20 มิถุนายน 2548 18:34 น.
พระจันทร์เศร้า
ปากว่ามิตรภาพนี้ไม่มีหน่าย
แต่หัวใจคิดอย่างไรให้ฉงน
สุดจะหยั่งลึกในหัวใจคน
ไม่อาจค้นความจริงสิ่งที่เป็น
ต่อหน้าดูเป็นมิตรจิตพิสุทธิ์
ลับหลังดุจอสรพิษคิดฆ่าเข่น
จะคบหาต่อไปไม่ร่มเย็น
สิ่งที่เห็นสิ่งที่คิดผิดกันไกล
คนขี้เมาอย่างเรามันเง่านัก
กว่าประจักษ์จิตคนเกือบหม่นไหม้
เลิกเสียทีชีวิตนี้ไม่มีใคร
ตัดสวาทขาดเยื่อใยต่อไปนี้
27 พฤษภาคม 2548 14:39 น.
พระจันทร์เศร้า
ขยับยกขากางแล้วนั่งคร่อม
เป้าหมายยอมพร้อมแผ่แบตรงหน้า
เตรียมอาวุธประจำกายไม่รอช้า
เริ่มบรรเลงลีลาในท่าซอย
เสียงซอยถี่เป็นจังหวะระระเร่ง
ผีนักซอยกระฉับกระเฉงเก่งไม่ถอย
ขยับเขยื้อนเคลื่อนเน้นแสนเอ็นจอย
เช้าก็ซอยเย็นก็ซอยอร่อยจริง
หอมตะไคร้ซอยได้บางช่างน่าทึ่ง
ยำพล่าถึงรสชาติบาดใจยิ่ง
ฝีมือซอยฝีมือปรุงจูงใจจริง
อร่อยนิ้งเมื่อได้ลิ้มชิมไม่วาง
คือพ่อครัวคนเก่งเจ๋งที่สุด
คือบุรุษผู้บรรเลงเพลงหมองหมาง
ดูแลทริปด้วยใจไม่อำพราง
มิตรภาพนี้มิจางร้างจากใจ......
วรรคที่ 1 คือ คร่อมเก้าอี้ยาวจ้ะ ท่าเฉพาะของเขาละ
เป้าหมายคือหอม ตะไคร้ที่นอนรอบนเขียงจ้ะ
อาวุธประจำกาย ก็มีดเล่มนั้นไง แหะ แหะ
24 พฤษภาคม 2548 14:52 น.
พระจันทร์เศร้า
ตื่นขึ้นมากลางดึกนึกสงสัย
ไม่มีใครสักคนไปหนไหน
เหลียวทางซ้ายย้ายมาขวาน่าแปลกใจ
เอ๊ะ ยังไงไปไหนกันหวั่นสิเรา
ผอ อี ผี มีไหมเราไม่รู้
แต่ต้องอยู่ผู้เดียวเสียวเกินกล่าว
เผ่นจากห้องมองหาเพื่อนเจื่อนเลยเรา
ไม่เห็นเงาผู้ใดใกล้ใกล้ตน
เพ่งฝ่าความมืดสลัวกลัวเป็นบ้า
เห็นเงาร่างเคลื่อนช้าไหวใต้ต้นสน
แกว่งเปลญวนเหมือนเห่ไกวใครบางคน
แสนฉงนขนหัวชันมันยังไง
คนหรือผีผีหรือคนสับสนนัก
ผีเปลญวนมาถามทักหรือไฉน
พอเมฆเคลื่อนจันทร์จ้ามองฝ่าไป
เฮ้อ ที่แท้เพื่อนจากใต้เขาร่ายกลอน....
19 พฤษภาคม 2548 07:09 น.
พระจันทร์เศร้า
หัวใจเรามันซกมกช่างรกนัก
ซากความรักเกลื่อนกระจายไปทุกห้อง
เอาวิกซอลเทสาดกวาดซากกอง
เตรียมหัวใจไว้ฉลองของใหม่มา
ที่ผ่านมามักง่ายจ่ายรักแจก
เพียงเพื่อแลกผิดหวังทุกครั้งหนา
นับแต่นี้ไม่มีแล้วรักร้างรา
ใจสะอาดรอท่าคนมาเยือน
14 พฤษภาคม 2548 15:47 น.
พระจันทร์เศร้า
หัวใจคนจะวุ่นวายไงก็ช่าง
เดี๋ยวอ้างว้างผิดหวังทั้งสับสน
วันนี้รักพรุ่งนี้ราน่าวกวน
เรื่องของคนหมาอย่างดิ๊กไม่กิ๊กใคร
ในหัวใจหมาน้อยคอยแต่มี๊
ไม่เคยมีใครมาแยกแทรกเราได้
อยู่ก็คอยเคลียข้างไม่ห่างไกล
จากไปไหนก็ชะแง้คอยแม่มา
อาจมีวันปันใจให้หนุ่มบ้าง
ก็เป็นอย่างธรรมชาติของหมาหมา
หมดเรื่องแล้วไม่ไถลไม่รอช้า
เสนอหน้ามาหามี๊ทุกทีไป
รักของหมาอย่างหนูดูง่ายง่าย
รักจนตายทั้งปีเดือนไร้เงื่อนไข
ให้มี๊แล้วก็ให้หมดทั้งใจ
มี๊อย่าไปรักใครให้เหนื่อยเลย
หนูดุ๊กดิ๊กเขียนกลอนปลอบ ตอนมามี๊อกหัก อิ อิ อิ
หัวใจหมาน้อยหัวใจหมาน้อย