8 พฤศจิกายน 2550 16:13 น.
ฝากรักฟากฟ้า
เพราะใจรัก....เพียงใจ.....มอบให้เจ้า
เป็นใจเรา.....สองดวง......รวมใจเดียว
ไม่แบ่งใจ....ปันใจ....ใครเพียงเสี้ยว
ไม่แลเหลียว....มั่นคง....ไม่หลงใหล
ไม่มีใคร....ในใจ....อื่นใดแล้ว
เจ้าดวงแก้ว.....อย่าระคาง....หมางหม่นใจ
รักมากมาย.....หมายมอบ.....ตอบสายใย
พี่ยกให้....หมดเพียง....เคียงใจเจ้า
เจ้าร่ำไห้....ใจพี่....จะขาดรอน
ฟังคำวอน....นึกหวั่น.....พรั่นรักร้าว
เช็ดน้ำตา.....เถิดน้อง.....อย่าหมองเศร้า
พี่รักเจ้า...รักเจ้า...สุดกล่าวคำ
4 พฤศจิกายน 2550 10:21 น.
ฝากรักฟากฟ้า
จะหลับตาคราใดให้รู้สึก
ใจระลึกถึงเจ้าเฝ้าห่วงหา
ท่ามกลางความอ้างว้างกลางอุรา
ต้องจากมาแสนไกลให้หม่นหมอง
ค่ำคืนที่เดียวดาย และว่างเปล่า
อยากให้เจ้าสัมผัสที่ใจปอง
ความห่วงใยที่มีไม่เป็นสอง
เจ้าครอบครองใจพี่ไม่มีอื่น
อยากให้เจ้ายินเสียงของจันทรา
กล่อมขวัญตาฝันดีทุกค่ำคืน
พี่ห่วงใยแสนรักเจ้าทรามชื่น
อย่าขมขื่นแม้เส้นทางจะห่างไกล
ยังมีคำอีกคำที่อยากบอก
ใช่มาหลอกลวงเจ้าโปรดเข้าใจ
พี่บอกเจ้าเพียงคำเจ้าจำไว้
ถึงแสนไกลใจพี่นี้เคียงเจ้า
ว่าพี่รัก...คิดถึง...เจ้าหนึ่งเดียว
ไม่เคยเหลียวแลใครให้ใจเศร้า
เก็บน้ำตาอย่าร่ำไห้.....ให้ใจร้าว
ด้วยรักเรา...เฝ้ารอ...วันร่วมเรียง
จงเก็บไว้ในใจเสมอ
คิดถึงเธอและรัก...เพียงหนึ่งเดียว
1 พฤศจิกายน 2550 02:09 น.
ฝากรักฟากฟ้า
ลิบไกล.....ให้หมายตา....
ล่องเรือมา....หาดังหมาย
ขวัญตา...อย่าแคลนคลาย
ใจหมายเหมาะ...เพราะแก้วตา...
ยินเพลง....เรือ...ขอนไม้
หวัง...สิ่งใด...จง...ไขว่คว้า
ขอนไม้....ล่องลอยมา....
แต่....เจ้าอย่า....รีบคว้าเอา
ไม้ผุ....จนใกล้ฝั่ง
หมด...ความหวัง...ยิ่งพาเศร้า
เรือใหญ่จะบรรเทา
จะพาเจ้า....เนาสุขสันต์
1 พฤศจิกายน 2550 01:59 น.
ฝากรักฟากฟ้า
ทะเล....กว้าง.....และลึก.....นึกหวาดหวั่น
ทะเล....นั้น.....กว้างไกลสุดสายตา
ทะเล....เรียบ...ดูสงบ...เคยพบมา
ทะเล....บ้า....ช่างน่ากลัว.....ให้เกรงกริ่ง
ทะเล...ลึก....ให้หยั่ง....ยังวัดได้
ทะเล...ใจ....ลึกล้ำ....กว่าทุกสิ่ง
ทะเล....คลั่ง...ยังพอรู้....ดูเป็นจริง
ทะเล...นิ่ง...ก็อำพราง....อย่าง...ใจคน
1 พฤศจิกายน 2550 01:34 น.
ฝากรักฟากฟ้า
เรือ...เอ๋ย....เรือมนุษย์
ใหญ่ยาวสุดก็เพียงวา
ตัณหา.....พาเจ้ามา
ไม่รู้....สิ้น...ลง.....ที่ใด
เรือ...เอย....เรือชีวิต
ลำน้อยนิด....เที่ยวเร่ไป
ตามหา....สิ่งฝันใฝ่
เจ้าคว้าไขว่....ได้เพียง....ฝัน
เรือเอ๋ย...เรือหัวใจ
หนักแน่นไว้....อย่าไหวหวั่น
พายุ...พัด...ครืนครัน
อย่าหุนหัน.....ตามแรงลม
เรือเอ๋ย.....เรือปัญญา
จงเสาะหา......อย่าโง่งม
พินิจ....คิด...เหมาะสม
จึงนิยม.....เห็นดีงาม