27 ธันวาคม 2552 22:10 น.
พรพันดาว
ที่รัก..
อีกไม่กี่วันก้อจะเกือบปีแล้วนะ ที่เราคบกัน
มันอาจดูเหมือนไม่นาน..ไม่กี่วัน..ไม่กี่เดือน
แต่ถ้านับเป็นชั่วโมง..เป็นนาทีล่ะ
..ใช่จ๊ะ.. เราผูกพันกันมากเกินกว่า 1 ปีแน่แน่
..
นับตั้งแต่วันนั้น..ที่เรามอบความวางใจในกันและกัน
เธอบอกเล่าถึงเรื่องราวที่เป็นทุกข์ในใจ
ฉันรู้สึกเป็นเกียรติ์อย่างมากนะ..ที่ได้ใกล้ชิดตัวตนเธอขนาดนี้
จึงไม่หวั่นใจเลย..ที่จะบอกว่า..เรามาจับมือกันเดินนะ
และฝ่าฟันปัญหานั้นไปด้วยกัน..ทุกข์ของเธอคือทุกข์ของฉัน
และเราจะหัวเราะและร้องไห้ด้วยกัน..ไม่ทิ้งกัน
...
เราลำบาก กินมาม่าทั้งเดือน..ฉันก้อสนุก ไม่เบื่อนะ
เราลำบาก สตางค์ไม่มี..ก้อใช้น้อยลงก้อได้นี่
เราลำบาก โดนคนโกง..เหอะน่า..ทีของมัน
เราลำบาก เพื่อนคนอื่นเลิกคบ..ก้อช่าง เรามีกันสองคนก้อพอ..เน๊อะ
...
เวลาที่เธอเล่าถึงความฝันของเธอ
ฉันจะทำให้เป็นจริงบนโลกนี้ให้ได้
..
เวลาที่เธอทำงานหนักอย่างที่สุด
ฉันจะทำงานหนักร่วมไปกับเธอด้วย
..
เวลาที่เธอท้อแท้กับปัญหารุมเร้าต่างๆ
ฉันจะอยู่ข้างๆและเติมพลังให้เธอฮึกเหิม
..
ที่รักของฉัน..
เธอรู้มั๊ย..ทุกเรื่องของเธอซึบซับอยู่ในทุกอณูของสมองของฉันเลย
เป็นซี่รี่ย์ยอดฮิตที่ตัดไม่ขาด
เวลาฉันพบเห็นอะไรสวยๆ..อยากให้เธออยู่ด้วย
เวลาฉันได้ทานอะไรอร่อยๆ..อยากพามาทานด้วยกัน
เวลาฉันเจอเรื่องอะไรดีดี..อยากแบ่งปันให้รับรู้
..
เธอเป็นความสุขในชีวิตของฉันจริงจริง
..
แต่..เวลาของเราคงเหลืออีกไม่นาน
ก้อฉันได้รับรู้บางอย่าง..ว่าเธอไม่ได้ต้องการจะมีฉันจริงจริง
เธอ..ที่ไม่เคยมีใจให้กันเลย
เธอที่ฉันรักมาก..ไม่เคยแม้แต่จะนึกรักฉันเลย
เพราะ..ฉันไม่สวย ไม่เก่ง ไม่หุ่นดี ไม่สามารถเป็นคนที่เธอหวังได้
ก้อแค่ผู้หญิงบ้านๆคนหนึ่ง..มันช่างธรรมดามาก
...
ทุกคำพูดของเธอสำหรับฉัน..มันทิ่มแทง
ทุกความรู้สึกของเธอสำหรับฉัน..คือความเฉยชา
ฉันอาจทำให้เธอเบื่อหน่าย..ไม่มีความสุข
เป็นคนขี้แย ที่ไม่ได้เรื่อง
..
..ที่รัก
ข้าวหมูทอดฝีมือฉัน..มันคงธรรมดาไป แล้วแหละ
สองแถวที่เรานั่ง..มันอาจลำบาก เกินไปเหมือนกัน
ผู้หญิงอวบตัวกลม..คงไม่อบอุ่นเท่าสาวสวยไฮโซของเธอ
ฉันก้อคงอยู่ตรงนี้แหละ..ตามวิถีชีวิตของฉันที่เธอก้อคุ้น
..
ที่รัก
ฉันไม่รู้ว่า ทำอะไรให้เธอไม่พอใจ
ฉันไม่รู้ว่า ไม่ได้เรื่องขนาดไหนที่ทำให้เธอหงุดหงิดขนาดนั้น
ฉันไม่รู้ว่า ต้องทำยังไงให้เธอยิ้มให้กันอีกสักครั้ง
ฉันไม่รู้ว่า ต้องทำยังไงให้เธอ "มอง" ฉันบ้าง
หรือสำหรับฉัน..ไม่เคยสำคัญในสายตาเธอเลย
..
ฉันเหนื่อย
ฉันท้อ
อ่อนล้า เหลือเกิน..ที่รัก
ฉันจะไปแล้วนะ..จะไม่รั้งเธอไว้
จะบอกลาเธอแล้วนะ..จะไม่มาให้เห็นหน้าอีก
ลาก่อน ตะวัน ที่รักของฉัน
..
สุดที่รักของฉัน