18 ตุลาคม 2550 05:33 น.
ฝากรักฟากฟ้า
เฝ้ารอวัน ....ฝันประสบ.... พบดังหมาย
รักไม่คลาย ...ใจมี่นคง....อย่าสงสัย
ถึงอยู่ห่าง....ไม่ร้างรา....อย่าแคลงใจ
รักที่ให้ ใจที่มอบ ....หมายตอบแทน
รอวันฝันประสบ จะได้พบเจ้าขวัญตา
รักหวังที่รอมา พี่คอยท่าแต่นางเดียว
มั่นคงอย่าสงสัย รักหมดใจแท้จริงเชียว
ไม่เผื่อเหลือเพียงเสี้ยว ไม่แลเหลียวปองหญิงอื่น
อยู่ห่างไม่ร้างรา พี่รอท่าวันกลับคืน
หลับฝันแม้ยามตื่น จะได้ชื่นเชยสมใจ
รักเจ้าจึงเฝ้ารอ ไม่เคยท้อต่อทางไกล
พบรักดังฝันใฝ่ รักมอบให้แต่นวลน้อง
ชีวิตเคยลำบาก ทุกข์มายมากจนหม่นหมอง
น้ำใจเจ้าประคอง มิได้ต้องข้องทุกข์ทน
ยามท้อทรมาน เจ้าสมานมิพร่ำบ่น
น้ำคำดังหยาดฝน ที่ไหลหล่นชะโลมใจ
รอยยิ้มพิมพ์ใจพี่ เหนื่อยที่มีก็หายไป
แช่มชื่นรื่นฤทัย ด้วยแรงใจที่ให้มา
ห่างไกลใช่ละเลย ทั้งไม่เคยจะเฉยชา
หนักใจด้วยไกลตา ขวัญชีวาอย่าแหนงหน่าย
คำคนวกวนนัก จงแน่นหนักอย่าแคลนคลาย
ยุยงส่งทำลาย ด้วยมุ่งหมายให้หน่ายแหนง
ทุกอย่างพี่พูดมา จริงวาจาไม่เสแสร้ง
ด้วยรักมาเติมแต่ง ถ้อยแถลงจากใจพี่
14 ตุลาคม 2550 08:24 น.
ฝากรักฟากฟ้า
จะติดปีก....หัวใจ...ไปตามฝัน
เมื่อถึงวัน....สองใจ...ได้ร่วมเคียง
จะอิงแอบ...แนบชิด....กระซิบเสียง
บอกรักเพียง...สองเรา.....เฝ้าเคล้าคลอ
เจ้าร่างน้อย.....ออดอ้อน.....เสียงอ่อนหวาน
ฝาก...รัก...ผ่าน...ม่านฟ้า.....มาคอยรอ
ช่างใจน้อยสารพัดชอบตัดพ้อ
จะพะนอ....เอาใจ....ไม่เปลี่ยนแปร
เพราะเส้นทาง....ห่างไกล...ใจจึงหวั่น
กลัวเหหัน....ปันใจ...ให้เชือนแช
หากพี่เปลี่ยน...เป็นรักลวง...ช้ำดวงแด
คงมีแต่....น้ำตา....มาล้างใจ
เป็นคำมั่นสัญญา....มาแต่น้อง
พี่ไม่ปอง....หญิงอื่น....อย่าหวั่นไหว
เพราะพี่รัก....พี่จึงหวง....ทั้งห่วงใย
กลัวมีใคร.....ลักเจ้า....ไปเคล้าครอง
พี่สัญญา....น้องมั่นคง....ไม่หลงใหล
จะรักใด...ใครอื่น....ไม่ชื่นปอง
สัญญาใจ....มั่นคง....เพียงเราสอง
ไม่หม่นหมอง....ครองรัก....สมัครสมาน
12 ตุลาคม 2550 08:25 น.
