31 มกราคม 2548 10:37 น.
พันดาว
รัตติกาลหนึ่ง ใต้ท้องฟ้ายามราตรีในฤดูหนาว พระจันทร์ช่างสวยงาม ดาราเต็มท้องฟ้า...
ขณะที่นอนอยู่ ฉันได้ยินเสียงเหมือน ดนตรีที่แผ่วเบา บรรเลงมาไกลๆ
สำเนียง คุ้นหู เหมือนเรียกฉัน บอกฉัน ให้ออกไป เพื่อสัมผัสบางสิ่ง
ณ. ริมทะเลสาปที่น้ำใสดุจมรกต ฉันได้พบกับ ใ ค ร ค น ห นึ่ ง
เ ธ อ ช่ า ง ส ว ย ง า ม ร า ว ภ า พ ว า ด ที่ แ ต่ ง แ ต้ ม เ ธ อ . . . เ จ้ า ห ญิ ง รั ต ติ ก า ล
ผ่ า น ม า ดั่ ง ส า ย ล ม ที่ แ ผ่ ว เ บ า . . . ส ว ย ง า ม บ อ บ บ า ง . . เ ห มื อ น ภ า พ ใ น จิ น ต น า ก า ร
ไ ม่ เ พี ย ง ฉั น ที่ เ งี ย บ งั น ห ยุ ด นิ่ ง . . . ก า ล เ ว ล า ก็ เ ห มื อ น จ ะ ห ยุ ด ล ง . . .
-+-* -+-* -+-* -+-* -+-* -+-* -+-* -+-* -+-* -+-* -+-* -+-* -+-* -+-* -+-* -+-*
แว่วเสียง สำเนียงหวาน ยามหลับฝัน
เพรียกฉัน... แผ่วเสียงอัน อ่อนไหว
ขับกล่อม... ทอฝัน อบอุ่นไอ
นุ่มนวล... ดุจใยใหม กล่อมให้.. ฝันดี
ทะเลสาป สายน้ำ ไหลอ้อยอิ่ง
เรือลำน้อย. สงบนิ่ง เพียงบางสิ่ง เคลื่อนไหว
หญิงสาว สวยราวฝัน กลางพงไพร
สายตาเธอ เหม่อมองออกไป ไกลกว่าจินตนาการ
ตาเธอ... สุกสกาว... ดั่งราวฟ้า
ดั่งว่า... รวมหมู่ดารา ที่พราวแสง
กระพริบพราว.. เพ้อฝัน... วับแวม
ราวแต่งแต้ม จากท้องฟ้า ยามราตรี
พิ ณ เ สี ย ง สำ เ นี ย ง ห ว า น กั ง ว า น แ ว่ ว
จิ น ต น า ก า ร เ พ ริ ศ แ พ ร้ ว พ ริ้ ว ไ ห ว
ล ะ มุ น ฝั น ล ะ ไ ม ห า ล ะ เ ม อ ไ ก ล
หั ว ใ จ จ ด จำ ไ ว้ . . . ต ร า ต รึ ง
ว่ า ค รั้ ง ห นึ่ ง . . . ฉั น พ บ พ า น เ จ้ า ห ญิ ง น า ม รั ต ติ ก า ล
ผู้ ส ว ย ง า ม อ ย่ า ง เ ลื อ น ล า ง บ อ บ บ า ง อ ย่ า ง อ่ อ น ห ว า น
ป ร ะ ส า น ต า พ ร า ว ยิ้ ม ดั่ ง เ ว ล า ห ยุ ด ชั่ ว ก า ล
แ ต่ แ ล้ ว ค ล้ า ย ฝั น ที่ ผั น ผ่ า น ดั่ ง ฤ ดู ก า ล ที่ จ า ก ไ ป เ ธ อ จ า ก ไ ป
25 มกราคม 2548 09:43 น.
พันดาว
ฉันอาจเป็นเพียงหนึ่งเม็ดทรายที่ด้อยค่า..
เพียงเพราะ วันนี้หาดทรายขาว ยังคงมากมายด้วยเม็ดทรายอย่างฉัน... ที่เธอเลือกได้ดั่งใจ
ในวันหนึ่ง
หนึ่งเม็ดทรายในกำมือเธอ จะเป็นเพียง... หนึ่งเม็ดทรายที่หายไปจากท้องทะเล
-=-+* -=-+* -=-+* -=-+* -=-+* -=-+* -=-+* -=-+* -=-+*
เธออาจมองว่า..
