หนึ่งบทกลอน...ไว้ทอฝัน...ในวันห่าง

พันดาว

หนึ่งบทกลอน     ไว้ทอฝัน         ในวันห่าง
วันฟ้าจาง           คืนเหงา          ดาวอับแสง
กล่อมเธอนั้น     หลับฝัน          วันอ่อนแรง
เพื่อมีแรง           ก้าวตามฝัน     วันต่อไป
อธิษฐาน             ความในใจ      บอกไปว่า
ขอดารา              ช่วยฉายแสง   เส้นทางฝัน
ขอดาวเหนือ       ช่วยดูแล          เธอทุกวัน
ขอพระจันทร์       เล่าขาน          ตำนานดาว
เก็บก้อนเมฆ         สีขาว             แทนหมอนหนุน
ผ้าห่มอุ่น              ถักทอ             ด้วยใยฝัน
เตียงสีขาว            แต้มด้วยสี       ของพระจันทร์
โมบายฝัน            ร้อยด้วยตะวัน     และจันทรา
 เสียงทะเล            กระซิบให้           เธอหลับไหล
หยิบกลิ่นไอ          สายฝน             ในวันหนาว
หยิบน้ำค้าง           สายลม             และแสงดาว
ร้อยเรื่องราว         เพื่อพร้อม         กล่อมนินทรา
   
                                                                                                     ^*^ -`๏-  พันดาว -`๏- ^*^  
,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-