28 ตุลาคม 2553 09:36 น.
พลูเรียง
เคยคร่ำครวญหัวใจเพราะใหลหลง
ดั่งผุยผงเข้าตาจนสาสม
เขาหยอกเย้าหวานฉ่ำด้วยคำคม
เหตุโง่งมย้อนคิดป่วนจิตใจ
เกือบจวนเจียนสิ้นหวังคราวพลั้งพลาด
ราวบ่วงบาศรัดตรึงจึงเผลอไผล
เจ็บซ้ำซ้อนดั่งเวรต้องเป็นไป
เมื่อกลไกรักกลับพังยับเยิน
สุดร้าวรานหัวใจใยตกต่ำ
เขาเหยียบย่ำช้ำอกระหกเหิน
ทนเดียวดายอับเฉาเพราะเก่าเกิน
ถูกมองเมินผลักไสสิ้นใยยวง
อยากลบเลือนอดีตที่หวั่นไหว
หลุดจากใจคลั่งแค้นเพราะแหนหวง
เพื่อเยียวยาบาดแผลทั้งแดดวง
หยุดเร้นลวงเสียทีอย่ามีมาร...
**********
พลูเรียง ^-^
28/10/53
20 ตุลาคม 2553 11:10 น.
พลูเรียง
วังเวงแว่ว แป้วปั่นปวน นวลหนาวเหน็บ
กล้ำกลืนเก็บ เจ็บจิตจริง สิ่งสร้างสม
เพียงพันพัว มัวมั่นหมาย ชายเชยชม
ป่ายปิดปม ลมเลื่อนลอย คอยครางครวญ
สิ้นสายแสง แห่งห้องหับ กลับเก่นกร่อย
ปลดเปลี้ยปล่อย คอยคืนคอน ห่อนไห้หวน
เคยคลอเคล้า เย้าหยอกใย ใจเจียนจวน
อาบอบอวล ด่วนดึงดัน พลันพ่ายเพลิง
แผดเผาผลาญ มานหมองหม่น วนเวียนว่าย
หล่อมละลาย กลายกลัดกลุ้ม ลุ่มหลงเหลิง
โอบอิงแอบ แนบเนิ่นนาน ร่านระเริง
ช่ำชองเชิง เปิงป่นเปล่า เนาเนิ่นนาน
ดาวเดือนโดม โฉมเฉิดฉันท์ จันทร์จ้าแจ่ม
ระเรื่อแรม แซมซึมซับ วับวาวหวาน
เพียงพร่ำพลอด กอดกรุ่มกริ่ม ปริ่มโปรดปราณ
แผ่วผิวผ่าน ขานขวยเขิน เพลินพริ้มพราย
ห้วงหาวแห่ง แสงสวยสาด ดาษดื่มด่ำ
ลายลึกล้ำ ค่ำคืนเคียง เมียงมองหมาย
จมเจ่าจิต พิศพรางพร่า ว้าวุ่นวาย
เกลือกกลั้วก่าย ง่ายโง่งม ตรมติดตรวน
......................
พลูเรียง ^-^
20/10/53
หน้าส่วนตัว
1234
