9 กันยายน 2548 03:57 น.
พระจันทร์สีชมพู
ห่างไกลสุดปลายฟ้า
แต่ใจยังห่วงหามิวายหาย
คนดี..เราห่างกันใช่ห่างไกล
นี่คือบทพิสูจน์ซึ่งหัวใจ...ของสองเรา
พิสูจน์ซึ่งความสัตย์ซื่อในความรัก
ว่าเราต่างแน่นหนักดั่งขุนเขา
รักเราใช่สายลมพัดแผ่วเบา
ใช่เพราะเราต่างเหงาจึงพบเจอ...
ฉันยังคงสัตย์ซื่อในความรัก
มิเคยพัก..ผันแปร..หรือพลั้งเผลอ
คนหนึ่งคน...ใจหนึ่งใจ..เป็นของเธอ
ตราบวันนี้..เสมอ...นิจนิรันดร์
7 กันยายน 2548 07:31 น.
พระจันทร์สีชมพู
ห่างไกลสุดปลายฟ้า
แต่ใจยังห่วงหามิวายหาย
คนดี..เราห่างกันใช่ห่างไกล
นี่คือบทพิสูจน์ซึ่งหัวใจ...ของสองเรา
พิสูจน์ซึ่งความสัตย์ซื่อในความรัก
ว่าเราต่างแน่นหนักดั่งขุนเขา
รักเราใช่สายลมพัดแผ่วเบา
ใช่เพราะเราต่างเหงาจึงพบเจอ...
ฉันยังคงสัตย์ซื่อในความรัก
มิเคยพัก..ผันแปร..หรือพลั้งเผลอ
คนหนึ่งคน...ใจหนึ่งใจ..เป็นของเธอ
ตราบวันนี้..เสมอ...นิจนิรันดร์