หน้าส่วนตัว
วันเวลาที่ผ่านมาแสนมีค่า
เพิ่งรู้ค่าสิ่งเหล่านั้นพลันหมดหาย
เพิ่งจะรู้ว่าใครข้างๆที่อยู่ค้างกาย
มีความหมายมากในชีวี
เมื่อครั้งก่อนเคยเล่นและหยอกเหย้า
พอเจ้าตัวเค้าถามก็ทําเฉย
เพราะตัวเราเองนั้นก็ไม่เคย
คิดกับใจว่ารักเธอเลยจริงๆ
พอตอนนี้ห่างตาก็รําพึง
คิดถึงวันเก่าๆมีความหมาย
อยากจะทวงความอบอุ่นที่ข้างกาย
อยากจะให้เธอกลับมาเหมือนที่เป็น
แ ต่ตอนนี้รู้ว่าใจไม่มีสิทธ์
คงต้องโทษตัวเองว่าผิดที่ตัวฉัน
ถ้าเธอถามว่าตัวฉันตอนนี้เป็นเช่นไร
จะตั้งใจตอบออกไป
ฉันเสียใจกับสิ่งที่เคยเป็น.........
451
นึกถึงเพื่อนคนเก่าที่ฉัน
ใจประจักษ์นึกถึงก็หวั่นไหว
นึกถึงวันที่ฉันต้องเสียใจ
เธอนั่นไงคอยปลอบกันทุกเวลา
มีเรื่องราวเจ็บชํ้าในบางหน
เราสองคนก็ยังก้าวและไม่ถอย
เมื่อเวล่เธอเศร้าฉันปลอบใจ
คิดทีไรนํ้าตาไหลไปทุกที
ถึงชั่วโมงคณิตคิดไม่ตก
นั่งผงกฟังอาจารย์ที่เขาสอน
นั่งฟังไปนานนานก็ง่วงนอน
เมื่อไรหนอตัวเราจะเข้าใจ
ถึงชั่วโมงคณิตคิดไม่ตก
นั่งผงกฟังอาจารย์ที่เขาสอน
นั่งฟังไปนานนานก็ง่วงนอน
เมื่อไรหนอตัวเราจะเข้าใจ
เจอครูตีโดนแฟนทิ้งต้องร้องไห้
ก็เพื่อนนี่แหละที่ช่วยปลอบใจจนยิ้มได้อีกหน
กี่ครั้งกี่คราวที่ต้องทุกข์ทน
ข้างข้างเรายังมีเพื่อนอีกคนให้กําลังใจ
เพราะอย่างนี้ถึงรักเพื่อน
ทํายังไงก็ลืมเลือนไปไม่ได้
เพื่อนดีแบบนี้กว่าจะมีอยากจับใจ
ก็ต้องรักษามิตรภาพไว้ให้นาน-นาน
