12 มีนาคม 2548 20:07 น.
พระจันทร์เสียงใส
ดึกแล้ว...
แต่ตายังปิดไม่ลง
นอนไม่หลับ
1....2....3....แล้วก็ 4
นับแกะเป็นร้อยก็ไร้ประโยชน์
เพดานขาวโพลนตรงหน้าคือจุดหมายปลายทางของสายตาคนนอนไม่หลับ
ถ้าเพดานขาวกลายเป็นท้องฟ้าประดับดาวเดือนคงจะดีไม่น้อย
ฉันคงได้นอนนับดาวอย่างเพลิดเพลิน
เพดานยังเป็นสีขาวอยู่ดี
.
แล้วจะถือโทษโกรธอะไรกับเพดาน
ต้นเหตุของอาการเขานอนหลับฝันดีไปแล้ว
เขาจะมารับรู้อะไร
เขาไม่รู้หรอกว่าคนที่เขาต่อว่าเมื่อตอนย่ำค่ำกำลังน้อยใจ
เขาไม่รู้หรอกว่าคนที่เขาทิ้งให้สับสน ไม่เข้าใจว่าทำผิดเรื่องใด นั่งมองหาความผิดของเองในกะจกเงา
จนเที่ยงคืนล่วงไป
เขาจะรู้ได้อย่างไร
เขาหลับไปแล้ว
คนเย็นชา
หากสิ่งที่แบ่งปันเป็นสิ่งที่ไร้ค่า ก็ได้โปรดบอกกันดีๆ
ไม่อยากฟัง ไม่ต้องเล่า
ก็เท่านั้น
รำคาญมากสินะ
ทุกคำที่พรั่งพรูออกมาประชดประชันมันจึงบาดลึกถึงก้อนเนื้อใจ
คำพูดแรงๆที่หลุดปากมานั้นเคยคิดก่อนไหมว่าคนฟังจะรู้สึกอย่างไร
ถ้าคำตอบคือไม่เคยเลย
ก็พอจะเข้าใจว่าทำไมถึงพูดออกมาได้หน้าตาเฉย
แต่ละคำล้วนเสียดแทงจิตใจ รู้บ้างหรือเปล่า
ถ้าเย็นชานักก็ได้โปรดฆ่าฉันเถิด
ฆ่ากันให้ตายไปกับอาวุธวาจาพิฆาตนั่น
อย่าให้เราต้องมีเยื่อใยกันเลย
ให้ใจตายจากกันไปเสียคนละโลก
ไม่ต้องทะเลาะ ไม่ต้องมีปากเสียงให้เสียใจอีกต่อไป
ปลดปล่อยฉันด้วยถ้อยคำบาดใจเหล่านั้น
ฆ่าฉันให้ตาย
ได้โปรด
03.33
ฉันเอง