5 ตุลาคม 2550 15:40 น.
ฝากรักฟากฟ้า
เมื่อ....ความรัก....ทักทาย...จาก...ปลายฟ้า
ถึง...แก้วตา...จอมใจ...คนในฝัน
บินข้ามธาร....ผ่านขุนเขา...เงาตะวัน
ตามรอยจันทร์....นำทาง....ระหว่างเรา
อุ่นไอ....รัก....ถักทอ....ก่อ....เป็นผืน
ยามค่ำคืน....ห่มกาย....ใจ...คลายเหงา
ความคิดถึง....ขึงเปลน้อย....คอยนงเยาว์
จะไกวกล่อม...ขวัญเจ้า....เข้านิทรา
เพลงความรัก....ขับขาน......อาบลานฝัน
ท่ามกลาง....จันทร์....มองเมียง....เยี่ยง....อิจฉา
จึง...ลับหาย...กรายเข้า..เงา...เมฆา
ปล่อยรักแนบ,,,แอบ...อุรา.....อย่างเต็มใจ
เมื่อความรัก....ทักทาย.....จากปลายฟ้า
ขอแก้วตา....จอมขวัญ....อย่าหวั่นไหว
เพียง....มี...เรา...เท่าที่เห็น....ความเป็นไป
ความห่วงใย.....ที่เป็นเรา..เท่าที่มี
1 ตุลาคม 2550 07:46 น.
ฝากรักฟากฟ้า
ติดถึงคำ....หวานล้ำ....พี่พร่ำบอก
ไม่ลวงหลอก....เร่ร้าง....ไปห่างหาย
ยังซื่อตรง....คงมั่น...ไม่แคลนคลาย
ไม่เคยหน่าย....รักเรา.....ที่เฝ้ารอ
จะเนิ่นนาน....เพียงใด....จะไม่บ่น
จะอดทน....จนถึงวัน....มาเคลียคลอ
แม้นหญิงใด....เวียนผ่าน....ไม่สานต่อ
เป็นคำขอ....หนึ่งนั้น.....สัญญาใจ
บ้านของเรา....อบอุ่น....ละมุนรัก
พี่ปกปัก....น้องรักษา...ไม่ลาไกล
เพียงสองเรา...อย่าพะวง.....อย่าสงสัย
ด้วยหัวใจ.....คงมั่น.....ไม่ผันแปร