3 สิงหาคม 2545 01:46 น.
พนาไพร
ขอฝากฟ้ามาให้ไว้เป็นหมอน
ขอฝากกลอนจากใจให้เป็นผ้า
ขอฝากดาวคอยส่องแทนสองตา
ฝากจันทราดูน้องของข้าที
ขอฝากลมพัดไว้ทำให้เย็น
เพิ่อให้เป็นลมรักจากใจพี่
คอยกล่อมน้องหลับไหลในคืนนี้
เจ้าคนดีหลับซะนะน้องเอย
2 สิงหาคม 2545 19:15 น.
พนาไพร
คำว่าเพื่อนคำนั้นสำคัญยิ่ง
เป็นทุกสิ่งเตือนใจให้นึกถึง
คำว่าเพื่อนยังคิดยังติดตรึง
ให้คำนึงคอยเตือนเพื่อนยังมี
เวลาผ่านคืนวันมันสั้นนัก
ที่รู้จักเห็นหน้ามาหกปี
จำต้องจากพรากไปในวันนี้
แต่ก็มีเพื่อนไว้ไม่กลับกลาย
จึงขอฝากความหลังครั้งก่อนเก่า
ที่มีเราร่วมทางไม่ห่างหาย
เพื่อนยังจำถึงกันจนวันตาย
ไม่เสื่อมคลายลืมเลือนว่าเพื่อนกัน
ถึงแม้เพื่อนแยกทางต่างกันไป
แต่หัวใจเพื่อนนี้มีเพื่อนมั่น
เพื่อนยังเป็นเพื่อนได้ไม่เปลี่ยนผัน
เพื่อนรักกันเป็นเพื่อนนั้นทุกวันเลย
2 สิงหาคม 2545 19:04 น.
พนาไพร
เป็นวันศุกร์น่าจะสุขดั่งใจฝัน
คงเป็นวันที่สมหวังดังประสงค์
คิดสิ่งใดหวังสิ่งใดให้ได้จง
อยากให้ตรงดั่งหวังที่ตั้งมา
แต่วันนี้ไม่มีเธออยู่กับฉัน
ทำให้วันมันเศร้าเหงาหนักหนา
วันไม่สุขสมชื่อที่ตั้งมา
อนิจาโอ้ฟ้าไม่น่าเลย
2 สิงหาคม 2545 00:09 น.
พนาไพร
บรรจบครบหนึ่งครั้ง รอบปี
วันแม่มาอีกที ยิ่งใกล้
เข้าสิงหาเดือนดี เดือนแม่
ทุกแห่งล้วนสุขไซร้ ทั่วหน้าทั่วกัน
ยิ่งใกล้ก็ยิ่งเฝ้า รอวัน
ครั้งที่ก้มกราบกัน แม่ข้า
คิดถึงซึ่งครั้งนั้น วันแม่ ก่อนเอย
เคยซบลงตรงหน้า ฝ่าเท้าแม่เรา
ปีนี้ก็ย่างแล้ว ทุกคน
วันแม่มาอีกหน หนึ่งครั้ง
ขอแม่ท่านสุขล้น มากยิ่ง กว่าเคย
โปรดช่วยน้อมจิตตั้ง เพื่อให้แม่เอย
ขอบุญทุกแหล่งหล้า ปกปัก
ให้แก่แม่ที่รัก สุขไว้
อีกเทพช่วยอารักษ์ ให้แม่ นี้นา
เพียงแค่คุ้มครองให้ ห่างพ้นโรคภัย