13 เมษายน 2552 21:44 น.
ฝนทอง
สงกรานต์คือปีใหม่ไทยในอดีต
ตามจารีตประเพณีที่สดใส
ประชาชนต่างรื่นเริงบันเทิงใจ
รับวันใหม่ไปทำบุญหนุนชะตา
สรงน้ำพระรับพรในตอนเช้า
พอสายเข้าสาดน้ำสุขหรรษา
ตกตอนเย็นกลับบ้านกราบปู่ย่า
ลูกหลานมารดน้ำซ้ำขอพร
เสร็จ...รดน้ำดำหัว ปู่ย่าตายาย
ต่างนั่งรายล้อมสำรับสลอน
กินข้าวปลาอาหารสำราญก่อน
จะเข้านอนยามราตรีของปีใหม่ ฯ
11 เมษายน 2552 14:12 น.
ฝนทอง
ในคืนแจ่มนวลจันทร์
มีเธอฉันอยู่เคียงข้าง
ใต้แสงดาวพราวพร่าง
ทุกทุกอย่างเหมือนเป็นใจ
เธอฉันนั้นครองสุข
ปราศเรื่องทุกข์ ณ ใดใด
เหมือนดาวคู่แขไข
เมื่ออยู่ในยามราตรี
ด้วยรักที่ปักทรวง
สิ่งทั้งปวงไม่หมองศรี
เพราะรักครองฤดี
เราต่างมีใจตรงกัน
ที่ใดมีเพียงรัก
ย่อมประจักษ์ความสุขสันต์
เมื่อรักเราแบ่งปัน
เธอและฉันกันสองคน ฯ
4 เมษายน 2552 17:50 น.
ฝนทอง
อันความรักก่อเกิดจากดวงใจ
เพื่อมอบให้ผู้คนที่ตนชอบ
บางครั้งก็ได้รับความรักตอบ
ซึ่งเป็นกรอบวัฏจักรแห่งความจริง
ลูกรักแม่พ่อเพราะอบอุ่น
ความการุญที่ได้รับคือรักยิ่ง
ความเมตตาปรานีไม่ทอดทิ้ง
เป็นแหล่งพิงพึ่งพาของลูก
เป็นพี่น้องรักกันสัมพันธ์มั่น
สายเลือดนั้นเข้มข้นเข้าพันผูก
ช่วยเหลือเกื้อกูลกันปันปลูก
เพราะเป็นลูกพ่อแม่เดียวกัน
ทางแห่งรักหนุ่มสาวจะก่อเกิด
เพียงใจเปิดรับใจและมุ่งมั่น
โดยมอบความรักให้กันและกัน
สร้างสัมพันธ์ไมตรีเพื่อต่อเติม
อันความรักก่อเกิดจากดวงจิต
แนบสนิทกลางใจควรส่งเสริม
ปลูกกอรักเพื่อรักที่แรกเริ่ม
เป็นประเดิมความรักแห่งดวงใจ ฯ
18 มีนาคม 2552 21:05 น.
ฝนทอง
รัก ยังไงมันก็คือรัก
ใจประจักษ์คำนี้เมื่อสายเกินไป
คนรักกันให้โกรธกันอย่างไร
ในหัวใจก็ยังมีรักต่อกัน
รัก ยังไงมันก็คือรัก
จึงตระหนักถึงความสัมพันธ์
ฉันรักเธอมั่นเสมอไม่แปรผัน
ยังผูกพันต่อให้ใจอยากลืมเธอ
รัก ยังไงมันก็คือรัก
เพียงรู้จักความรักหนักใจเสมอ
จะทำเช่นไร เมื่อฉันยังรักเธอ
ก็ถูกเสนอให้ตัดรักจากใจ
รัก ยังไงมันก็คือรัก
แม้ถูกผลักจากรักก็ทำไม่ได้
ยิ่งหนีหัวใจตัวเองแค่ไหน
ยิ่งห่างไกลหัวใจยังบอกรักเธอ
จากนี้ฉันควรจะทำอย่างไร
เมื่อหัวใจฉันยังมั่นเสมอ
ทำยังไง ตัดใจไม่ได้จากเธอ
หัวใจยังเพ้อบอกรักตลอดเวลา
รัก ยังไงมันก็คือรัก
ยังย้ำหนัก หัวใจยังปรารถนา
ฉันรักเธออยู่ทุกเวลา
หัวใจร้องบอกว่าฉันยังรักเธอ...
12 มีนาคม 2552 21:07 น.
ฝนทอง
ยังติดตรึงซึ้งใจใครจะเท่า
เมื่อรักเร้ารุมทรวงให้ห่วงหา
แม้รักนั้นผันผ่านเนิ่นนานมา
ยังมีค่าต่อดวงใจให้คะนึง
ณ ห้วงรักแห่งจิตในครานั้น
ช่างสุขสันต์วันเก่าเก่าเมื่อคิดถึง
ในอดีตรักเราช่างตราตรึง
ซึ้งสุดซึ้งใจประสานสัมพันธ์รัก
เราเกาะกุมมือมั่นพร้อมก้าวเดิน
เธอทำเขินเอียงอายเมื่อคนทัก
จากผู้คนมากมายที่รู้จัก
เธอยังผลักฉันล้ม ณ ริมทาง
ณ วันนั้นใครใครก็รับรู้
เราเคียงคู่คลอเคลียไม่เคยห่าง
ใครเห็น เขาก็ทักตลอดทาง
รักไม่จางจากใจทั้งสองดวง
ณ ห้วงรักแห่งใจเราจึงสุข
ไม่เคยทุกข์ระทมตรมใหญ่หลวง
เมื่อคิดถึงความหลังสิ่งทั้งปวง
ยามเดินควง สุขนัก รักจากใจ
หน้าส่วนตัว
1075
