11 มิถุนายน 2548 16:35 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
เธอ เธอ เธอ คนนั้น อยู่ไหนหนอ
ฉันเฝ้ารอ เธออยู่ เธอรู้ไหม
เป็นไปได้ เธอนั้น แค่ฝันไป
หมดอาลัย เสียแล้ว ความรักเรา
มองนภา อาลัย ในความรัก
ไม่อาจหัก ห้ามใจ ให้คิดถึง
คิดแล้วเศร้า อดีต เคยฝังตรึง
สุดคะนึง ถึงเธอ ทุกเวลา
ความรักเรา ชั่งสั้น เหลือกำหนด
ใจเธอคด จนเรา ต้องโศกสรร
จบสิ้นกัน ความรัก หมดอุรา
เธอยังมา ตีจาก ไม่หวนคืน
ใจเธอนี้ ทำด้วย สิ่งใดเล่า
พี่คอยเฝ้า ตัวเจ้า มิอาจฝืน
ต่างรอคอย ลอยคอ ทุกวันคืน
สุดจะฝืน คืนวัน ไม่ผันตาม
6 มิถุนายน 2548 12:34 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
พอลืมตา ขึ้นมา ในตอนเช้า
มุ้งของเรา ทำไม ถึงยุ่งเหยิง
พอนึกได้ เมื่อคืน ฝันกระเจิง
ได้ลองเชิง ไอ้ด่าง ข้างบ้านเรา
5 มิถุนายน 2548 16:49 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
ยามใจเศร้า คอยเฝ้า หาความรัก
อยากรู้จัก ความรัก เป็นไฉน
คอยรำพึง รำพัน รักเป็นไง
เหตุไฉน รักแท้ มิมาเยือน
3 มิถุนายน 2548 17:38 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
ชีวิตนี้ แสนเศร้า ไร้ศักดิ์ศรี
ถูกยำยี้ ชีวิต ให้เสียหาย
มีศัตรู อยู่มาก ที่ย้ำกาย
ถูกยำกาย แต่มีค่า ถนนเอย
3 มิถุนายน 2548 17:04 น.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
ลอยกระทง ครั้งหนึ่ง ฉันจำได้
ฉันทำให้ ใจเธอ ต้องเศร้าหมอง
เธอเป็นคน ที่ฉัน คิดหมายปอง
คิดครอบครอง ใจเธอ ทุกห้องมี
ใจหนอใจ ใจเรา ช่างทำได้
ทำเธอให้ ตรอมตรม ไม่สุขี
ลืมความรัก เก่าก่อน ที่เคยมี
รักเกือบปี จบสิ้น ลอยกระทง