18 พฤศจิกายน 2551 22:13 น.
ฝากฝัน
ระยิบไฟในห้องส่องสลัว
ยิ้มยวนยั่วโยกย้ายส่ายอกไหว
หื่นผู้ชายส่ายตามย่ามหัวใจ
มือลูบไล้ไล่ยื้อกันอื้ออึง
ด้วยความเขลาเมามายคล้ายจะคลั่ง
สติยั้งยังอ่อนยากผ่อนถึง
ยิ่งยั่วย้ายชายหนอหวังคลอคลึง
ต่างรุมทึ้งตรึงไว้ใต้กลกาม
เธอคือดาวสาวนาจากบ้านนอก
มาจนตรอกชอกช้ำกับคำถาม
ว่าปล่อยตัวมั่วชายขายโมงยาม
เอาความงามข้ามผ่านด่านโลกีย์
เพียงอกตูมเต่งตั้งหลังมอหก
ดาวก็พกความจนด้นมานี่
เมืองวิไลในฝันอันเสรี
ด้วยชีวีมีหวังแม่ยังคอย
ดาวหางานซานซมระทมจิต
เงินน้อยนิดติดกายหายเหลือน้อย
เพื่อนเฝ้าเชียร์เสี่ยเฒ่าเข้าสวมรอย
จนดาวน้อยลอยลับกับเงินคาว
มีครั้งแรกแปลกบ้างด้วยร่างสด
เมื่อสวยลดหมดท่าค่าความสาว
ต้องลงแรงแต่งร่างอย่างแพรวพราว
จำยั่วเย้าเคล้าแขกแลกเงินตรา
ดาวหลงกรุงทุ่งร้างร่างลับหาย
ยามพ่อตายร้ายเย็นไม่เห็นหน้า
เหลือแม่เฒ่าเฝ้าร้องจากท้องนา
ออกตามหาอีดาวสาวเริงเมือง
ฝากฝัน
๑๘ พฤศจิกายน ๒๕๕๑
17 พฤศจิกายน 2551 01:17 น.
ฝากฝัน
อรุณฤกษ์เบิกฟ้าอุษาสาง
หมอกน้ำค้างพร่างพรมห่มพฤกษา
เสียงไก่ขันกระชั้นเตือนเพื่อนชาวนา
รีบหุงหาอาหารทำทานบุญ
หวังก่อไฟในเตาบรรเทาหนาว
เมื่อถึงคราวจำพรากจากหมอนหนุน
อบอุ่นไอไฟร้อนตอนอรุณ
หอมควันกรุ่นปล่องไฟไหลกระจาย
แว่วระฆังดังหง่างทางท้ายบ้าน
เป็นสัญญาณให้รุดจุดนัดหมาย
จัดกับข้าวเข้าแถวแนวกระจาย
คอยถวายบาตรพระชำระใจ
ได้อิ่มบุญอุ่นสุขทุกรุ่งสาง
ก่อนเยื้องย่างลงนาวันฟ้าใส
หยดน้ำค้างฟางกรุ่นละมุนละไม
มองรอยไทยในนาดั่งทาทอง
กรีดรวงเรียวเคียวตัดมัดเป็นฟ่อน
ตะวันร้อนอ่อนแสงแรงสนอง
ช่วยขนมัดจัดฟ่อนซ้อนเป็นกอง
ชวนเพื่อนพ้องสองราตรีฟาดตีรวง
ดนตรีแผ่วแว่วผ่านลานข้าวหอม
กอไผ่ล้อมอ้อมลานปานแหนหวง
สายลมหนาวดาวพรายสลายดวง
สุดแสนหวงห่วงใยคนไกลตา
กาลทิวาราตรีที่ท้องทุ่ง
จากย่ำรุ่งมุ่งค่ำล้วนล้ำค่า
ไม่มีนายขายแรงแข่งเวลา
โปรดกลับนามาสร้างทางเสรี
พ่อแม่เราเหงาหงอยเฝ้าคอยหา
จงนำพามาก่อนตอนเผาผี
แม้เงินทองกองตั้งเจ้ามั่งมี
อย่าหวังที่ซื้อแม่แก่เฒ่าลง
จงเรียนร่ำทำงานบ้านเราเถิด
อย่าเตลิดเปิดเปิงระเริงหลง
เจ้าทุ่มกายเทใจใครมั่นคง
คนท้องท่งทุ่งนาตั้งตาคอย
ฝากฝัน..
16 พฤศจิกายน 2551
13 พฤศจิกายน 2551 19:41 น.
