23 มกราคม 2548 00:10 น.
พระอาทิตย์เจ้าเอย
พระอาทิตย์เจ้าเอย
อยากเขียนกลอนอ้อนฝัน..พระจันทร์หวาน
อยากเขียนผ่านอักษร...ป้อนความหมาย
อยากให้เธอรู้สักนิด..คิดมากมาย
อยากให้เธอ..รับรู้ได้ในบทกลอน
........................................................................
เมฆปุยอ้วน
นั่งมองดู..รู้ว่า พระจันทร์เหงา
ไม่มีเงา..เพื่อนชิด..มิตรสหาย
อยู่ตรงนั้น..ปลายฟ้า....ดาวมากมาย
มิช่วยคลาย...ความกังวล..ของหัวใจ
ลองมองลง..ตรงนี้..สิจันทร์เจ้า
มีเรื่องราว..ของบทเพลง..ชวนสดใส
ให้เธอเปิดจินตนาการ..ของหัวใจ
ขับร้องไป..ตามอารมณ์ผสมทำนอง
................................................................
พระอาทิตย์เจ้าเอย
เสียงหัวใจ ผ่านไปให้เธอฟัง
เป็นความหวังยามอรุณตะวันฉาย
แม้เธอเหงาเราช่วยเธอผ่อนคลาย
ให้ความรักไม่มลายคล้ายลางเลือน
--------------------
เมฆปุยอ้วน
กลัวเพียงแต่..ดวงจันทร์ อาจไม่เห็น...
เพราะเราเป็นเพียงมนุษย์เดินถนน
เล่นกีต้าร์ ..นั่งร้องเพลง อยู่ สองคน
อยู่กันจน..ฟ้าสาง..สว่างคาตา
ขอเพียงจันทร์มองสักนิด..ตามถามหา
แล้วหลับตา หาบทเพลง..ที่สดใส
เสียงพรมนิ้ว...พริ้วทำนองจะห้องไป....
ทุกห้องใจของจันทร์ ยามมืดมน
พระอาทิตย์เจ้าเอย + เมฆปุยอ้วน
อยากให้รู้..ย้ำซ้ำ..ถึงคำเพื่อน....
มิลางเลือน..พลัดพราก..จากไปไหน
หลับตาลง..แล้วเจอกันที่ใจ
ไกล แค่ไหน...มั่นใจ..ความผูกพัน
17 มีนาคม 2547 15:02 น.
พระอาทิตย์เจ้าเอย
คำว่าเพื่อนเปรียบเหมือนกับเรื่อนหญ้า
ที่ฝ่าฟ้าฝ่าฝนทนคล้ำหมอง
ดุจตะวันเฉิดฉันท์ฝันเรืองรอง
ให้แสงทองส่องใต้ฟ้าหล้าอำไพ
.................................................
อันคำเพื่อนมิลางเลือนเตือนความหลัง
สมัยยังกอดคอบ่เศร้าหมอง
สมัยยังวาดฝันวันใฝ่ปอง
สมัยครองคำเพื่อนมิเลือนลา
................................................
หากจะดูน้ำตาทุกหยาดหยด
ที่รันทดหมดฝันพลันเศร้าหมอง
ไม่มีเพื่อนคนนี้มาเคียงครอง
ถึงสมปองไร้ค้าน่าละอาย
................................................
อยากให้รู้กู่เพื่อย้ำซ้ำให้ทราบ
ถึงขนาบคำว่าเพื่อนมิเลือนหาย
ขอเป็นเพื่อน ... เพื่อนกันตราบวันตาย
มิมลายคำเอื้อนเพื่อนที่มี
...................................................
หกตัวเรียงเคียงชิดสนิดแนบ
มิใจแคบดึงรั้งให้พลั้งเผลอ
มิปล่อยมือผลักใสไล่เพียงเธอ
ทิ้งให้เกื้ออยู่เดียวเปลี่ยวชีวา
................................................
17 มีนาคม 2547 14:46 น.
