7 กรกฎาคม 2549 17:05 น.
ฝันหวาน
ไม่เคยคิดจะตัดใจ
แต่รู้ว่าขืนยื้อเธอต่อไปก็ไร้ค่า
กับความรักที่รู้สึกคนเดียวตลอดมา
วันนี้เพิ่งได้รู้ว่าไม่มีประโยชน์อะไรกับการรอ
เธอไม่มีวันกลับมา
แม้แต่คำร่ำลาฉันก็ไม่มีสิทธิ์ร้องขอ
หมดเวลาแล้วสำหรับคนคั่นเวลาคงต้องพอ
กับรักที่ฉันเป็นคนก่อ...และคงไม่เคยมีค่าพอให้เธอ..จดจำ
7 กุมภาพันธ์ 2549 11:33 น.
ฝันหวาน
บางครั้งก็แค่รู้สึกน้อยใจ
เกิดคำถามว่าทำไม....แค่นั้น...แค่นี้...ก็ไม่ได้
รู้ว่ามีเหตุผล.....แต่สุดท้ายก็จบตรงที่คำว่าทำไม
ทั้งๆ ที่ปากบอกว่าเข้าใจ...แต่หัวใจแอบร้องไห้ทุกที
ไม่ใช่เป็นคนไม่มีเหตุผล
แต่ใครๆ ก็อยากอยู่ใกล้คนที่รักบ้าง.....ที่ต้องการก็แค่นี้
...ขอโทษ(ค่ะ)....ถ้าเผลอทำตัวไร้สาระ...(งี่เง่า)...ในบางที
ยิ่งเจอความเฉยชายิ่งทวี.....ความน้อยใจ
เพราะไม่เคยรู้เลยว่าคุณคิดอะไรอยู่
รู้ค่ะรู้ว่าตัวเองอยู่ในฐานะไหน
เพราะเข้ามาเอง....เข้ามารัก.....ทั้งๆ ที่รู้คุณรักใคร
แต่แค่อยากรู้ว่าสักวินาทีมีไหม...ที่ฉันมีความหมายในใจหรือไม่เลย
3 มกราคม 2549 16:58 น.
ฝันหวาน
สำหรับเธอเขาคือคนสำคัญ
จะผ่านสักกี่คืนวัน...เขาก็สำคัญเสมอ
สำหรับตัวฉันในใจเธอ
ก็แค่คนที่เธอเผลอยามเหงาใจ
ไม่เพียงพอเหรอแค่ความเจ็บปวด
จะสนใจอะไรกับเศษกรวดไร้ความหมาย
กรวดกับเพรชไม่อาจเทียบ...ต้องเจียมกาย
คนที่รักกับคนที่ลับ...คนละความหมายฉันเข้าใจดี
3 มกราคม 2549 16:28 น.
ฝันหวาน
สิ่งเดียวที่ฉันทำได้ในวันนี้
คือการรอคอยคนดี..อย่างเงียบๆและห่างๆ
ไม่มีสิทธิ์แม้แต่เข้าใกล้ไม่สามารถแทรกกลาง
เมื่อเธอไม่เคยเว้นช่องว่าง...ไม่ให้สิทธิ์เป็นส่วนหนึ่งของหัวใจ
สิ่งเดียวที่เธอทำให้ฉันในวันนี้
คือมอบความเจ็บปวดที่นับวันจะทวีพูลจนหวั่นไหว
หากการเงียบหายของเธอคือคำตอบว่าหมดแล้วเวลา..เธอต้องไป
เสมือนเป็นคำตอบสุดท้าย...ต้องการให้ฉันเตรียมใจการจากลา
แล้วฉันจะทำอะไรได้ล่ะวันนี้
ในเมื่อคนดีตรงหน้าหมดใจไม่ห่วงหา
ในเมื่อคนเคยรักจงใจกระทำคล้ายว่าต้องการร่ำลา
จะกี่ล้านหยดน้ำตาก็คงไร้ค่า...เพราะไม่มีแม้แต่หางตา...จะแลกัน
29 ธันวาคม 2548 10:50 น.
ฝันหวาน
เธอเคยรู้สึกอะไรบ้างไหม
กับการทิ้งใครคนหนึ่งให้ร้องไห้
แล้วอยู่กับใครอีกคนด้วยความสุขที่เธอมักบอกเสมอว่าฝืนใจ
และกับฉันที่เธอบอกว่ารักแต่ไม่เคยอยากใช้เวลาร่วมกัน
เธอเคยรู้สึกตัวบ้างไหม
การกระทำกับคำพูดเธอที่ให้มาสวนทางเปลี่ยนผัน
รักภาษาอะไรที่ไม่เคยใส่ใจดูแลกัน
แล้วต้องฝืนใจมากไหมกับการใช้ชีวิตกับคนนั้นที่เธออ้าง
ว่าแค่สงสาร...และอยู่ด้วยไปวันๆเท่านั้นเอง
บอกคำถามสุดท้ายของฉันได้หรือเปล่า
ก่อนที่เรื่องเราจะจบลงที่เดิมอย่างคว้างเคว้ง
เธอกับเขาอยู่ด้วยกัน...ส่วนเกินอย่างฉันสมควรไปเอง
คงต้องพอเสียทีกับความรักที่ฉันคิดเองเออเอง....ว่ามีจริง