7 เมษายน 2548 10:07 น.

ให้อภัยเธอเสมอ

พระนคร

แสงอรุณสาดส่องลอดช่องม่าน 
วิหคขานรับเป็นคลื่นระรื่นหู
ชะเง้อหาการกลับมาของโฉมตรู
ทั้งที่รู้ว่าอาจจะไม่มีทาง

เมื่อวันวานตะวันลอยคล้อยยามบ่าย
เธอนั้นได้ติดต่อมาทางมือถือ
เสียงรอบข้างตัวเธอไม่อึงอื้อ
พี่นั้นหรือได้แต่นั่งแปลกใจ

ถามกลับไปว่าเป็นอะไรเล่า
เธอนั้นเศร้าสิ่งใดจงขานไข
พี่เป็นห่วงสุดที่รักแทบขาดใจ
เธอตอบว่าไม่เป็นไรสบายดี

เธอถามทำไมดีกับเธอนัก
ที่เธอหักเธอหาญน้ำใจพี่
พี่โกรธเธอไม่ลงหรอกนะคนดี
เพราะพี่นี้รักเธอจนหมดใจ

(พี่ยังรักและให้อภัยเธอเสมอ.......)				
6 เมษายน 2548 14:54 น.

พระนคร

พระนคร

ตื่นมาไม่มีแม้นเสียงไก่ขัน 
รถราพลันวิ่งขวักไขว่ไปอย่างหนอน
เรื่องชีวิต คิดมากมีหลายตอน
หลายคนวอนขอร้องเทพเทวา

หลายชีวิตติดอยู่กับความเศร้า
หลายคนเฝ้านอนคอยแต่วาสนา
หลายคนอยู่อย่างเทวดา
หลายคนน่าเศร้าใจไม่มีกิน

ทุกชีวิตต้องดิ้นรนต่อสู้
เพื่อให้มีขึ้นมาเพื่อทรัพย์สิน
ไปทางไหนก็มองเห็นเป็นอาจิณ
ชั่วชีวิน นี้อยู่ในพระนคร				
5 เมษายน 2548 09:33 น.

:+: รับได้ทุกอย่าง :+:

พระนคร

 ตื่นนิทราเมื่อแสงอรุณสาด
กลิ่นสะอาดหอมฟุ้งปรุงสมอง
เสียงสายน้ำไหลไปตามแนวคลอง
ชายตามองตามกระแสแนวพัดพา

เช้าวันนี้หาเป็นเช่นวันเก่า
ความรู้สึกหงอยเหงาเข้ามาหา
ไม่มีแล้ว ไม่มีเธอยอดชีวา
เธอมาลาจากไป ไม่ใยดี

พี่นั้นรักสุดจะหักห้ามใจได้
ไม่หวั่นไหวพวกนินทา พวกป้ายสี
สู้อดออม ถนอมรักมาเป็นปี
แต่เดี๋ยวนี้เธอกลับมาบอกลากัน

พี่นั้นคงอยู่ต่อไปไม่ได้แล้ว
เสียงเจี้อยแจ้วที่เคยมีของจอมขวัญ
หายไปพร้อม ความรู้สึกที่ดีต่อกัน
คงไม่มีวันที่จะกลับมาเหมือนเดิม

เหมือนธาราไหลไปไม่อาจกลับ
ตะวันดับความมืดมาแทนที่
ดั่งหิมพานท์ไร้ซึ่งกินรี
ชีวิตมีแต่ขาดซึ้งซึ่งชีวา

พี่เฝ้ารอตัวน้องนั้นย้อนกลับ
พี่รอรับหากว่าเจ้ากลับมาหา
ให้อภัยในทุกเรื่องที่ผ่านมา
โอ้แก้วตาพี่รักเจ้าปักดวงใจ				
4 เมษายน 2548 14:10 น.

เราไม่ได้ไม่รักกันซักหน่อย

พระนคร

ตราบใดที่อยู่ตรงนี้ 
อาจมีเธอเป็นเพียงแค่ความฝัน 
ถึงแม้ว่าจะไม่ได้อยู่ใกล้กัน 
หาใช่ว่าฉันนั้นไม่รักเธอ				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟพระนคร
Lovings  พระนคร เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟพระนคร
Lovings  พระนคร เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟพระนคร
Lovings  พระนคร เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงพระนคร