24 กันยายน 2547 19:28 น.
พรรณพชร
ทะเลาะกันอีกแล้ว....ไม่รักเลยใช่มั๊ย
วันนี้ทะเลาะกันอีกแล้ว ! ตลอดเลย เบื่อนะ เบื่อจริงๆ เหนื่อยมากๆอะ อยากหยุดพักซะที เหนื่อยเหลือเกินแล้ว ไม่อยากเหนื่อยอีกต่อไปแล้ว หยุดซะที ได้ไหม? พอซะทีเถอะนะ ทะเลาะกันทีไร เราเจ็บคนเดียวทุกที สุดท้ายก็ต้องมานั่งร้องไห้คนเดียว พอได้ไหม? เลย์ ... พอได้ไหม? เมื่อไหร่จะเลิกเป็นแบบนี้ เหนื่อยไหม? เจ็บไหม? เสียใจไหม? ร้องไห้คนเดียว เค้าเคยเห็นไหม? เคยรับรู้ เคยใส่ใจไหม? ไม่เลยสักนิดเดียว! แล้วจะทนทำไม? ทนเหนื่อยทำไม คนเดียว.... ควาย!!! ควายชะมัดเลยเรา โง่ ! งี่เง่า! ก็สมน้ำหน้าแล้วนี่นากับการถูกหลอกใช้ ของตายน่ะ! ก็มีค่าแค่ควายในกำมือเท่านั้นแหละ หัดเจียมตัวเองบ้างสิ ก็น่าจะรู้ตัวเองตั้งแต่แรกว่า คนอย่างเราไม่ใครเขา มาใส่ใจหรอก นอกจากหลอกใช้ไปวันๆ ยังงี่เง่า หลอกตัวเองอยู่ได้ โคดควายแมร่ง...เลย!!
ไม่มีอะไรดีสักอย่าง ทำให้ตายก็ยังเป็นเด็กเลว เป็นคนเลวๆที่โง่ที่สุดในโลกเท่านั้นเอง วันนี้ ไม่ดีอย่างนุ้น พรุ่งนี้ไม่ดี อย่างนี้ ตลอดปีตลอดชาติ ก็มีข้อเลวไม่ซ้ำกัน สรุปง่ายๆก็แค่ควายเลวๆ เหอๆๆ ไม่รักเลยใช่ไหม กับควายตัวนี้ ไม่มีค่าเลยใช่ไหม กับสิ่งที่ควายให้ไป แค่"ของตาย" "กูจะทำยังไงก็ได้ ถึงยังไงมึงก็แค่ของตายของกู แค่ของตายที่ไม่มีค่าอะไรเลย" แค่นี้ใช่ไหม? กับสิ่งที่ก้องอยู่ในหัวใจ "จะไม่มีโอกาสได้แก้ตัวป็นครั้งที่ 2 " ฮือออออ ... เจ็บนะทำไม? ทำไม?
สนุกมากใช่ไหม? กับที่ผ่านมา คงสนุกมากสินะ กับของเล่นชิ้นนี้ อ.ชนะ ชนะมาตลอด วันนี้ ที่เลย์คิดว่าเลย์ชนะ คิดเอาเองว่าเลย์เอาชนะใจอาจารย์ได้ซะที สรุปว่าเลย์คิดผิด คิดผิดมาตลอด เลย์ไม่เคยชนะใจ อ.ได้เลย เลย์เป็นแค่หมากตัวนึงในเกมส์ของ อ. แค่นั้นเอง เหมือนตัว ตลก หรือตัวอะไรสักอย่างที่ไร้ค่าเท่านั้นเอง ตลอดเวลา เลย์คิดไปเอง คิดไปเองคนเดียว ความจริงแล้ว เลย์เป็นแค่ตัวอะไรที่วิ่งตาม อ. มาตลอด คงเป็นแค่ลูกหมาตัวนึงสินะ เป็นแค่ลูกหมาขี้เรื้อนด้วย ไม่น่ารัก ไม่สวยงามเหมือนใครๆ เป็นแค่หมาขี้เรื้อนตัวนึงที่สกปรกน่าขยะแขยง ในสายตา อ. แค่นั้นเอง แต่สาเหตุที่ อ. ยังเอาไว้ เพราะ อย่างน้อย หมาขี้เรื้อนตัวนี้ มันก็ได้ชื่อว่าเป็น "หมา" อย่างน้อยก็ แสดงให้เห็นว่า อ. มีอำนาจบารมี มีหมา เดินตาม คอย รับใช้... หมาตัวนี้ ไม่ได้ต้องการเศษอาหาร หรือการดูแล อะไรเลย แค่เศษเสี้ยว ความรักที่ให้มาก็พอ แค่เศษเสี้ยวความรู้สึกที่ อ. มีให้ใครๆ เท่านั้นเอง ไม่ได้ขอให้มาใส่ใจ เอาใจอะไรมากมาย แค่ขอให้มองมา ด้วยสายตาที่อบอุ่น ไม่มองหรือทำท่าที ขยะแขยง อย่างนี้ก็เท่านั้นเอง แต่ อ. ก็ให้ไม่ได้
รำคาญเลย์มากใช่ไหม? เบื่อมากใช่ไหม? อยากให้เลย์ไป ไกลๆใช่ไหม? สิ่งเหล่านี้ เลย์ พยายามจะทำให้ อ . แล้ว เลย์พยายามมาลอด แต่เลย์ก็ทำไม่ได้สักที ความเห็นแก่ตัวมันมากกว่า จึงทำให้อ. ต้องทนอยู่ในสภาพนี้ อยากไปรักคนอื่นใช่ไหม? อยากเป็นอิสระสินะ เลย์พยายามแล้ว แต่เหมือนเดิม คือเลย์ทำไม่ได้ เลย์ปล่อย อ. ไปไม่ได้
ไม่แคร์เลยสักนิด กับความรู้สึกของควายตัวนี้ ไม่เคยใส่ใจทุกคำพูดที่พูดมาวามันจะทำให้ควายด้านชา ตัวนี้เจ็บปวดไหม? ไม่เคย.... แต่ควายตัวนี้เจ็บปวดเหลือเกิน กับ ทุกคำพูดที่พูดมาให้ได้ยิน อาจเป็นควายที่ไม่มีสมอง แต่มีหัวใจ เข้าใจไหม?
