15 มิถุนายน 2548 10:54 น.
พันดาว
ตอนที่ฉันล้มลง...
ทุกอย่างดูสงบ...
เพิ่งรู้ว่าเมื่อก่อนตัวเองต้องเหนื่อยแค่ไหนกับเรื่องราวต่างๆที่ผ่านเข้ามา
...
... เป็นครั้งแรกที่เงยหน้ามองท้องฟ้า อย่างเต็มตา...
ในขอบเขตสายตาฉันไม่เห็นอะไรเลยนอกจาก..ท้องฟ้า..
... สีฟ้าช่างสวยงามจัง ... นั่นไง ปุยเมฆอิสระ...
ฉันได้เห็นท้องฟ้าในมุมมองที่ไม่เคยเห็นมาก่อน...
.... ฉันเห็น ความฝัน.. จินตนาการ... มากมาย
*-=-* *-=-* *-=-* *-=-* *-=-* *-=-* *-=-* *-=-* *-=-* *-=-*
ฉันรู้ดีว่า... ไม่มีเวทมนตร์ใดๆ
มีเพียงหัวใจกับร่างกายที่อ่อนล้า
แค่สายลมเบาๆ ก็พร้อมจะมีน้ำตา
แค่เธอเอ่ยคำลา... สองเท้าก็ล้าเกินกว่าจะก้าวเดิน
เมื่อก่อนเวลาฉันก้าวเดิน
หลายสิ่งเข้ามามากมายเกินกว่าจะรับได้
เมื่อฉันหยุดล้มลง หลายสิ่งรอบข้างก็จากไป
ทิ้งฉันไว้ ร้องไห้ ลำพัง
ไ ด้ เ ห็ น ท้ อ ง ฟ้ า ใ น มุ ม ม อ ง ใ ห ม่
ฟ้ า ช่ า ง ก ว้ า ง ใ ห ญ่ . . . ม อ ง ไ ด้ ไ ก ล เ กิ น ก ว่ า เ ค ย นึ ก ฝั น
ถ้ า วั น นี้ ฉั น ไ ม่ ได้ ล้ ม ล ง . . . ค ง ไ ม่ เ ห็ น สิ่ ง ที่ ห ล า ยค น พู ด กั น
ท้ อ ง ฟ้ า ใ บ เ ดิ ม . . . มี ร้ อ ย ฝั น พั น จิ น ต น า ก า ร
คงถึงเวลาที่ฉันจะลุกขึ้นยืน
ผ่านฝันร้ายในค่ำคืนที่เหน็บหนาว
สองเท้าก้าวเดินต่อไปบนเส้นทางถนนแห่งดวงดาว
จะจดจำท้องฟ้าใบเดิม และเรื่องราว เมื่อคราว ฉันล้มลง
11 พฤษภาคม 2548 10:11 น.
พันดาว
ความรัก คืออะไร เปรียบได้กับอะไร
ถ้าถามฉัน นิยามคงเป็นอะไรที่เศร้าสร้อยอ่อนหวาน ความหลัง ความทรงจำ
แต่อย่างที่รู้ ความรักมีหลายแง่มุม ต่างองศา
ฉันขอเล่าเรื่องราวของความรักในหนึ่งมุมมองที่ฉันได้สัมผัส
+--+ +--+ +--+ +--+ +--+ +--+ +--+ +--+ +--+ +--+ +--+
รักฉัน... คือบทกวี
เนื้อหามีทั้งเศร้าและอ่อนหวาน
บอกเรื่องราวความรักอันบอบบาง
มีร้อยยิ้มให้กับความทรงจำสีจาง คิ ด ถึ ง เ ธ อ
จำได้ในวันหนึ่ง ใต้ต้นไม้ใหญ่กลางทุ่งหญ้า
ยามหนุนตักเธอ..มองหน้า เห็นแววตาที่สดใส
รอยยิ้มอุ่น... สัมผัสรัก... ละมุนละไม
ในวันนั้น ดอกหญ้าบานไสว... ค ว า ม รั ก ใ น ใ จ ช่ า ง ส ว ย ง า ม
เคยถามเธอ ความรักเปรียบได้กับอะไร
เธอบอก คงเหมือนเมฆก้อนใหญ่ ที่ใครมองได้ ต่างองศา
รัก นำพาซึ่งสุขและทุกข์เสมอมา
เมฆจากลาเมื่อสายลมพัดพา หรือร่วงลงมา เป็นหยาดฝนพรำ
แม้ไม่มี เมฆของเธอและฉัน อีกต่อไป
แต่การเดินทางของหัวใจ คงต้องมีก้าวใหม่เสมอ
ยังจำได้ถึง... ทุกสัมผัสความรู้สึก... รอยยิ้ม... คราบน้ำตา และเธอ
แม้ไม่อาจพูดว่า ยังรอเธอเสมอ แต่ความจริงคือเธอ ยังไม่เคยจากไป จ า ก เ รื่ อ ง ร า ว ข อ ง ค ว า ม ท ร ง จำ
14 มีนาคม 2548 09:44 น.
