7 กุมภาพันธ์ 2546 20:32 น.
~~พราวฝัน~~
โผผินบินกลางฟ้ากว้าง
แผ่หางกางปีกโผผิน
ปีกร่อน ปีกกล้า ท้าบิน
โผผินบินไป..แห่งใด..................
จุดหมายปลายทางปลายฟ้า...
เหาะเหินแกร่งท้า...ฟ้าใหญ่
ต้านฝน ต้านลม พรมไล้
สั่นไหว..ปีกส่าย.. ไกวเอียง...............
เป็นฝูง เป็นกลุ่ม..เป็นแถว
เป็นแนว เป็นทาง เป็นเสียง
กึกร้อง ก้องฟ้า สำเนียง
พร้อมเพรียง...บินไป..บินไป........
ไกลโพ้น..ที่ใด..ใครรู้
สุดกู่..ไกลเกิน..รู้ได้
จุดหมายเจ้าคือที่ใด....
บินไป..บินไป...บินไป...บินไป.............
3 กุมภาพันธ์ 2546 21:21 น.
~~พราวฝัน~~
ดูซิ..พระจันทร์คืนนี้สวยจัง!
ใครอยากจะเต้นรำ..กับฉันบ้างไหม..
ใต้เงาพระจันทร์..ใต้แสงดาวพราย..
ฉันอยากเริงร่าย..เต้นรำกับธอ.......
จับมือฉันไว้ซิ......คนดี!!
สองมือฉันนี้..จะโอบเอื้อมเจอ
มือน้อยน้อย...ของฉันและของเธอ
เราจะสัมผัสความเลิศเลอ..แห่งอารมณ์
เสียงเพลง แผ่วพลิ้ว..หวานล้ำ
ฟ้าใส..ยามค่ำ..สุขสม..
โอบกอด..คนดี..เชยชม........
ท้าลม..ท้าดาว...พราวฟ้า........
ล่องลอย..เหาะเหิน..เยื้องย่าง
ท่าทาง..เหยาะเยื้อง..ท่วงท่า
โยกย้าย...ส่ายพลิ้ว...ลีลา....
ใต้ฟ้า..ใต้ดาว..ใต้เดือน.......
เพลิดเพลิน..ดื่มด่ำ..ค่ำค่อน
กาลย้อน..ดาวลับ....ดับเลื่อน
แสงดาว..พราวฟ้า...ลาเลือน
ปลุกเตือน..ให้พราวฝัน...พลันตื่นนอน...........(ฝันไปจ้า..อิอิ)
3 กุมภาพันธ์ 2546 14:26 น.
~~พราวฝัน~~
ยามฉันมองดาวบนท้องฟ้า
ฉันได้พบดาวดวงหนึ่งสวยใส
แต่ดาวดวงนั้นช่างอยู่แสนไกล
ฉันไม่อาจเอื้อมมือไปหยิบดาวมา..
อยากหยิบดาวดวงนั้นปันให้เธอ .
ดาวดวงนั้นช่างงามเลิศเลอ..ล้ำค่า
อยากเอื้อมมือไปหยิบดาวดวงนั้นมา
แต่อนิจจา...ดาว..อยู่ไกลเกินใฝ่ชม.
แต่..แม้ว่าดวงดาวจะอยู่แสนไกล
แต่..ดวงดาวยังคงสดใส..และสวยสม
ยามเมื่อสองเรา.เฝ้าคอยชม
ดาวดวงกลมกลม.ช่างงามจับใจ
ฉันอยากจะนั่งอยู่อย่างนี้ .
และ..อยากจะนั่งอยู่อย่างนี้ตลอดไป
อยากจะนั่งเพราะมีเธออยู่เคียงใกล้
ไม่อยากลุกจากไปไหนไกลจากกัน.
เราจะนั่งนับดวงดาวพราวพร่างฟ้า
เราจะนั่งวาดจินตนา-การ. พราวฝัน
เราจะนั่งแต่งแต้มฟ้าสวยไปด้วยกัน
เราจะนั่งปั้นเมฆขาวสวยพลันให้พรั่นพรู
จะขอนั่งอิงแอบเจ้าขวัญใจ
จะขอเอียงหน้าซบลงตรงไหล่เคียงคู่
สองตา สองเรา..จะเฝ้าดู
ดวงดาวจะพราวพร่างพรู..มิรู้คลาย
โอบกอดฉันไว้.....นะคนดี
อย่าทิ้งร้างห่างหนี...ฉันไปไหน
โอบกอดฉันไว้นะ...ยอดดวงใจ
อย่าปล่อยทิ้งฉันไว้ได้ไหมได้ไหม
ฉันคงหนาวเหน็บสั่นสะท้าน ...
เกินต้าน....แรงลมพัดไหว
ผิวเนื้อคงสั่นเทิ้ม...มิวางวาย
ด้วยขาดเธอแนบกาย...เคล้าคลอ
สายลมยังคงโชยลูบไล้พัดผ่าน
ความหนาวซ่านโชยลูบไล้ผิวเนื้อ
เสียงกระทบริมฝีปากคงสั่นเครือ
ด้วยหนาวเนื้อ ..หนาวล้ำ..ค่ำคืนกาล
17 มกราคม 2546 19:10 น.
~~พราวฝัน~~
เสียงของความอบอุ่น.
กลิ่นกรุ่นด้วยไอฝัน
อยากให้เธอได้สัมผัสพลัน
เสียงของความผูกพัน..ปันให้เธอ.
เสียงของความอบอุ่น.
พลิ้วแผ่วละมุน..หอมกรุ่นเสมอ
เสียงของความห่วงหา .ห่วงเธอ
เสียงของความพร่ำเพ้อจากหัวใจ
เสียงของความอบอุ่น.
อยากให้คุณรับรู้..และสัมผัสได้
อยากให้คุณรู้ซึ้งถึงความห่วงใย
โปรดเปิดใจรับไว้ นะ ...คนดี
เสียงของความอบอุ่น.
อยากให้คุณได้ยล.ได้ยินคำนี้
อยากให้มันติดตามคุณไปทุกทุกนาที
เสียงอบอุ่นคำนี้ คือฉันรักเธอ.
13 มกราคม 2546 20:46 น.
~~พราวฝัน~~
**เพราะความผูกพัน**
กว่าหนึ่งปีที่รู้จักกัน
เพราะความผูกพัน..จึงมีวันนี้
ต่างคนต่างให้ในสิ่งดีดี
มิตรภาพผูกพันมี..มอบให้กัน
ห่วงใย..ห่วงหา..อาทร
สองเราเคยป้อนแต่งฝัน..
กำลังใจเติมใส่.แบ่งปัน
ผูกพัน..ร่วมฝันจนถึงวันนี้..
เคยวาดฟ้า ในวันที่.. ฟ้าสีใส
เคยชมดาวพราวไสว..ในคืนที่
เคยแต่งแต้มเมฆขาว..แพรวพราวมี
ในค่ำคืนแห่งราตรีอันงดงาม.
หน้าส่วนตัว
1137
