังเวง..เธอคอยปลอบให้อุ่นใจ
. . .เธอเศร้า..ฉันไม่พูด
เธอหน้าบูด..ฉันงอแงใส่
เธอร้องไห้..ฉันเอาแต่ใจ
เธอวุ่นวาย..ฉันเรียกร้องมากเกิน
. . .เธอสิ..ที่ต้องงอน
แต่ฉันกลับย้อน...ทำตัวห่างเหิน
อยากให้รู้..ถึงทำตัวเฉยเมยมากเกิน
ยังมีหัวใจที่คอยเดิน...ตามหลังเธอทุก-ทุกวัน
. .. ถ้าเธอหัน...มามองคงจะเห็น
ว่าฉันไม่ได้เป็นคนเย็นชาอย่างนั้น
จากสายตา..ที่เธอได้อ่านทุก-ทุกวัน
คงจะเข้าใจกัน..ว่าฉัน...รักเธอเหลือเกิน...