3 กันยายน 2547 16:10 น.
พันดาว
** แอ๊ปเปิ้ล **
สะพายเป้ใบใหญ่ออกเดินทาง
ไปเก็บสายลม เก็บตะวันสีส้มจาง ที่ไหวเอนบนผืนฟ้า
จะไปทะเล...ไปเทความฝัน...แจกจ่ายความศรัทธา
หอบความคิดถึงไปฝากฝูงปลา...จูบปะการังใต้ท้องทะเล
วันนี้...อยากจะชวนเธอไปด้วยกัน
ไปเอากำไรชีวิตมาเติมทางเดินของคืนวันที่โย้เย้
เอาหัวใจช่างไหวอ่อน ไปพักผ่อน นอนไกวเปล
ไปวิ่งไล่จับปู...เล่นคลื่นโซเซกับผืนทราย
ช่วยกันก่อปราสาททราย ชื่อว่า...ความรัก
สร้างองค์รักษ์ ห้อมล้อมปราสาทคุ้มครองความหมาย
ยามคลื่นทะเลกระซิบบอกคิดถึงผืนทราย
รอฟังนิทาน เจ้าหญิง เจ้าชาย แห่งท้องทะเลพร้อมกัน
เมื่อตะวันลับขอบฟ้า
ฉันจะพาเธอไปดูเมืองแห่งฝัน
พรายฟองสีฟ้า ที่ระยิบระยับ ดั่งดาวในน้ำนับร้อยพัน
ความงดงามหนึ่งในโลก..ที่อยากให้เธอเห็นเหมือนฉัน..ตรงนี้...ที่ทะเล
*-+--+--+--+--*
^*^ -`๏- พันดาว -`๏- ^*^
พกหัวใจที่สดใส
ใส่หมวกใบใหญ่ ผ้าใบทรงเก๋
เสื้อแต้มสีสัน พระจันทร์ กับน้ำทะเล
คืนนี้ จะนอนไกวเปล ฟังนิยายจากท้องทะเลและหาดทราย
ป้ายสีฟ้าให้ท้องฟ้า
แต้มสีดวงดารา ด้วยสีความฝัน
ลากเส้นสีน้ำเงินตัดขอบฟ้า เว้นส่วนที่น้ำสัมผัสตะวัน
เสียงกระซิบว่า คิดถึงกัน ยามคลื่นซัดฝั่งกระทบผืนทราย
หยิบเปลือกหอยอันใหญ่มาแนบหู
รับรู้เพียงเสียงสายลมผ่านเปลือกหอย
โลกหมุนช้าๆ กาลเวลาเคลื่อนไหวอย่างไร้ร่องรอย
วันนี้ที่รอคอย มีเพียง เ ธ อ ฉั น พ ร ะ จั น ท ร์ กั บ น้ำ ท ะ เ ล
26 สิงหาคม 2547 09:06 น.
พันดาว
ฉันอ่อนล้า เหนื่อย และเศร้าเกินกว่าจะทำสิ่งใด
บางสิ่งช่างโหดร้ายกับจิตใจเหลือเกิน อยากพักผ่อนจัง
ห้องฉันแม้จะดูเก่าแต่อบอุ่น เป็นที่เดียวที่ฉันรู้สึกคุ้นเคยและปลอดภัย
คงไม่มีใครผ่านมาทางนี้ ในที่นี้คงไม่มีใครเข้ามาทำร้ายฉัน
เตียงนุ่ม หมอนใบเดิม แสงไฟสีเหลืองจางจากโคมที่หัวเตียง
อบอุ่นจังใต้ผ้าห่มหนา ค ง ถึ ง เ ว ล า พั ก ผ่ อ น อั น ย า ว น า น แ ล้ ว ซิ น ะ
*..=..++..=..++..=..++..=..++..=..++..=..++..*
ห้องนอนหลังเล็กนี้อบอุ่นเสมอ
ขอนอนฝันละเมอใต้ผ้าห่มในคืนหนาว
หมอนทอฝัน กล่อมฉัน ในคืนดาวพร่างพราว
แสงจากโคมไฟ ช่างอุ่นในคืนหนาว ราวแสงจากจันทร์พันดวง
แว่วเสียงเพลงอ่อนหวาน จากหีบเพลงเก่า
วันนั้น เธอ ฉัน คือ เรา เรื่องเล่าของความหลัง
ครั้งหนึ่ง ความรัก คือ สิ่งอ่อนหวานที่สร้างพลัง
และความรักอีกเช่นกัน โหดร้ายต่อฉัน ต่อความฝันอันเปราะบาง
นอนหลับให้สบายกับฉันเถอะ ผ้าห่มกล่าว
มาฟังเรื่องราวของเจ้าหญิงแห่งความฝัน
ผู้ร้อยมาลัยความคิดถึง ด้วยด้ายรักนิรันด์
ให้เป็นของกำนัล ในวันพบกันกับเจ้าชายแห่งความจริง
เรื่องเล่าเจ้าหญิงเจ้าชายเริ่มแผ่วเบา
อบอุ่นใต้ผ้าห่มผืนเก่า แนบด้วยหมอนข้างขี้เหงา ใบเดิมของฉัน
โลกใบเล็กในห้องของฉัน ช่างน่าอัศจรรย์
นิ น ท ร า คื น นี้ ข อ ง ฉั น ... น อ น ห ลั บ ฝั น อ ย่ า ง สุ ข ใ จ
10 สิงหาคม 2547 10:36 น.