จะไม่มีโอกาสแก้ตัวเป็นครั้งที่ 2 ทำไม? เจ็บเหลือเกินกับคำคำนี้ รู้สึกยังไง บอกไม่ถูกเลย กลัวหรอ?... กลัว..ใช่สิ... กลัว และน้อยใจ กับความไร้ค่าของตัวเอง ประมาณว่า เค้าตัดเราได้สบายๆ และเรากลัว กลัวทุกอย่าง บอกไม่ถูก แต่แค่คำนี้ คำเดียว ทำให้เราไม่กล้าทำอะไรเลย กลัวไปหมด กลัวจะเป็นอย่างนั้นจริงๆ กลัวจะเสีย อ. ไปจริงๆ กลัวยิ่งกว่าการสอบอีก ...ไม่กล้าเข้าใกล้แล้ว... กลัวจะทำอะไรผิดอีก... กลัว ว่าสิ่งที่ อ. พูด จะเป็นเรื่องจริง... ต้องห่างๆไว้สินะ จะไม่ไม่ทำอะไรผิดอีก จะได้ไม่ทำไร ให้ไม่พอใจ จะได้ มีโอกาส โดนเกลียดน้อยลง...จะพยายาม
เลย์คิดดูแล้ว ตลอดเวลาที่ผ่านมา 3 ปีกว่าแล้ว เลย์วิ่งตาม อ. มาตลอด วิ่งมาตลอดเลย เหนื่อยมาก แต่หยุดไม่ได้ ไม่กล้าหยุด กลัว .. กลัวว่า หากเลย์หยุด เลย์ จะตามไม่ทัน อ. จะหายไป... แต่ยิ่งวิ่งไล่ ยิ่งเหนื่อย ยิ่งรู้สึกว่า อ. ห่างออกไปทุกที ไกลออกไปทุกที เหนื่อยมากๆ เหนื่อยเหลือเกิน อยากหยุดเหลือเกิน ไม่อยากเป็นอย่างนี้แล้ว ไม่อยากวิ่งตามอย่างนี้เลย ไล่ตามอะไรสักอย่างที่ไม่มีตัวตน เพื่ออะไรสักอย่างที่มองไม่เห็น ยากเหลือเกิน ยากเกินขอบความพยายามของเลย์ แล้ว หากวันไหน เลย์หยุดไล่ตาม อ. อ. คงดีใจมากสินะ! แล้ววันนั้น เลย์ คงหายเหนื่อยสักที แต่มันจะมีวันนั้นไหม? เลย์ จะมีโอกาสได้หยุดไหม ? หรือจะต้องเป็นอย่างนี้ตลอดไป... เลย์รัก อ.นะ แต่ สักวัน เลย์ คงได้รู้ว่า เลย์ต้องรัก ตัวเองที่สุด จะได้เลิกทำอะไรเพื่อคนอื่น แล้วหันมาดูแลตัวเองซะที ด้วยการพัก หยุดรักใครสักที รักแล้วเหนื่อย รักใครทีไร เหนื่อยหัวใจทุกที ทำเป็นอย่างนี้ก็ไม่รู้
ความรักเป็นสิ่งที่ดี แต่หากรักแล้วเป็นการทำร้ายตัวเอง เลย์ก็ควรจะเลิกรักใช่ไหม ? เลย์ หวังนะ ว่า สักวัน "วิญญาณควาย"จะเลิกสิงร่างเลย์สักที เลย์จะได้เป็นตัวของตัวเอง เลิกเป็นอย่างนี้สักที อ. ปล่อยเลย์ เถอะนะ ไม่รัก ก็ขอ อย่าทำร้าย มีคนอีกหลายคนที่ พร้อมจะยอมเป็น ควาย หรือลูกหมาขี้เรื้อน ของ อ. ต่อจากเด็กควายเลวๆ คนนี้ เลย์เลวเกินไป เกินกว่าจะมีสิทธิ์รัก อ. ในเมื่อเลย์ไม่ดีสักอย่าง ก็ไม่ควรหน้าด้านอยู่ใกล้ อ . อีกต่อไป ใช่มั๊ย? เลย์รู้ เอาเป็นว่า ต่อไป เลย์จะพยายามนะ อ. จะได้ไม่ต้องอายใคร ที่มีหมาขี้เรื้อนมาเดินตาม แทนหมาพุดเดิ้ลน่ารักๆ ไม่รับปากว่าจะไปจาก อ.อย่างที่ อ. ต้องการได้รึป่าว แต่สัญญานะ ว่าจะ พยายาม!
สัญญาว่าจะพยายาม นะ!!!!!!!
พรรณพชร
24 ก.ย. 2547 เวลา 18:00 น.