รอรัก ---- เลือน

พฤหัส กฤษชยรักษ์

พฤหัส

ในคืนมืดเดือนดาวหนาวลมล่อง
อยากลิ้มลองรักเล่ห์สเน่หา
ใจปลิวร่อนอ่อนทรวงห่วงลมลา
สุดปลายฟ้าเพลงหัวใจไหวคะนอง

ไม่ต้องเอ่ยความในใจให้ได้ยิน
เพียงแต่ผินสายตายามล้าหมอง
หน้าต่างใจรับรู้คู่ประคอง
เหมือนละอองไอรักร่วมถักทอ

เพียงพลิ้ว

ใจต้องคมลมล่องทำนองหวาน
คราวพัดผ่านใจพลิ้วปลิวตามฝัน
คะนึงสายลมชื่นทุกคืนวัน
คราวเธอนั้นเคียงอยู่คู่เคียงใจ

ปล่อยใจหวนครวญคร่ำไร้คำวาท
มีโอกาศติดตามยามลมไหว
ส่งคิดถึงห่วงล้นแด่คนไกล
เพลงสายใยแห่งรักไปถักทอ

พฤหัส

เสียงนกแสกแทรกโสตโลดบินผ่าน
เรียกวิญญาณจากร่างไปเถิดหนอ
ลงโทษทัณฑ์ฟันฆ่าอย่ารั้งรอ
ไม่อยากขอเมตตาถ้าเลือนใจ

กับเขาอื่นชื่นบานขับขานถ้อย
ทุกคำน้อยวาจาพาหวั่นไหว
ไม่อยากเปรียบเทียบเคียงกับบางใคร
มิตรภาพมอบให้เพียงน้อยนิด

เข้าใจซึ้งถึงฐานะระยะห่าง
จะกล่าวอ้างสิ่งใดไม่มีสิทธิ์
ตราบสิ้นฟ้ากล้าเสี่ยงเพียงชีวิต
แม้อาทิตย์จันทร์ดับนับวันรอ..

เพียงพลิ้ว

เพลงหัวใจไร้ผลต่อคนหนาว
ความปวดร้าวปนหวานมิสานต่อ
ระงับสิทธิ์คิดใฝ่ได้โปรดพอ
อย่าตัดพ้อรอรัก  เลือนมาเตือนกัน

รักคนไกลในครรลองเกิดช่องว่าง
ระยะทางค่อนฟ้าอย่าคิดฝัน
ตระหนักรู้อยู่แก่ใจในสัมพันธ์
หยุดห้ำหั่นด้วยการทวงห่วงสัญญา

นับวันรอต่อไปก็ไร้ผล
หลุดวังวนบ่วงเล่ห์เสน่หา
ลืมหมดแล้วแววหวานคำจำนรรจา
กาลเวลาหมุนไปใจควรแปร

ไม่ได้มีเจตนามาลงโทษ
มิได้โกรธคุกคามตามกระแส
เรื่องความรักยินดีที่จะแพ้
ขอเพียงแค่อย่าพ้อรอรัก  เลือน

คนคุ้นเคยหยุดเอ่ยคำพร่ำหยอกเย้า
ระหว่างเราอย่างที่เห็นเป็นเพียงเพื่อน
สถานะใจเปลี่ยนได้ยากฝากคำเตือน
ไม่คิดเลื่อนตำแหน่งเปลี่ยนแปลงรัก