6 มิถุนายน 2549 21:21 น.
พงศ์พิชญา
ใครไม่เคยรู้ฤทธิ์ความคิดถึง
ใครไม่เคยซาบซึ้งกับความฝัน
ใครไม่เคยมีรักปักชีวัน
ใครคนนั้นคงไม่ช้ำกับคำลา
6 มิถุนายน 2549 17:57 น.
พงศ์พิชญา
รักนั้นคือดาบสองคมตรมในจิต
รักพิชิตทุกสิ่งได้ดังหวัง
รักทำลายหัวใจให้หักพัง
รักหยุดยั้งทุกอย่างให้ลงเอย
รักคำเดียวมีมากหลากความหมาย
รักมากมายแม้มืดมิดอย่าอยู่เฉย
รักกันแล้วรักกันไปรักกันเลย
รักเฉลยคำถามมาดามใจ
รักอาจต้องหมองจิตอย่าคิดมาก
รักอาจต้องลำบากไม่สดใส
รักอาจต้องเศร้าโศกเสมอไป
รักอาจต้องจบไปไม่หวนคืน
รักจากเธอมอบให้ไม่คิดฝัน
รักจากเธอเจ็บทุกวันต้องทนฝืน
รักจากเธอชอกช้ำแสนกล้ำกลืน
รักจากเธอขมขื่นทุกคืนวัน
รักทำไมเมื่อใจยังช้ำชอก
รักทำไมถูกหลอกให้เพ้อฝัน
รักทำไมมีแต่เรื่องให้ฝ่าฟัน
รักทำไมทำให้ฉันต้องเดียวดาย
รักก็อยากสมหวังสักครั้งหนึ่ง
รักเธอจึงทำทุกสิ่งมิแหนงหน่าย
รักที่มีให้เธอยากบรรยาย
รักของฉันครั้งสุดท้ายนั้นคือเธอ
หน้าส่วนตัว
482