ดวงดารา... ไม่มีวัน จะดับแสง
หินผาใหญ่ไม่มีวัน จะคลอนแคลน
ฉัน...ผู้อ่อนแรง ไม่มีวัน จะจากไป
คงคิดว่า... ท้องทะเล ไม่หยุดซัดทรายเข้าหาฝั่ง
ทุกอย่างคงยัง... เป็นอย่างเดิมเสมอ
ครั้งสุดท้ายที่แหงนมองท้องฟ้า ก็ยังพบสีฟ้าเหมือนอย่างเดิมที่เคยเจอ
สิ่งที่เป็นของเธอ... ยังเป็นจริงเสมอ ไม่เปลี่ยนไป
ค ง คิ ด ว่ า จ ะ พ บ ร อ ย เ ท้ า บ น ฝื น ท ร า ย ทุ ก ค รั้ ง ที่ หั น ก ลั บ ม า
เ มื่ อ แ ห ง น ม อ ง ฟ้ า . . . ค ง พ บ จั น ท ร า ท อ แ ส ง น ว ล ใ ส
ฉั น ที่ ใ ก ล้ เ ธ อ . . . ไ ม่ มี วั น จ ะ จ า ก ไ ก ล
ค ง คิ ด ว่ า เ ม็ ด ท ร า ย ไ ม่ มี วั น ห า ย ไ ป . . . จ า ก ท้ อ ง ท ะ เ ล
. . . ฉั น คื อ ห นึ่ ง เ ม็ ด ท ร า ย ที่ ห า ย ไ ป จ า ก ท้ อ ง ท ะ เ ล
14 มกราคม 2548 10:43 น.
พันดาว
บทกลอนดีดีจากแอ็ปเปิ้ล
คงแปลกมาก...ถ้าสายลมพร่ำเพลงรัก
คงแปลกนัก... ถ้าดวงดาว จะทายทัก กับ ก้อนหิน
คงแปลกนะ... ถ้าดอกไม้ จะเริงระบำ กับ ผืนดิน
คงแปลกจัง... ถ้าท้องฟ้า จะได้ยิน เสียงทะเล บอกคิดถึงกัน
-*-+= -*-+= -*-+= -*-+= -*-+= -*-+= -*-+= -*-+= -*-+= -*-+= -*-+=
^*^ -`๏- พันดาว -`๏- ^*^
คงแปลก หากท้องฟ้าไร้เมฆงาม
คงแปลก หากฟ้าสีครามไม่มีดาราที่พราวแสง
คงแปลก หากคลื่นทะเลหยุดซัดซาดเพราะอ่อนแรง
คงแปลก ในวันหนึ่งพระจันทร์ที่อ่อนแสง จะดับลับหายไป
ไม่แปลก ถ้าฉันจะสอยเมฆงามให้เธอ
ไม่แปลก ถ้าฉันจะหยิบดวงดาวช่างละเมอ ใส่ห่อของขวัญ
ไม่แปลก ถ้าฉันจะให้โมบาย ร้อยด้วยดวงจันทร์
ไม่แปลก ถ้าฉันกระซิบว่า... คิดถึงเธอทุกวัน... ฝันเห็นเธอทุกคืน
แปลกมั้ย ที่ฉันเห็น รุ้งมีมากกว่า 7 สี
แปลกมั้ย พระจันทร์ใจดี มากล่อมฉันในวันฟ้าใส
แปลกมั้ย คนมักใผ่ฝันพระจันทร์ที่แสนไกล
แปลกมั้ย ดอกหญ้าที่อ่อนไหว กลับอยู่ในใจฉันตลอดมา
ไ ม่ แ ป ล ก ถ้ า หั ว ใ จ ฉั น ช่ า ง จิ น ต น า ก า ร
ไ ม่ แ ป ล ก ที่ ม อ ง ด อ ก ห ญ้ า ง ด ง า ม ก ว่ า ด อ ก ไ ม้ ด อ ก ไ ห น
ไ ม่ แ ป ล ก ที่ ร อ ย เ ท้ า บ น ฝื น ท ร า ย เ ลื อ น ล า ง ต า ม ก า ล เ ว ล า ที่ เ ดิ น ไ ป
จ ะ แ ป ล ก อ ะ ไ ร กั บ ส า ย ล ม ที่ อ่ อ น ไ ห ว พั ด ไ ม้ ไ ห ญ่ จ น ไ ห ว เ อ น
:-= :-= :-= :-= :-= :-= :-= :-= :-= :-= :-= :-= :-= :-= :-= :-= :-= :-= :-=
ขอให้ยิ้มรับกับทุกการเปลี่ยนแปลง...
สิ่งที่เราไม่เคยคิดว่าจะเป็นไปได้ ก็อาจเกิดขึ้น.
วันหนึ่งตะวันอาจอ่อนแสง จันทร์อาจลาลับ สิ่งที่รักอาจจากไป...
แต่สิ่งที่เป็นจริงเสมอคือ... โลกก็ยังคงหมุนต่อไป.. เช่นเดียวกับชีวิตของเรา
หน้าส่วนตัว
1619
