ข้าวรอฝน คนรอใคร

พลายแก้ว เมืองกาญจน์

เมื่อฟ้าครึ้ม ก่อเงา ของเค้าฝน			
เดี๋ยวคงหล่น ทั่วหล้า ให้นาชื่น
เรียกชีวิต ชาวนา กลับมาคืน			
จะพลิกฟื้น นาร้าง อย่างที่เคย
		
พอฝนแรก แทรกพื้น ผืนดินชุ่ม			
เจ้าควายหนุ่ม เก่งกล้า เพื่อนข้าเอ๋ย
จงเตรียมแรง ร่างกาย ไว้นะเอย			
มิอยู่เฉย จัดการ งานไถดำ
		
พอเช้าตรู่ กู่ก้อง เสียงร้องไก่			
แบกคันไถ ออกหน้า พาควายย่ำ
เอาแอกคล้อง ลองไถ ให้ควายนำ			
เพื่อนเอ๋ยจำ คำสอน ตอนปีกลาย
		
ต้องเลือกสรร พันธ์กล้า เอามาหว่าน		
ดูผลงาน ปีนี้ ที่มุ่งหมาย
รอคอยฝน จากฟ้า อย่างท้าทาย			
ดูแล้วคล้าย ฝากชีวา กับฟ้าดิน
		
กล้าใบเขียว เหี่ยวแห้ง ฝนแล้งอีก			
มิอาจหลีก ความจริง ทุกสิ่งสิ้น
ฝนทิ้งช่วง ความหวัง นั้นพังภินท์			
จนในจินต์ เหมือท้อ หนอตัวเรา
		
ลิ่วระยิบ แดดแรง ส่องแสงจ้า			
ในอุรา ยอมรับ ว่าอับเฉา
รอเมฆฝน หล่นฟ้า มาบรรเทา			
คนนี้เล่า  รอใคร ไหนปลอบโยน

พลายแก้ว  กาญจนบุรี