ฝากฝัน
ใจเอ๋ยใจไยคะนึงคิดถึงเขา
เป็นดั่งเงาเบาบางมิจางหาย
คอยครวญคร่ำรำพึงซึ้งมิวาย
กรุ่นกลิ่นกายคล้ายผ่านเพียงวานวัน
แม้กายไกลใจหนอขอชิดใกล้
มอบใจไว้ทั้งดวงทุกห้วงฝัน
สัญญารักภักดีมีต่อกัน
จะยึดมั่นฟันฝ่าปัญหาใจ
อยากร่วมปล่อยลอยส่งกระทงสาย
นั่งอิงกายร่ายฝันวันฟ้าใส
มิยอมร้างจางหายทั้งกายใจ
สายน้ำไหลใจสนองร่วมล่องลอย
หากหนาวลมห่มใจด้วยไฟรัก
แม้หนาวหนักเพียงใดไม่ท้อถอย
เพียงจอมขวัญสัญญาว่าจะคอย
เมื่อจันทร์ลอยคล้อยเพ็ญเห็นหน้ากัน
อยากจุมพิตชิดใกล้หายคิดถึง
พลอดรำพึงซึ้งทรวงห้วงสวรรค์
จะเย้ยดาวพราวฟ้าต่อหน้าจันทร์
หลอมรวมฝันวันที่มีเพียงเรา
ใจเอ๋ยใจไยรักเขาหนักหนา
มิเห็นหน้าคราใดหัวใจเฉา
เฝ้าคิดถึงคะนึงหาไล่คว้าเงา
ยากบรรเทาเบาบางมิสร่างเลย
ฝากฝัน
13 พฤศจิกายน 2551
30 ตุลาคม 2551 23:44 น.
ฝากฝัน
ร่ายลำนำคำอ้อนผ่านกลอนหวาน
กล่อมดวงมานสราญใจในห้วงฝัน
ให้ดื่มด่ำกำซาบวาบจำนรรจ์
ผ่านสุขสันต์วันคืนด้วยรื่นรมย์
อยากเก็บดาวพราวฟ้ามาเป็นสร้อย
ปลิดจันทร์น้อยคืนแรมมาแซมผม
โอบจอมใจไคลคลาท้าสายลม
รื่นภิรมย์ชมสรวงในห้วงกาล
หวังเธอคลายหายเหนื่อยยามเมื่อยล้า
กล่อมนิทราคราหลับเพลงขับขาน
ในอ้อมแขนแสนอุ่นกรุ่นดวงมาลย์
โอบรักหวานซ่านซาบอาบทรวงใน
บนเส้นทางข้างหน้ากว่าถึงฝัน
ต้องฝ่าฟันดันชักสักเพียงไหน
ทุกก้าวย่างต่างแกร่งด้วยแรงใจ
เธอคือใครคนนั้นที่ฉันคอย
ขอเกี่ยวก้อยร้อยใจในเราสอง
เคียงประคองปองใจไม่ท้อถอย
ทุกความฝันบรรเจิดสุดเลิศลอย
จะเอื้อมสอยร้อยเรียงมอบเพียงเธอ
ร่ายลำนำคำอ้อนผ่านกลอนหวาน
อธิษฐานผ่านฟ้ามาเสนอ
ทั้งรักหวงห่วงใยใจอยากเจอ
เพียงแต่เธอรักไหมถามใจดู
ฝากฝัน
๒๐ ตุลาคม ๒๕๕๑
26 ตุลาคม 2551 22:54 น.
ฝากฝัน
โอ้หัวใจไหนเลยเคยสงบ
นับแต่พบดวงใจในความฝัน
ถวิลห่วงล่วงฤดีทุกวี่วัน
ใจกระสันสั่นสะท้านซ่านทรวงใน
เพียงได้พบสบตาทุกคราครั้ง
ทุกภวังค์ยังคงเฝ้าหลงใหล
แม้กายห่างต่างแคว้นช่างแสนไกล
แต่หัวใจไหนเลยเคยห่างกัน
เคยโอบกอดพรอดพร่ำรำพันรัก
นอนหนุนตักพักกายร่ายความฝัน
ร้องลำนำฉ่ำใจใต้แสงจันทร์
คืนสวรรค์รัญจวนป่วนอารมณ์
ผิวผุดผ่องยองไยไล้จันทร์ฉาย
กายแนบกายว่ายผ่านธารสุขสม
เสพกลิ่นกรุ่นละมุนหอมน้อมภิรมย์
เฝ้าชื่นชมชิดใกล้กรายอรุณ
ถึงยามพรากจากไกลใจหวิวหวาด
จำนิราศสวาทรอนลาหมอนหนุน
ห่างอ้อมอกกกกอดพลอดละมุน
ใจว้าวุ่นครุ่นคิดจิตละเมอ
เพียงหนึ่งวันผันผ่านดั่งปานมาส
สิ่งหวังวาดคลาดเคลื่อนเลื่อนเสมอ
อีกเมื่อไหร่ใดหนอพอได้เจอ
คิดถึงเธอเพ้อหาทุกนาที
โอ้หัวใจไหนเลยเคยสงบ
หรือต้องจบลบฝันในวันนี้
เพราะใจเธอเอ่อท้นล้นฤดี
คนภักดีมีมากจนอยากลืม
ฝากฝัน
๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๑
หน้าส่วนตัว
1256
