2 พฤศจิกายน 2549 13:05 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
แสนเหน็ดเหนื่อย เมื่อยล้า พาใจเศร้า
แสนโง่เขลา เราเป็น เช่นความฝัน
อยากจะหลบ หลีกหนี ไปดวงจันทร์
เพื่อให้ฉัน ได้พัก จากความจริง
เบื่อเบื่อเบื่อ เบื่อมาก บนโลกนี้
โลกที่มี รักร้าง ที่แอบสิง
อยากจะไป ไปไป จากความจริง
จะได้ทิ้ง ความเศร้า ไปซะที
แม้จะมี รักบ้าง ช่วงสั้นสั้น
ที่แบ่งปัน ความเศร้า ดีสุขี
อย่างที่มี ใช่รักแท้ แค่ลองดี
ดวงฤดี ก็แหลก แตกดับไป
คิดทำใจ อยู่ได้ ไม่นานนัก
อักดันหัก จริงจัง คิดสงสัย
เรื่องฐานะ มีส่วน รักร้างไป
เลยทำให้ จบกัน ฉันกับเธอ
ถ้าคนเรา เลือกเกิด ดั่งใจคิด
คงไม่ผิด เรื่องรัก คิดเสมอ
พอเถอะพอ ขอเลย อย่าให้เจอ
จะไม่เพ้อ หาอีก รักจอมปลอม
2 พฤศจิกายน 2549 09:27 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
ยามใจเศร้า เศร้านัก เพราะรักร้าง
ยามจืดจาง เศร้านัก เพราะรักหนี
ยามอ่อนล้า หมดแรง เศร้าฤดี
ยามมั่งมี รักมาก หลากคนมอง
มองนภา อาลัย ใจเศร้านัก
มองความรัก ที่เคย มีเจ้าของ
มองความเศร้า เคยมี คนจับจอง
มองตัวลอง ความรัก พักผ่อนกาย
กายจะเหนื่อย อ่อนล้า สักเพียงไหน
ยังสู้ได้ ไม่ท้อ ไม่มีสาย
แต่ความรัก นั่นหรือ ต้องมลาย
เป็นโรคร้าย ย่างกาย ให้เศร้าตรม
หน้าส่วนตัว
800
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟพงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
