21 เมษายน 2545 22:33 น.
ฝันหวาน
แค่เสียน้ำตาไม่กี่หยด
คงดีกว่าปล่อยให้ชีวิตร้าวรันทดอย่างวันนี้
เพียงแค่เสียใจ..สักร้อยพันนาที
แลกกับความสุขทั้งชีวิต..ที่จะมีมา
ลองทบทวนหลายๆรอบ
อย่าตีกรอบชีวิตหรือฝังตัวเองไว้กับคนไร้ค่า
อย่าวิ่งตามในสิ่งที่ไม่มีวันไล่ตามทันมันเสียเวลา
เธอเองก็มีค่ามากกว่า..จะต้องมานั่งเสียน้ำตาให้กับคน..ไม่คู่ควร
20 เมษายน 2545 21:50 น.
ฝันหวาน
ต่อให้ร้องไห้แทบเป็นแทบตาย
ก็คงไม่ได้หัวใจเขาอยู่วันยังค่ำ
จะอ้อนวอนบอกกล่าวเขาสักกี่ล้านคำ
แต่สิ่งที่เขาจะทำก็คือการเดินจากไป
อย่าเสียน้ำตาอีกเลยคนดี
เพราะสิ่งที่ได้รับตอบแทนมันไร้ความหมาย
น้ำตาเธอแลกกับความรวดร้าวทั้งหัวใจ
และสิ่งสุดท้ายที่เธอควรจะให้เขาเห็น..ไม่น่าจะเป็นความอ่อนแอ
ยิ้มสิคนดียิ้มให้เริงร่า
ทำให้เหมือนกับว่าเธอเข้มแข็งแม้ไม่มีเขาดูแล
ซ่อนไว้น้ำตาอย่าร้องไห้..อย่าทำให้เขารู้ว่าเรายังแคร์
หันหลังเดินจากมาแล้วแหงนหน้าซ่อนน้ำตา..ให้มันตกใน
12 เมษายน 2545 11:16 น.
ฝันหวาน
ถามตัวเองว่าทนเพื่ออะไร
กับการปล่อยใจให้รักเธอในวันนี้
ถามตัวเองตลอดเวลาว่ามีอะไรดี
กับการรอคอยที่ไม่มีวันเป็นจริง
ตอบคำถามตัวเองไม่ได้
ไม่มั่นใจและไม่กล้าพอจะเผชิญหน้ากับบางสิ่ง
ไม่อยากยอมรับ..จึงมองข้ามความเป็นจริง
ที่ทนที่นิ่ง..เพราะหัวใจไม่แข็งพอจะตัดใจ......
7 เมษายน 2545 23:02 น.
ฝันหวาน
แค่เพียงฉันเดินกลับมา
ฉันก็รู้ดีว่ามีเธอรออยู่และพร้อมอภัยให้เสมอ
แค่เพียงหันหลังออกจากชีวิตเขาฉันยังคงมีเธอ
และไม่ใช่เป็นแค่เพียงฝันเพ้อเจ้อกับการรอคอยเลื่อนลอย
แต่จนแล้วจนรอดฉันก็ยังหยุดนิ่ง
ไม่ก้าวออกมาจากบางสิ่งที่ทำให้หัวใจต้องเหงาหงอย
ยังคงจมอยู่กับเขาที่เต็มไปด้วยความเลื่อนลอย
กับความหวังเพียงเล็กน้อยและคราบลอยน้ำตาต่อไป
เพราะการเดินกลับมาหาเธอไม่ใช่เรื่องง่าย
ก้าวแรกที่ฉันเดินพลาดไปทำให้วันนี้ไม่อาจแก้ไข
รู้สึกว่าตัวเองเลวเกินกว่าที่จะได้รับการให้อภัยจากใครๆ
แม้เธอจะดีมากมายเท่าไหร่..แต่มันก็คงสายเกินไป..ที่ฉันจะให้อภัยและเปลี่ยนแปลงตัวเอง
6 เมษายน 2545 18:00 น.
ฝันหวาน
บอกตัวเองว่าให้เลิกรัก
ขื่นจมปลักอยู่ก็จะมีแต่ดิ่งลงเหว
มิหนำซ้ำยังถูกใครๆ ตราหน้าว่าเป็น..คนเลว
เติมเชื้อไฟจุดเปลวเพลิง..เผาตัวเองให้วอดวาย
กับรักที่ต้องปิดบังซ่อนเร็น
หนำซ้ำสิ่งที่ฉันได้เป็น..ก็ไม่ใช่คนที่มีความหมาย
แค่คนหนึ่ง..ในเชีวิตเธอในจำนวนคนมากมาย
ไม่ใช่ทั้งคนแรก..และคนสุดท้ายสำหรับใจเธอ
ไม่มีฐานะ..และไร้ที่อยู่
ใช่ฉันรู้..แต่ก็ยังคง..บ้า..รักเธออยู่เสมอ
สักวันหนึ่งฉันคงปลดปล่อยตัวเองได้..เพื่อให้เลิกรักเธอ
แต่สิ่งหนึ่งที่จะคงมีเสมอ..คือที่ว่างสำหรับ..คิดถึงเธอ
...........ที่ที่ไม่มีใครจะมาแทน..........