31 พฤษภาคม 2550 16:06 น.
ฝากรักฟากฟ้า
เหนื่อยบ้างไหมหัวใจคนไร้ค่า
เดินทางมาหาฝันยังหวั่นไหว
ผ่านร้อนหนาวทุกข์ตรมระทมใจ
มองหาใครหาหัวใจไร้ความหวัง
ดั่งแมงปอปีกบางที่อ้างว้าง
ที่หลงทางด้วยแรงลมโหมประดัง
ไร้แรงต้านปีกวิ่นสิ้นกำลัง
จะกลับหลังหวนคืนสุดฝืนทน
เจ้าเจ็บปวดรวดร้าวที่ตรงไหน
ใกล้หัวใจกลางหัวใจให้หมองหม่น
อย่าหวังใครมาห่วงดวงกมล
คราวอับจนจึงทิ้งร่างลงกลางดิน
31 พฤษภาคม 2550 13:37 น.
ฝากรักฟากฟ้า
ยามเช้าตรู่....
มวลหมู่ภมรบิน
สดใสไอกรุ่นกลิ่น
มะลิหอมพยอมแย้ม
เสริมงามดุจยามฝัน
ทุกวี่วันมาแต่งแต้ม
หอมกลิ่นจำปาแซม
งามแฉล้มเคลียแก้มนวล
ซาบซึ้งในฤดี
ยามเช้าที่รักอบอวล
มองทั่วดูชื่นชวน
ล้วนละมุนไออุ่นเอย
31 พฤษภาคม 2550 09:19 น.
ฝากรักฟากฟ้า
จะ......หนีใจ....อย่างไร...ก็....ไม่พ้น
เพราะ....ใจตน....ดื้อดึง...คิดถึง....อยู่
แกล้ง.....ทำลืม....ทำไป....ได้เพียงครู่
หันมองดู....ใจ...วน...ไม่พ้น....ใจ....
ใจ.....เจ้าเอย.....เคยรัก.....ต้อง.....หักลา
ใจ....มีมา....ต้องวาง......ให้.....ห่างไกล
ใจ....เคยหวัง.....เคยปอง....ต้อง....ร้างไป
ใจ.....เคยได้......หัวใจ.....คง......ไม่มี
คำหวานใด....เคยได้ยิน.....มาสิ้นสุด
คงถึงจุด....แหนงหน่าย......กลายวจี
ความทรงจำ.....ย้ำใจ......ว่า....เคย....มี
สิ่งที่ดี.....คงไว้.....แต่....ใจ....เรา....
28 พฤษภาคม 2550 21:32 น.
ฝากรักฟากฟ้า
หมดฝัน....วันสิ้นสุด....
ดั่ง....โลกหยุด...ดั่ง.....สลาย
หวัง....ลับ...รัก....กลับกลาย
ไร้ความหมาย.....ไร้....คุณค่า
เคย...รัก...ดู...กลับ...ชัง
ที่เคย...หวัง....หันหลัง....ลา...
น้ำใจ.....ยัง.....เย็นชา
ทั้ง.....เมินหน้า....ไม่เหลียวแล.....
เติมแต่ง......กำลังใจ.....
เคยมีให้......มาผันแปร
คำหวาน.....เคย...มั่นแท้
คงเหลือแต่.....ความทรงจำ
ไม่พูด......ไม่ใส่ใจ
สิ้นห่วงใย.....ให้.....ชอกช้ำ
สายตา.....พาตอกย้ำ
ยิ่งกว่า....คำ....บอก.......อำลา......
21 พฤษภาคม 2550 05:44 น.
ฝากรักฟากฟ้า
สดใส....และ...แจ่มจ้า
สะดุดตา.....ให้หยุดชม
กวัดไกว.....เจ้าเล่นลม
ที่พลิ้วพรม....พา...หลุดลอย
เคว้ง....คว้าง.....ทิ้งร่าง....ลง
กลีบบางบ่ง....ช้ำ....เป็นรอย
หมดค่า....ดู...ด่างพร้อย
สูง....สุดสอย....มาจมทราย