15 กรกฎาคม 2550 23:52 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
สายลมโชย ผลัดกลิ่น ดอกคัดเค้า
ชั่งยั่วเย้า กลิ่นหอม น่าหลงใหล
สายลมพัด กลิ่นหอม ยั่วยวนใจ
ช่างทำให้ นึกถึง น้องนวลนาง
ยามแนบชิด กลิ่นกาย ชั่งหอมหวน
ดั่งโซ่ตรวน ตรึงใจ จนรุ่งสาง
กลิ่นยั่วเย้า เคล้าตรึง มิจืดจาง
ไม่อยากห่าง นางน้อง ครองใจเดียว
เคยสัญญา กันไว้ เป็นมั่นเหมาะ
ไม่ฉอเลาะ แบ่งใจ แม้เพียงเสี้ยว
จะมีพี่ จะมีน้อง รักกลมเกลียว
จะไม่เปลี่ยว อุรา พาเศร้าตรม
ความแน่นอน หามี ในโลกนี้
ดวงฤดี มีใจ ไม่สุขสม
ความคิดเริ่ม แปรเปลี่ยน ทุกข์ระทม
ความขื่นขม เข้าแทรก ระหว่างเรา
น้องไปทาง พี่ไปทาง ทางเลือกใหม่
สองดวงใจ แยกกัน พี่คงเหงา
ไม่มีน้อง ไม่มีพี่ ไม่มีเรา
แต่มีเขา เข้ามาแทรก แปรเปลี่ยนไป
15 กรกฎาคม 2550 17:25 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
ตื่นขึ้นมาตอนเช้า............ได้ยินไก่ขัน
เป็นช่วงพระจันทร์..............ลาลับ
แสงอาทิตย์สีส้มฉับพลัน......ฉันเห็น
แสงจันทร์หายวับ................แสงใหม่เรืองรอง
แปรงฟันล้างหน้าอาบน้ำ......ใจยังคิด
ทำไมไก่โก่งคอนำ...............ถึงขัน
คิดอยู่เรื่องเดิมซ้ำซ้ำ............ทำไม
สะดุ้งตื่นจากฝัน...................ปาเข้าเที่ยงวัน
9 กรกฎาคม 2550 15:44 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
จูงเจ้าทุยเดินลุยในทุ่งหญ้า
วันที่ฟ้าแจ่มใสไร้เม็ดฝน
พ่อแบกไถขึ้นบ่าหนักพอทน
แต่ก็ปนด้วยยิ้มที่พิมใจ
แม่หาบข้าวหาบน้ำเดินตามพ่อ
น้องบอกรอได้ไหมเดินไม่ไหว
พ่อหันหลังส่งยิ้มเดินไวไว
เดี๋ยวรีบไปเล่นน้ำที่ทุ่งนา
ในหนองน้ำมีปลาทั้งน้อยใหญ่
ลอยวนไปเวียนมาน่าหรรษา
ปลาลูกคอกฝูงใหญ่ในท้องนา
ชื่นอุราดูมีสุขสนุกดี
*** ปลากลูกคอก คือ ลูกปลาช่อนที่อยู่กันรวมเป็นฝูง
7 กรกฎาคม 2550 20:38 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
ฝนลงเม็ดยิ้มร่าพาใจสุข
แล้วรีบลุกถือจอบจับคันไถ
ลงไปลุยทุ่งนาพาสุขใจ
จับคันไถจูงเจ้าทุยลุยทุ่งนา
พ่อถือจอบเดินตามพลางผิวปาก
น้ำก็หลากมากมายสุขหรรษา
แม่นั่งยิ้มสุขใจในเถียงนา
ดูแล้วพาสุขใจในอีกวัน
หลานเดินตามคันไถพร้อมถังเหยื่อ
พร้อมทุกเมื่อหากเจอไส้เดือนนั้น
พ่อก็สับตีนคันคูเช่นทุกวัน
ส่วนตัวฉันจับหางไถเช่นทุกปี
*** เถียงนา คือ กระท่อมที่อยู่ทุ่งนา
สับตีนคันคู คือ สับดินที่ไหลลงจากคันนา
ไม่รู้อธิบายถูกหรือเปล่าครับ
หน้าส่วนตัว
1505
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟพงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
