29 มกราคม 2545 16:48 น.
พระจันทร์ไม่ลืมคืน...
นับตั้งแต่ วันเธอไกล ในวันก่อน
ความอาทร มากเหลือ เหนือคำขาน
หัวใจฉัน ไร้สุข ทุกข์มานาน
จวบจนกาลเวลา ผ่านผัน ถึงวันนี้
เงียบเหงา เดียวดาย กลางสายฝน
หนาวร้อนทน ตลอดไป ไม่หลบหนี
หัวใจชินชา มานานปี
รอวันที่ เธอกลับ ซับน้ำตา
กับดอกไม้ ที่วาง ข้างศพฉัน
คือของขวัญ วันคนลับ กลับมาหา
เผยรอยยิ้ม เศร้าเศร้า เหงาอุรา
รับรู้ว่า วันที่ผ่าน ร้าวรานใจ..
29 มกราคม 2545 16:48 น.
พระจันทร์ไม่ลืมคืน...
ว่ากันว่ารักแท้แพ้ใกล้ชิด
ฉันว่าผิดคิดว่าคงไม่ใช่
การที่ใครคนหนึ่งจะเปลี่ยนไป
หาใช่เพราะใกล้กัน
แต่เป็นเพราะคนไกลไม่ส่งข่าว
ไม่รู้เรื่องราวของเขาให้หมายมั่น
ในเมื่อคนใกล้แสนเอาใจอยู่ทุกวัน
แล้วฉะนั้นเธอว่าฉันควรจะเลือกใคร...
29 มกราคม 2545 16:48 น.
พระจันทร์ไม่ลืมคืน...
ขอเก็บแค่วันวาน...
เนิ่นนานเพียงแค่ความฝัน
ขอเก็บเพียงแค่คืนวัน
มีเธอมีฉันในใจ
ขอเก็บความรู้สึกเก่าก่อน
ห่วงหาอาทรอ่อนไหว
ขอเก็บความรักจากใจ
ครั้งหนึ่งเคยได้จากเธอ
จึงเป็นเพียงความคิดถึง
เก็บไว้ซึ้งซึ้ง..เพ้อเพ้อ
จะเป็นอดีตที่เลิศเลอ
เตือนใจไม่ให้เผลออีกต่อไป
ขอเก็บเพียงแค่วันวาน
ที่ทำฉันร้าวรานหวั่นไหว
แทนความอ้างว้างห่างไกล
ที่ใครเคยให้ไว้เป็นความทรงจำ...
29 มกราคม 2545 16:33 น.
พระจันทร์ไม่ลืมคืน...
ก็ได้แต่เก็บเธอไว้ในความฝัน
แอบอุ่นทุกวันแม้หวั่นไหว
ได้แต่เก็บเธอไว้ในหัวใจ
เพราะไม่อาจชิดใกล้ในความจริง
เพราะว่าเป็นไปไม่ได้
ไม่อยากทำร้ายไม่อยากทอดทิ้ง
ใครอีกคนที่ชิดใกล้ในความจริง
เป็นเรื่องที่ยากยิ่งเกินเข้าใจ...
29 มกราคม 2545 16:33 น.
พระจันทร์ไม่ลืมคืน...
ฉันอาจจะรักเธอได้
แต่เธอคงไม่รักฉัน
เรื่องของใจไม่อาจฝืนกัน
เหมือนเช่นความฝันไม่อาจจับจอง
ฉันอาจจะรักเธอได้
แต่คงไม่ได้เป็นเจ้าของ
ความรักฉัน ห่วงใย ใช่ครอบครอง
ไม่จำเป็นว่าเราสอง ต้องผูกพัน
ตลอดเวลาฉันรู้ว่ารักเธอได้
แต่ไม่ได้หมายความว่าใจเธอต้องเป็นของฉัน
ตลอดเวลาที่เรารู้จักกัน
ฉันไม่เสียใจสักวันที่ได้รักเธอ...
หน้าส่วนตัว
845
