16 สิงหาคม 2551 14:47 น.
พระจันทร์เป็นใจ
เปลี่ยน
มันเปลี่ยน ไปแล้ว ใช่ไหม
หัวใจ อ่อนไหว วันก่อน
คำรัก เคย กระซิบอ้อน
จะจาง จากจร อ่อนแรง
ทุกสิ่ง ทุกอย่าง โรยรา
ความหวง ห่วงหา เหือดแห้ง
ความหวาน เคยไหว ไร้แล้ง
เปลี่ยนแปลง ไปแล้ว แผ่วจาง
เหลือเพียง ร่องรอย สร้อยเศร้า
ให้ใจ เงียบเหงา เราห่าง
นับแต่ นี้ไป ไกลร้าง
ให้ใคร เคว้งคว้าง อย่างเคย
โอ้หนอ วันวาน กาลเวลา
เสน่หา ลาลับ ดับเฉย
ราวกับ มิได้ ใกล้เลย
ชิดเชย เพื่อห่าง ร้างรา
นับแต่ นี้ไป ใจเปลี่ยน
และใคร วนเวียน เหว่ว้า
ต้องยอม รับกับ น้ำตา
ทุกสิ่ง ผ่านมา เพื่อไป.