31 ตุลาคม 2548 13:03 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
บางคราว ก็อยาก จะฝัน
บางวัน ก็อยาก จะเพ้อ
บางคืน ต้องนอน ละเมอ
ตัวเธอ อยู่แห่ง หนใด
ทุกวัน วาดฝัน วาดภาพ
มีคราบ รอยช้ำ ในใจ
ทุกคืน เฝ้าคิด ร่ำไร
ไฉน ตัวเธอ เลื่อนลอย
คิดถึง ตัวเธอ ห่างไกล
อยู่ไหน ฉันเฝ้า รอคอย
ทุกสิ่ง ที่มี ปลดปล่อย
นั่งคอย ตัวเธอ คนเดียว
30 ตุลาคม 2548 11:30 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
ผิดด้วยหรือ ................... ที่ฉันเหลืองานมากกว่ารัก
ผิดด้วยหรือ ................... ที่ฉันทำงานหนักเพราะว่ารัก
ผิดด้วยหรือ ................... ที่ฉันมีเวลาให้เธอน้อยเกินไป
ผิดด้วยหรือ ................... ที่ฉันไม่ได้ไปดินเนอร์กับเธอ
ผิดด้วยหรือ ................... ที่ฉันไม่ค่อยโทรศัพท์มาหาเธอ
ผิดด้วยหรือ ................... ที่ฉันเกิดมาจน........
....
....
และที่สำคัญกว่าคือ
....
....
ผิดด้วยหรือ ที่ฉันอดเปรี้ยวไว้กินหวาน
ฉันไม่เข้าใจเธอเหมือนกัน
30 ตุลาคม 2548 08:19 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
ภาพเก่าเก่า บางครั้ง ตามหลอกหลอน
ในบางตอน ที่ดี น่าสมหวัง
แต่ตอนนี้ ความรัก มลายพัง
แต่ก็ยัง หลอกหลอน ทุกคืนวัน
อยากจะลืม ลืมลืม ความพ่ายแพ้
ชอบตอแย ตอกย้ำ เป็นอาสัญ
อยากจะพอ รักเก่า อยากแบ่งปัน
อยากสุขสันต์ รักใหม่ ขอฉันที
28 ตุลาคม 2548 08:14 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
เฝ้าอิจฉา คนเขา มีมากรัก
ได้ประจัก รักมาก สุขสมหวัง
นั้นก็รัก นี้ลวง นั้นก็พัง
แต่ก็ยัง มีอีกมาก ให้เลือกชม
จะมีใคร บ้างไหม ให้เฝ้าคิด
ในดวงจิต ให้คิด พิศมัย
โลกากว้าง ใต้หล้า นภาลัย
มีบ้างไหม ให้ข้า ได้ชมเชย...
27 ตุลาคม 2548 15:40 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
ใจเศร้าสร้อย หงอยเหงา มองหารัก
อยากใจปัก หารัก ใหม่สดใส
หญิงใดบ้าง พร้อมมอบ ทั้งกายใจ
รักจะได้ สมหวัง บ้างสักที