เริ่มต้น

ผ.อ.สมพิศ

อยากจะลอง เริ่มเรียน เขียนอักษร
หวังแต่งกลอน ให้เป็น เช่นเพื่อนพี่
แม้เคยเรียน เขียนอ่าน ก็นานปี
ถ้อยวลี เราไซร้ ไร้คารมย์

เพื่อนเขาสั่ง สอนให้ จึงได้เขียน
จึงพากเพียร หวังใจ ว่าได้สม
เราเขียนดี หรือไม่ ใครติชม
จะข้อก้ม น้อมรับ กับคำเตือน

แม้ว่าพบ คนดี ชี้ทางให้
มอบแรงใจ ไมตรี เป็นพี่เพื่อน
บุญคุณจะ จำไว้ ไม่ลางเลือน
นับถือเหมือน เป็นครู ผู้ชี้ทาง

ฝากพวกพ้อง น้องพี่ ช่วยชี้แนะ
คล้ายเตาะแตะ ตั้งไข่ ใจหมองหมาง
อนาคต ดูเหมือน จะเลือนลาง
ถ้าหากร้าง คนที่ ช่วยชี้นำ

ฝากลมล่อง ลอยมา หามวลมิตร
ลายลิขิต ผิดไป อย่าได้ขำ
ผิดจงแจ้ง แจงกฏ ควรจดจำ
ทุกถ้อยคำ คงเสริม เพิ่มปัญญา

เขียนกลอนแปร่ง แข็งไป ไม่ไพเราะ
มิเสนาะ สบโสต โปรดอย่าว่า
ฉันทรลักษณ์ หลักกฏ กำหนดมา
กับภาษา ถูกหรือไม่ สังสัยจัง