ฝากรักฟากฟ้า
ตุ๊กแกตัวลาย
ตะกายข้างฝา
งูเขียวเลื้อยมา
กินตับตุ๊กแก
กินดีอยู่ดี
มั่งมีแน่แท้
งูเขียวแลแล
จ้องแต่กินตับ
ทหารแบกปืน
ยื่นเบิกปูนปรับ
โบกตึกนึกนับ
กินตับงูเขียว
ร้อนแดดแผดเผา
ตัวเราไม่เกี่ยว
เพราะงูตัวเดียว
ล้วงตับตุ๊กแก
ท้องกิ่วหิวข้าว
มื้อเช้ากาแฟ
ตับเลยไม่แก่
คาเฟอีนเพียบ
11 ตุลาคม 2550 21:36 น.
ฝากรักฟากฟ้า
กลีบบอบบาง....พลิ้วไหว....ตามสายลม
น้ำค้าง...พรม...เย็นยิ่ง....กลิ้งร่วงพรู
อวดสีสัน....ประหนึ่ง....ล่อ....ผึ้ง...ภู่
กอ...เอนลู่....อ่อนระบัด....ลมพัดผ่าน
ทั้งผึ้ง...เคล้า...เย้ายวน....ชวนลุ่มหลง
ภู่พะวง...ลงชิม.....ลิ้มน้ำหวาน
ผีเสื้อว่อน....ร่อนรำ.....ดูสำราญ
สวยละลาน....หวาน...หอม....ให้ดอมดม
ต่อให้สวย....ให้งาม.....สักเพียงใด
คงเป็นได้....แค่....ดอกหญ้า.......หาชื่นชม
อาจจะเก็บ....เด็ดไป......ใช่นิยม
แค่ภิรมย์....ชั่วครั้ง......อย่าหวังไกล
อาจจะชาย....ตาแล.....แค่....มองผ่าน
คำชมหวาน.....ล้อเล่น.....ใช่เห็นใจ
เด็ดช่อสวย.....ทิ้งขว้างไป....ไม่เสียดาย
จะเก็บไป....ไม่ควรคู่.....ดู.....ไร้ค่า
อย่าทะยาน....ฝันใฝ่....เกินใจตัว
จะหมองมัว.....มีมลทิน.....สิ้นความหมาย
กลีบบอบช้ำ....ก้านชำรุด.....สุดเสียดาย
เป็นดอกไม้.....ดอกหญ้า.....ราคาถูก.....
8 ตุลาคม 2550 12:31 น.
ฝากรักฟากฟ้า
คิดถึง...คำ...บอก...รัก...จากคนหนึ่ง
ยังติดตรึง....ในใจไม่รู้วาย
ทั้งอ่อนโยน...อ่อนหวาน...ไม่แคลนคลาย
รักไม่หน่าย.... จากใจ มอบให้มา
บอกห่วงหา..... ห่วงใย ไม่วายเว้น
เช้า...สาย..เย็น...ค่ำคืน....ชื่นนักหนา
มีความฝัน...ฝากความฝัน...ทุกวันมา
ไม่ร้างรา...แรมไกล....ร่วมใฝ่ฝัน
คำยืนยัน...แน่นหนัก...รัก...ชั่วกาล
จะเนิ่นนาน...เพียงใดอย่าได้หวั่น
แม้นเหินห่าง...วางใจ....ไว้คงมั่น
ไม่แปรผัน...พี่รักเธอ...เสมอใจ
เมื่อวันผ่าน....กาลเนิ่น...เริ่ม.....เมินหมาง
บนเส้นทาง...รักพี่...มีหญิงใหม่
ต่างพร่ำพรอดออดอ้อนซ้อนหทัย
เก็บซ่อนไว้หลายรักเกินหลักร้อย
ที่เคย...ห่วง...ก็หายเสียดายนัก
ที่เคย...รัก...มาร้างไปให้ใจน้อย
ที่เคย...หวัง...ก็มาเลือน....ฝันเลื่อนลอย
ที่ให้...คอย....ก็มาคลาย.....สลาย....ฝัน
หน้าส่วนตัว
845
Lovers
0 คน เลิฟฝากรักฟากฟ้า
