27 เมษายน 2547 12:33 น.
พันดาว
ส า ย ล ม ร้ อ น ก ลิ่ น ไ อ ฝ น คื น วั น ห น า ว
คื น ฟ้ า พ ร า ว จั น ท ร์ เ ห งา ดา ว พ ริ้ ว ไ ห ว
ที่ สุ ด ส า ย ป ล า ย รุ้ ง อั น แ ส น ไ ก ล
ค ว า ม คิ ด ถึ ง เ ดิ น ท า ง ไ ป ทุ ก ที่ . . . ทุ ก ฤ ดู ก า ล
-- == -- == ---
เ พื่ อ น ค น ดี ค น นี้ ชื่ อ ค ว า ม คิ ด ถึ ง
พ า ใ จ ฉั น ค ะ นึ ง ถึ ง ค น ที่ ลื ม ฉั น
ค น ที่ เ ค ย เ ป ล่ ง ว า จ า ว่ า รั ก กั น
ค น ที่ เ ค ย ร่ ว ม ท า ง ฝั น เ มื่ อ วั น ว า น
21 เมษายน 2547 10:04 น.
พันดาว
ใครคนหนึ่ง เวลาหนึ่งเคยบอกฉันว่า
อยากคว้าจันทรา ดวงโต สีเหงา
นอนบนหาดทรายขาว ฟังคลื่นซัดเบาๆ
ขุดทรายใส่น้ำทะเลขาว แล้วสัมผัสเงาจันทรา
คงไม่เหมือนจันทราบนฟากฟ้าแสนไกล
ฉันเอื้อมมือไปคว้าเท่าไรไม่ถึง
ที่ฉันทำได้เพียงนั่งใต้แสงจันทร์แล้วคิดคำนึง
สักวันจะสัมผัสจันทราที่เกินเอื้อมถึง แล้วดึงแนบกาย
เคยเห็นไหม พรายน้ำ จากเงาพระจันทร์
แม้ไม่กลมดั่ง จันทราบนฟากฟ้า
แต่ริ้วประกาย พร่างพราย สะท้อนในแววตา
ยามเมื่อเวลา เธอตักน้ำทะเลมา ใส่ไว้ในอุ้งมือ
ไ ป สั ม ผั ส พ ร ะ จั น ท ร์ ใ น น้ำ ท ะ ล
ไ ป ฟั ง เ สี ย ง ค ลื่ น เ ห่ เ ป็ น เ พ ล ง อ บ อุ่ น
ฟั ง เ สี ย ง น้ำ ท ะ เ ล แ ท ร กเ ม็ ด ท ร า ย อั น ล ะ มุ น
คื น ห น า ว แ ส ง ด าว อุ่ น อ บ ไ อ ล ะ มุ น จ า ก ตั ว เ ธ อ
17 เมษายน 2547 11:10 น.
พันดาว
วันวานที่ผันผ่านมาในชีวิตฉัน
ต้องผ่านคืนวันที่ฟ้าไม่สดใส
คำร่ำลา ที่เธอทิ้งไว้ ก่อนเธอไป
ยังกังวาลก้อง อยู่ในใจฉันตลอดมา
. . .
ฉันในวันนี้ เวลานี้
เธอคนดี - ฉันมีสิ่งอยากบอกกับเธอไว้
เป็นคำพูดที่มาจากหัวใจ
เธอรู้ใหม ฉันไม่เคยโกรธเลย
อยากขอบคุณที่ทิ้งกัน
ขอบคุณกับเหตุผลร้อยพัน ทำให้เธอไม่มีฉัน
ขอบคุณความเฉยเมย เธอเคยมอบให้กัน
เหตุผลที่ขอบคุณนั้น ฉันกำลังจะบอกเธอ
. . .
ก า ร ล า จ า ก เ ธ อ ทำใ ห้ ฉั น ไ ด้ เ จ อ กั บ ค น ดี ดี
ทำ ใ ห้ ฉั น ไ ด้ มี คื น วั น อั น ส ด ใ ส
สิ่ ง ที่ รู้ จ า ก เ ธ อ แ ล ะ อ ย า ก บ อ ก กั บ ใ คร ๆ
ว่ า บ า ง สิ่ ง ที่ เ สี ยไ ป เ พี ย ง เ พื่ อ ต อ น รั บ สิ่ ง ใ ห ม่ ที่ ดี ก ว่ า เ ดิ ม
หน้าส่วนตัว
1106