พันดาว
ฝ า ก ค ว า ม รั ก ผ่ า น ส า ย ล ม
ฝ า ก ผ้ า ห่ ม ก ร ะ ซิ บ เ ธ อ ว่ า ห่ ว ง ห า
ฝ า ก ส า ย ฝ น พ ร่ำ บ อ ก . . รั ก เ ส ม อ ม า
ฝ า ก ด า ร า ก ร ะ ซิ บ ว่ า มี ค ว า ม ห่ ว ง ห า จ า ก ค น ไ ก ล
ฝ า ก แ ม ก ไ ม้ ก ล่ อ ม เ ธ อ ใ น ย า ม เ ห ง า
ด า ว ก ร ะ พ ริ บ พ ร า ว นำ ท า ง ย า ม อ่ อ น ล้ า
-- เ ป็ น ห่ ว ง น่ ะ คำ พู ด สั้ น ๆ จ า ก ค น ธ ร ร ม ด า
-- รั ก เ ส ม อ ม า เ สี ย ง ก ร ะ ซิ บ จ า ก ค น อี ก ฝั่ ง ฟ้ า ที่ ห่ า ง ไ ก ล
ฉั น ทุ ก วั น นั่ ง ม อ ง ฟ้ า
คิ ด เ รื่ อ ง ร า ว ที่ ผ่ า น ม า เ ส ม อ
ถึ ง เวลา ร ะ ย ะ ท า ง แ ล ะ อี ก ห ล า ย อ ย่ า ง ทำ ใ ห้ เ ร า ไ ม่ พ บ เ จ อ
เ ธ อ คื อ ค น ที่ ฉั น ยั ง ร อ ค อ ย เ ส ม อ ไ ม่ เ ป ลี่ ย น แ ป ล ง . . .
25 กุมภาพันธ์ 2548 10:40 น.
พันดาว
แด่คนที่ฉัน เคยรัก
แด่คนที่ฉัน เคยร้องไห้
แค่คนที่ฉัน เคยคิดว่าเป็นคนสุดท้าย
แด่คนที่ฉัน หัวใจสลาย รักจากไปพร้อมตัวเธอ
น้ำตารินอาบแก้ม ยามได้ยินเพลงของเรา
รูปภาพเธอใบเก่า งดงามเสมอ
แม้วันนี้ชีวิตฉันมีหลายสิ่งให้พบเจอ
แต่เสี้ยวหนึ่งของความคำนึงยังมีเธอเสมอ ในเส้นทางเดินที่เปลี่ยนไป
ภ า พ ถ่ า ย. . . เ ก็ บ ไ ว้ เ ป็ น ค ว า ม ท ร ง จำ ที่ ง ด ง า ม
แ ผ่ น ก ร ะ ด า ษ สี จ า ง บ อ ก เ ล่ า เ รื่ อ ง ร า ว บ า ง อ ย่ า ง. . . ที่ อ่ อ น ไ ห ว
ณ. ที่ แ ห่ ง ห นึ่ ง เ ว ล า ห นึ่ ง . . . ค น ส อ ง ค น ต่ า ง เ ดิ น จ า ก กั น ไ ป
เ ห ลื อ เ พี ย ง เ รื่ อ ง ร า ว ข อ ง หั ว ใ จ กั บ คำ พู ด สุ ด ท้ า ย ว่ า - รั ก เ ธ อ -
14 กุมภาพันธ์ 2548 10:47 น.
พันดาว
ความรัก... เจ้ามีสีขาว
ความรัก... คงเป็นเรื่องยืนยาว เกิดมาก่อนตัวฉัน
ความรัก... ตำนานกล่าว.. เกิดมาพร้อมดวงตะวัน
ความรัก... แรกเริ่มคือฝันของคน 2 คน
ความรัก... เจ้ามีสีอบอุ่น
ทุกครั้งที่ผ่านมา... ดั่งแสงแดดละมุน ยามรุ่งอรุณของฤดูหนาว
ละลายฝันร้าย ม่านหมอกเศร้าที่คงอยู่มาเนิ่นนาน ยืนยาว
ฝันใหม่เดินทางมาเมื่อคราว... สายลมรักพัดผ่านมา
ถ้ า จ ะ นิ ย า ม ค ว า ม รั ก คื อ อ ะ ไ ร
ฉั น บ อ ก ได้ คือ ทุ ก อ ย่ า ง ใ น หั ว ใ จ . . . เ พี ย ง เ พื่ อ ใ ค ร ค น นั้ น
ค ว า ม รั ก . . . นิ ย า ม สั้ น ๆ คื อ . . . กั น แ ล ะ กั น
ค ว า ม รั ก . . . จุ ด เ ริ่ ม ต้ น แ ล ะ สิ้ น สุ ด นั้ น คื อ . . . นิ รั น ด ร
*-+-* *-+-* *-+-* *-+-* *-+-* *-+-* *-+-* *-+-* *-+-*
- หนึ่งมุมมอง ในนิยามของความรัก -
ความรักของฉัน
คือความทรงจำของวัน ที่สดใส
คือความอบอุ่นจากคนที่ผูกใจ
คือสายใย จากดวงใจ ที่ผูกพันธ์
คือการยินดีให้ ไม่หวังการตอบรับ
คือการรับในทุกสิ่ง ที่เขาให้
คือห่วงหา หวังดี ตลอดไป
คือมอบใจ มอบความฝัน วันเวลา
แ ม้ ตั ว เ ธ อ จ ะ ไ ก ล ห่ า ง จ า ก ตั ว ฉั น
แ ม้ คื น วั น จ ะ ไ ม่ ห ว น ท ว น ม า ห า
แ ม้ ส า ย น้ำ ไ ม่ มี วั น ห ว น ก ลั บ ม า
แ ม้ เ ว ล า เ ค ย ร่ ว ม ฝั น พ ลั น จ บ ล ง
แ ต่ นิ ย า ม ค ว า มรั ก ไ ม่ เ ค ย เ ปลี่ ย น
ไ ม่ ต้ อ ง เ รี ย น รู้ เ พิ่ ม ใ น ค ว า ม ห ม า ย
ไ ม่ ต้ อ ง ส ร ร ห า คำ ม า บ ร ร ย า ย
แ ค่ ห นึ่ ง ค ว า ม ห ม า ย ที่ อ ธิ บ า ย ว่ า รั ก เ ธอ.