26 มิถุนายน 2554 23:28 น.
ฝนทอง
ดุ่มเดินเพลินสนุก
เรียมเร่งรุกบุกร้านค้า
ซอกแซกส่ายสายตา
เล็งแลหาของถูกใจ
เดินผ่านร้านขายนก
แสนวิตกสุดอาลัย
พรากนกจากพงไพร
มาขายให้คนใจบุญ
เดินผ่านร้านขายเหล้า
ตั้งแต่เช้าคนอุดหนุน
ดื่มด่ำเพื่อนร่วมทุน
แสนอบอุ่นในน้ำใจ
กับแกล้มแซมสำรับ
บ้างหยิบจับกินเร็วไว
บ้างดื่มเพียวเพียวได้
ดูใบหน้าตาเหยเก
เดินผ่านร้านหนังสือ
ร้องอื้อฮื้อสุดคะเน
คนขายนอนในเปล
ฟังเพลงเห่ขับกล่อมนอน
เดินผ่านร้านของชำ
ต้องหน้าง้ำอำลาก่อน
ถูกว่าเป็นคนจร
เที่ยวเร่ร่อนมาขอทาน
ดุ่มเดินหมดสนุก
จำต้องบุกเบิกทางผ่าน
อับอายไม่อยู่นาน
เหตุขอทานหน้าเหมือนเรา ฯ
ฝนทอง
๒๖ มิถุนายน ๒๕๕๔
9 พฤษภาคม 2554 20:48 น.
ฝนทอง
จากขอบโค้งปลายฟ้า ณ มุมหนึ่ง
ส่งไปถึงอีกฟากฝั่งห้วงเวหา
ยังคิดถึงเธออยู่ทุกเวลา
ปรารถนาใกล้ชิดกับนวลนาง
ขอดวงดาวที่พราวแสงอยู่วับวับ
วอนช่วยรับส่งข่าวอย่างเมินหมาง
บอกความนัยจากใจไปถึงนาง
รักมิจางจากจิตติดตรึงทรวง
อ้อนจันทราช่วยรับข่าวไปส่งสื่อ
ให้ถึงมือเธอหน่อยอย่าเลยล่วง
โปรดเห็นใจรับสารการทั้งปวง
โอ้ว่าดวงจันทร์จ๋าโปรดปรานี
นั่นเมฆขาวลอยเด่นอยู่กลางฟ้า
วอนเมตตานำสารของข้านี้
ส่งข่าวถึงยอดรักยอดนารี
ว่าดวงฤดีรักมั่นนิรันดร
จากขอบโค้งปลายฟ้า ณ มุมหนึ่ง
ส่งไปถึงอีกฟากฝั่งข้ามสิงขร
ด้วยดวงใจห่วงหาและอาทร
โฉมบังอร...ตราบฟ้าดินมลาย ฯ
ฝนทอง
๙ พฤษภาคม ๒๕๕๔
2 พฤษภาคม 2554 09:56 น.
ฝนทอง
ร่ำรำพันเพ้อครวญ
ร่ำรัญจวนจำจากจร
ร่ำอาลัยอาวรณ์
อกสะท้อนนอนคะนึง
จำจากไกลไปก่อน
แม้อาทรและคิดถึง
จำใจลาคราหนึ่ง
เพียงรำพึงเพ้อรำพัน
ร่ำลารักจากเรียม
จำต้องเตรียมตามสู่ฝัน
ร่ำลาน้องจาบัล
จำจากกันโศกาลัย
จากไกลด้วยหน้าที่
จากครานี้อย่าสงสัย
จากรักจิตอาลัย
ร่ำพิไรใจอำลา ฯ
3 มีนาคม 2554 21:56 น.
ฝนทอง
มั่นใจ ตั้งใจจะไม่รัก
จึงคิดหนักว่ารักนี้เป็นไฉน
และมิรู้ว่าความรักดีอย่างไร
แต่เหตุใดดวงใจจึงทรมาน
พอพบกันจิตใจก็ไหวหวั่น
เพ้อรำพันทุกวันนั่งฝันหวาน
แต่ยังอายแสนอายไหนจะปาน
ตาประสาน เมื่อยามได้สบตา
หักใจไม่ยอมคิดผูกพัน
แล้วไยหรือนั่น มิลืมเหมือนว่า
เลือดในกาย ฉีดแรงทั่วไปทั้งหน้า
รุ่มร้อนกายาเหมือนดังเผาไฟ
หลับตา ก็คอยแต่ใฝ่ฝัน
เพ้อรำพันถึงเขานั้นร่ำไป
โอ้ดวงแดนี้เป็นเช่นไร
ดูรึใจหักใจเพียงใดไม่วาย
คิดถึง คิดถึง เขาบ๊อยบ่อย
ใจก็พลอยใฝ่ปองอย่างมั่นหมาย
ปลอบใจ แต่ใจก็ยังไม่คลาย
รักมากมายไม่แหนงหน่ายสักวัน
นี่คงรักเขาเสียแล้วสิเรา
โอ้ใจของเราง่ายจริงหรือนั่น
เจอะตัวเขา ทีไรอกใจไหวหวั่น
เฝ้ารอคำรำพันทุกวันทุกคืน
นี่คงรักเขาแล้วแน่นอน
ทั้งอาวรณ์อาลัยมิเป็นอื่น
เฝ้าคอยเขามารำพัน ทุกวันคืน
คำรักมั่นยั่งยืนกับฉันสักคำ..
ฝนทอง
๓ มีนาคม ๒๕๕๔
26 กุมภาพันธ์ 2554 21:34 น.
ฝนทอง
ลมแล้งพัดผ่านร้อนวูบวาบ
ผิวกายหยาบกร้านดำด้วยแดดเผา
นั่งทำงานหน้าบ้านทุกทุกเช้า
ช่างแสนเหงาว้าเหว่อยู่เดียวดาย
ต้องอดทนทำงานเพื่อชีพรอด
หวังเพียงยอดดวงใจทั้งหลาย
กลับมาเยือนถิ่นเก่าบ้านเกิดกาย
แม่เพียงหมายเห็นหน้าแก้วตาจริง
ด้วยคิดถึงจึงโทรให้มาเยี่ยม
หวังเต็มเปี่ยมลูกลูกไม่ทอดทิ้ง
แต่ปลายสายบอกว่ายุ่งจริงจริง
เดี๋ยวก็กริ๊ง เดี๋ยวก็กริ๊ง โทรเข้ามา
น้ำตาซึมวางสายใจว้าเหว่
แล้วหันเหกอดรูปยอดเสน่หา
แล้วตัดพ้อต่อโชคชะตา
ไยตัวข้าจึงแล้งรักจากผู้คน
ฝนทอง
๒๖ กุมภาพันธ์ ๒๕๔
หน้าส่วนตัว
2107