พระอาทิตย์เจ้าเอย
อยากเขียนกลอนสุดวิริสมาหรา
เขียนมันเต็มท้องฟ้าพาชวนฝัน
ในคืนที่เธอกับฉันนั้นคู่กัน
เรียงคำสรรค์เป็นบทกลอนซ่อนในใจ
....................................................
ว่าแล้วพับจับกระดาษวาดความฝัน
เธอกับฉันเราคู่กันมั่นความหมาย
สาบานจะรักจวบสิ้นฟ้าชีวาวาย
แม้ครอนครายของตายเพียงเคียงข้างเธอ
....................................................
อยากจะพับจับกระดาษอาจเป็นกลีบ
หรือจะหนีบให้เป็นเช่นดังหวัง
จรวดน้อยช่วยนำรักไปสู่รัง
อย่าให้พลั้งพังรักมักมลาย
...................................................
ในคืนนี้ท้องฟ้าสุดงามงด
แสนมหดจดราวฝั่งฟากทะเลฝัน
หากสองเราล่องพะเน้าเฝ้ากอดกัน
เหมือนสวรรค์ตั้งรกรากนิรันดร
...................................................
หากจะมองความรักซ่อนอีกด้าน
สุขสารญทุกข์อารมญ์ตรมเศร้าหมอง
แม้มิได้เขยชิดคิดเพียงมอง
ขอใฝ่ปองลองฝันกันข้างเดียว
..................................................
11 มีนาคม 2547 21:52 น.
พระอาทิตย์เจ้าเอย
อยากเขียนกลอนสุดวิริดสมาหรา
เขียนมันเต็มท้องฟ้าพาชวนฝัน
ในคืนที่เธอกับฉันนั้นคู่กัน
เรียงคำสรรค์เป็นบทกลอนซ่อนในใจ
-------- -------- -------- --------
ว่าแล้วพับจับกระดาษวาดความฝัน
เธอกับฉันเราคู่กันมั่นใจหมาย
สาบานจะรักจวบสิ้นชีวาวาย
แม้ครอนครายขอตายเพียงเคียงข้างเธอ
-------- -------- --------- ----------
อยากจะพับจับกระดาษอาจเป็นกลีบ
หรือจะหนีบให้เป็นเช่นดังหวัง
จรวดน้อยช่วยนำรักกลับคืนรัง
อย่าให้พลั้งพังรักมักมลาย
--------- --------- ---------- ----------
ในคืนนี้ท้องฟ้าสุดงามงด
แสนหมดจดราวฝั่งฟากทะเลฝัน
หากเราสองล่องเผน้าเฝ้ากอดกัน
เหมือนสวรรค์ตั้งรกรากนิรันดร
-------- --------- ---------- ----------
หากจะมองความรักซ่อนอีกด้าน
สุขสราญทุกข์สรมย์ตรมเศร้าหมอง
แม้มิได้เชยชิดคิดเพียงมอง
ขอใฝ่ปองลองเฝ้าฝันกันข้างเดียว
11 มีนาคม 2547 21:04 น.
พระอาทิตย์เจ้าเอย
อันความรักเหมือนเมฆาดารดาษ
มิพรัดพรากมิลาจากดังใจหมาย
หากจะพราก พรากพลัดเพียงใจกาย
แม้ต้องตายมิครายรักมักเพียงเธอ
---------- ---------- -----------
อันความรักร้อนแรงแสงเสน่ห์
มีร้อยเล่ห์หลายเหลี่ยมเปี่ยมเล่ห์กล
ดึงดูดสนองความต้องการสันดานคน
ดูสับสนวกวนจำทนไป
-------- ------- -----------------
อันความรักเยือกเย็นเป็นสายฝน
ชุ่มฉ่ำล้นพน้พูนสุขทุกข์จางหาย
สถิตล้ำยั้ฤทัยมิวางวาย
ฤาครอนครายเพราะมีรักดุจหลักชักกวงใจ
-------- ------- ------------------
สลับสีขาวแดงมั่นน้ำเงินเหมาะ
คำกลอนเพราะกระซิบแนบแอบบุบผา
ร้อยดอกอูมภูมิรักหลักพุมรา
เป็นมาลาทัดทรวงห้วงดวงใจ
หน้าส่วนตัว
1857
