26 กุมภาพันธ์ 2547 19:28 น.
พริทตี้
.....เวลาเหงาใจมันเบาลอยไปไหน
คิดคิดไปนึกถึงภาพเธอและฉัน
เมื่อครั้งก่อนสองเราเคยผูกพัน
พูดรําพันว่ารักแสนห่วงใย
มาวันนี้ในตรงนี้และที่นี้
เธอคนดีอยู่ตรงไหนในที่ไหน
เวลานี้สองเรานั้นห่างไกล
กลัวความไกลทําให้ใจเธอเปลี่ยนแปลง
26 กุมภาพันธ์ 2547 00:27 น.
พริทตี้
หวัดดีค่ะเพื่อนเพื่อนชาว thaipoem....
เราเองค่ะพริทตี้จําได้ไหม
ในวันนี้จะมาบอกเพื่อนเพื่อนให้เข้าใจ
เพราะว่าตัวเราเองนั้นมาใหม่ ..( เกือบ1 อาทิตย์แล้วล่ะ)
ถ้าเผลอผิดทําตัวไม่เหมาะไป
คงไม่ว่าน้องใหม่อภัยล่ะกัน
ในวันนี้ก็อยากจะบอกเพื่อนเพื่อน
ว่าตัวเราอยากมีเพื่อนคอยปรึกษา
อยากจะขอเพื่อนเพื่อนชาว..thaipoem
ใครที่ไม่รังเกียจก็เชิญมา
เขียน comment ด้านล่างแนะนําตัว
24 กุมภาพันธ์ 2547 19:37 น.
พริทตี้
วันเวลาที่ผ่านมาแสนมีค่า
เพิ่งรู้ค่าสิ่งเหล่านั้นพลันหมดหาย
เพิ่งจะรู้ว่าใครข้างๆที่อยู่ค้างกาย
มีความหมายมากในชีวี
เมื่อครั้งก่อนเคยเล่นและหยอกเหย้า
พอเจ้าตัวเค้าถามก็ทําเฉย
เพราะตัวเราเองนั้นก็ไม่เคย
คิดกับใจว่ารักเธอเลยจริงๆ
พอตอนนี้ห่างตาก็รําพึง
คิดถึงวันเก่าๆมีความหมาย
อยากจะทวงความอบอุ่นที่ข้างกาย
อยากจะให้เธอกลับมาเหมือนที่เป็น
แ ต่ตอนนี้รู้ว่าใจไม่มีสิทธ์
คงต้องโทษตัวเองว่าผิดที่ตัวฉัน
ถ้าเธอถามว่าตัวฉันตอนนี้เป็นเช่นไร
จะตั้งใจตอบออกไป
ฉันเสียใจกับสิ่งที่เคยเป็น.........
21 กุมภาพันธ์ 2547 14:55 น.
พริทตี้
นึกถึงเพื่อนคนเก่าที่ฉัน
ใจประจักษ์นึกถึงก็หวั่นไหว
นึกถึงวันที่ฉันต้องเสียใจ
เธอนั่นไงคอยปลอบกันทุกเวลา
มีเรื่องราวเจ็บชํ้าในบางหน
เราสองคนก็ยังก้าวและไม่ถอย
เมื่อเวล่เธอเศร้าฉันปลอบใจ
คิดทีไรนํ้าตาไหลไปทุกที
20 กุมภาพันธ์ 2547 21:52 น.
พริทตี้
ถึงชั่วโมงคณิตคิดไม่ตก
นั่งผงกฟังอาจารย์ที่เขาสอน
นั่งฟังไปนานนานก็ง่วงนอน
เมื่อไรหนอตัวเราจะเข้าใจ
หน้าส่วนตัว
575
