เหดผนที่ชั๋นไม่เติบโต

พระอาทิตย์เจ้าเอย

พระเจ้าที่ผมรัก เหตุผลอะไรที่ผมยังเป็นเหมือนเดิม พระเจ้าผูเป็นที่ลี้ภัยของผม เป็นป้อมปราการมั่นคง ผู้มีพระคุณ จอมเจ้านายและความอุปถัมภ์ โปรดฟังคำอธิฐานอันเป็นที่ที่ผมจะบอกเล่าแด่พระองค์ ที่ผมไว้วางใจได้ และนอนนิ่งสงบพักอย่างวางใจ ภูเขาทับเหนือหน้าอกของผม ไฟร้อนเผาอยู่นาน ถ้านานมากกว่านี้ ผมจะเป็นเพียงขี้เท่าที่หาสาระไม่ได้ โปรดทอดพระเนตรความเจ็บปวด ความร้าวระทม ที่ผมมี ผมต้องการพลังมหาศษรที่จะผ่านค่ำคืนอันเหน็บหนาวนี้ไป ราตรีที่ความเจ็บปวดย่างกายเข้ามาเยี่ยมเยือน ขอทรงตอบผม ขอทรงอย่าเมินพระพักตร์ไปจากผม ขอทรงมองเข้าลึกชันสูตรจิตใจของผมว่ามีสิ่งใด ที่พระองค์ไม่พอพระทัย สิ่งใดที่คุณธรรมจริยธรรมของผมไม่เพียงพอ สิ่งใดที่ต้องเปลี่ยนแปลง ผมไม่สนว่าจะเป็นความตายหรือชีวิต หรือต้องเป็ฯขี้ฟันของมนุษย์หน้าไหน ผมอยากเป็นคนที่พระเจ้าพอพระทัย อยากเป็นคนที่สูงส่งด้วยจริยธรรมไม่ใช่เร้าร้อนด้วยราคะของตนเอง ผมกัดฟันกับสิ่งที่เจอและแจกจ่ายความรักสู่สังคม ผมต้องเปลี่ยนอะไรบ้างเพื่อที่จะดูแลคนอื่นๆที่ด้อยโอกาส เพื่อที่จะช่วยคนยากจน เพื่อคนป่วย หญิงหม้าย และเด็กกำพร้า ขอทรงบอกจะตัดสินใจทำทันที ผมเชื่อว่าพระเจ้าจะตอบคำอธิฐานของผม เอเมน