24 พฤษภาคม 2545 00:43 น.
พรระวี
ในความมืดชืดหมองของคืนนี้
รอบชีวีมีเพียงเสียงลมหวิว
สนเสียดส่ายกิ่งสะอื้นยืนเป็นทิว
สายน้ำพริ้วด้วยริ้วคลื่นในคืนแรม
สุดฟุ้งซ่านมานผวาอย่างบ้าคลั่ง
ภาพความหลังคืนมาอย่างจ้าแจ่ม
อดีตรักที่เคยผ่านโดนมารแซม
เหน็บหนามแหลมคาใจไว้หลายรอย
สิ่งที่หวังพังครืนด้วยคลื่นเคราะห์
ถูกหยามเยาะเย้ยล้อจนท้อถอย
เที่ยวเร่ร่อนใต้เหนือเหมือนเรือลอย
หมดแรงคอยคิดตั้งหวังสิ่งใด
มาบัดนี้ฤดีป่วนหวนคิดถึง
ยอดหญิงหนึ่งแต่มิรู้ว่าอยู่ไหน
เมทินีโปรดสดับรับเสียงใจ
ว่าอย่างไรก็ยังภักดิ์รักเธอเดียว...!
23 พฤษภาคม 2545 00:20 น.
พรระวี
ราชพฤกษ์พรั่งพรูร่วงสู่พื้น
คล้ายสะอื้นทวงถามถึงความหลัง
ฉันดีหรือชั่วช้าน่าชิงชัง
หวังและหวังหวงและห่วงเท่าดวงใจ
เกลียดแรงลมพรมไล้ทำให้หมอง
กลีบฉันต้องโรยราน่าช้ำไหม
ได้โปรดเถิดสายลมที่พรมไพร
สงสารใจลมแล้งอย่าแกล้งกัน....
พรระวี
23 พฤษภาคม 2545 00:11 น.
พรระวี
ฝันให้ไกลไปให้ถึงซึ่งฝั่งฝัน
ฝ่าและฟันนำใจไปให้ถึง
ฝากเฟื่องฟ้าด้วยใจใฝ่คะนึง
ส่งสู่ถึงแดนสรวงและห้วงดาว
กลีบเฟื่องฟ้าท้าทายสายแดดร้อน
ผลิใบอ่อนพริ้วพรูสู้ลมหนาว
ไม่เคยหวาดหวั่นไหวอะไรราว
กับชื่อเจ้าเฟื่องฟ้าเย้ยสายัณห์
พรระวี