พันดาว
ฉันคือ ต้นไม้ใหญ่ที่ยืนนานผ่านกาลเวลา...
นานพอที่จะเห็นเรื่องราวของผู้คน
ความฝัน ความเหงา ความทุกข์ ความสุข จินตนาการ ...
...ก่อนที่ฉันจะเริ่มเล่าเรื่องราว อยากให้เธอจำไว้ว่า
ฉันเป็นเพียงนักเล่า สิ่งที่ฉันพูดคือ เรื่องเล่า
เธอจะเชื่อหรือไม่ก็ได้..นั่งลงให้สบาย...
- ต่อไปนี้คือ เรื่องเล่าจากใบไม้ บทใบไม้ร่วงโรย-
*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*
ฤดูใบไม้ร่วง กับการพัดมาของสายลมเหงา
หนึ่งใบไม้ ใกล้เวลาโรยตัวอย่างแผ่วเบา ดั่งดวงดาวที่อ่อนล้า
ความรักบนเส้นทางหัวใจสลาย ดั่งใบไม้ที่มาสุดเส้นทางกาลเวลา
ดั่งดวงดาวชรา ถึงเวลากล่าวอำลากับฟากฟ้าไกล
เมื่อปลายฝันมาเคาะประตูบ้าน
ปิดฉากเรื่องราวของวันวาน ที่บอกเล่าผ่านดวงตาฉัน
สัมผัสสุดท้าย เธอกล่าวคำร่ำลา แล้วเราจะได้เจอกัน
ร่วงหล่นอย่างเงียบงัน อี ก ห นึ่ ง ฝั น ที่ เ ดิ น ม า ถึ ง วั น ฝั น ร่ ว ง โ ร ย
3 สิงหาคม 2547 12:19 น.
พันดาว
^*^ -`๏- พันดาว -`๏- ^*^
พรที่ดี มีให้ ใครคนหนึ่ง
ขอให้พึง สมหวัง ในทุกสิ่ง
ทุกความฝัน ที่สวยงาม เกิดขึ้นจริง
ครบทุกสิ่ง ตรงตามฝัน วันเกิดเธอ
ห่อของขวัญด้วยความหวังดีเสมอ
ผูกริบบิ้น - ฝันว่าเธอ เจอวันที่สดใส
แนบด้วยการ์ด จากเพื่อนๆ ที่จริงใจ
เนื้อความว่า แด่ฟ้าสีครามผู้สดใส ขอให้มีความสุขใจไปชั่วกาล -
แอ๊ปเปิ้ล
คงไม่อาจจับหยดน้ำ ปั้นก้อนกลม เป็นต้นฝน
คงไม่อาจจับสายลม ทักทอ เป็นพรมขาว
คงไม่อาจ ไขว่คว้า หยิบตะวัน เดือนดารา และแสงดาว
คงไม่อาจวาดสายรุ้งให้เธอเดินก้าวบนฟ้าไกล
ฉันมีเพียงถ้อยคำจากหัวใจมอบให้เธอในวันสำคัญ
วันเกิด ฟ้าสีคราม & กล้าตะวัน อันสดใส
ให้เธอสุขสันต์ ให้ทุกฝันงดงามและยิ่งใหญ่
ด้วยรัก และ ห่วงใย Happy Birthday จากหัวใจให้เธอ
31 กรกฎาคม 2547 22:33 น.
พันดาว
แปลกไหม ในความห่างไกลสุดปลายฟ้า
คนไม่เคยพบหน้า กลับก้าวเข้ามาในชีวิตฉัน
สัมผัสอบอุ่น กระซิบถ้อยคำหวาน เราจะมีกันและกัน
แปลกไหม คำตอบของหัวใจฉัน - นี่คือวันที่ฉันรอคอย -
รู้สึก ถึงการเข้ามาของคนพิเศษ
รู้สึกเหมือนโดนเวทย์มนต์ให้ใจเคลิ้มไหว
สัมผัสที่รับรู้ เธอคือคนที่จะทำให้โลกใบเล็กของฉันเปลี่ยนไป
นับแต่นี้หัวใจจะจดจำไว้ ตราบนานเท่านาน
อบอุ่น ดั่งดวงตะวัน
อ่อนหวาน ผูกพัน เสมอ
ทุกนาที ที่เคลื่อนผ่าน คือการเดินทางของฉันและเธอ
ม หั ศ จ ร ร ย์ แ ห่ ง รั ก ที่ ฉั น พ บ เ จ อ คื อ เ ธ อผู้ ก้ า ว เ ข้ า ม า ใ น หั ว ใ จ
หน้าส่วนตัว
2408
