24 มิถุนายน 2547 18:52 น.
พรรณพชร
อยากให้รู้ความรู้สึก
ส่วนลึกๆที่มีเธอเสมออยู่ในใจ
อยากให้รู้นะว่ามีคนคอยห่วงใย
ยังอยากจะใกล้ ไม่อยากห่างไปไหน...ให้ไกลตา
ยังเป็นห่วงเสมอไม่เคยห่าง
เธอทำใจคนอ้างว้างให้มีค่า
อยากให้เข้าใจ ห่วงใยตลอดเวลา
จนไม่อาจจากมา...เพราะว่า มันรักเธอ....
24 มิถุนายน 2547 18:45 น.
พรรณพชร
อยากขอฝันถึงเธออย่างนี้ทุกคืน
ไม่อยากตื่นมาพบความจริงที่โหดร้าย
ไม่อยากพบกับความจริงที่เดียวดาย
อยากขอมีเธอข้างกายอย่างฝัน...ทุกคืน
แม้มันจะไม่ใช่โลกแห่งความจริง
แม้ทุกสิ่งจะเป็นเพียงการเพ้อฝัน
แต่ขอแค่มีเธออยู่ใกล้ๆกัน
ก็จะขออยู่ในฝันอย่างนั้น ...ไม่ตื่นเลย......
24 มิถุนายน 2547 18:37 น.
พรรณพชร
ในความฝันฉันนั้นไม่ต้องฝืน
เหมือนยามตื่นที่ต้องเก็บต้องแอบฝัน
มีอะไรที่อยากบอกเธอเป็นร้อยพัน
แต่ในโลกความจริงนั้น...ไม่อาจพูดไป
ในความฝันเราใกล้กัน...ไม่ห่างเหิน
แต่ความเป็นจริง...ช่างห่างไกลเหลือเกิน...เกินเอื้อมถึง
ได้แต่แอบเก็บเธอไว้ในห้วงคำนึง
ไว้แอบฝันถึงเพื่อบอกความในใจ
หน้าส่วนตัว
937
