30 เมษายน 2549 10:46 น.
ผู้ไม่มีหัวใจ
มาระวิทยา
โดย
ทิฆัมพร
หลังจากจบ วทบ. สายสีเหลืองก็หลุดจากบ่าขวา ประมาณ 14 ปีแล้วที่ต้องติดมันไว้กับเครื่องแบบ หนึ่งก็ดีใจ อีกหนึ่งก็เสียดาย สิ่งที่ไม่ได้คิดว่าจะได้ติดอีกในชาตินี้ คือ เครื่องหมายเหล่าทหารราบ ก็ยังได้ติด ดังนั้นความไม่คาดคิดหรือความไม่น่าจะเป็นไปได้ก็เป็นไปได้เอง
ประสบการณ์จากการเป็นฝ่ายอำนวยการนั้น ทรงคุณค่าอย่างยิ่ง อันหนึ่งได้แก่ ความรู้จากนาย ยิ่งมากนายหลายเจ้า ฝ่ายอำนวยการนั้นก็ยิ่งมีเล่ห์แพรวพราวมากขึ้น หรือเรียกได้ว่า เก๋า มากขึ้น(ในภาษาจิ๊กโก๋ ) หรือจะเรียกได้ว่า แก่วัด ก็ได้(ในภาษาวัด ) และสิ่งหนึ่งที่เป็นคุณค่ายิ่งสำหรับทหารก็คือ ความเก๋า นี่เอง แม้ยศจะเท่ากัน แต่ความเก๋าย่อมไม่เท่ากัน
เริ่มต้นด้วยเคล็ดวิชากอล์ฟก่อน
เคล็ดแรก ตีถูก ลูกแตก น้ำไม่ซื้อแดก แบกถุงเอง
เคล็ดที่สอง ถูกคอก วงดี ตีไกล ไปตรง ดูลายเก่ง ถ้าให้เจ๋งเป้งโป้งเดียวลงหลุม
เคล็ดวิชาทั่วไป
เคล็ดแรก ต้อ บ่วย สื่อ อ๋วง อ้วง เจ๊ก กอ ไล้ แปลว่า เรื่องเฮงซวยมักมาพร้อมกันหลายเรื่อง
เคล็ดสอง ภาษาจีน เขาว่า มนุษย์เป็นผู้อุตสาหะ พยายามทำไป แต่จะไปได้เพียงใดนั้น พระเจ้าเป็นผู้กำหนด
เคล็ดสาม ตะเข้แรงหาง ขุนนางแรงหัว ผัวแรงเมีย เหี้ยแรงไข่
เคล็ดที่สี่ นอนสูงให้นอนคว่ำ นอนต่ำให้นอนหงาย อธิบายว่า เมื่ออยู่ในตำแหน่งสูงเป็นผู้ใหญ่ก็ให้คอยดูแลผู้น้อยว่าเป็นสุขหรือไฉน เป็นผู้น้อยก็ให้แลดูเบื้องบนว่าท่านทำอย่างไรจะได้ดูเยี่ยงอย่างไว้
เคล็ดที่ห้า โบราณว่า ไปหาสมภารเจ้าวัด ไปหาหญิงแก่ที่มีลูกสาวสวย ไปหาเจ้านายที่มีอำนาจไม่ควรไปมือเปล่า
เคล็ดที่หก ข้าราชการที่จะได้ดีนั้นจะต้อง มีสินฝาก ปากสอพลอ ล่อไข่แดง แรงวิชา
เคล็ดที่เจ็ด รู้จักหาเงินให้นายใช้
เคล็ดที่แปด ข้าราชการได้ดีเพราะเป็นฝี 5 ชนิด
ฝีที่หนึ่ง ฝีปาก ใช้แต่ลิ้นกับน้ำลาย
ฝีที่สอง ฝีตีน ใช้ฝีตีนวิ่งเข้าวิ่งออกนอกในตามบ้านเจ้านาย
ฝีที่สาม ฝีไม้ คือใช้อิทธิพลของพ่อค้า ผู้มีอิทธิพลทางการเมือง
ฝีที่สี่ ฝีมือ คือ มีความรู้ ความสามารถ ทำงานได้ผลดี
ฝีที่ห้า ฝีพระหัตถ์ของพระผู้เป็นเจ้า หรือ ฝีพระหัตถ์ของพระพรหม
เคล็ดที่เก้า ศิษย์ข้างเคียง เสบียงหลังบ้าน กราบกรานสอพลอ ล่อไข่แดง แรงวิชา
เคล็ดที่สิบ คนเป็นข้าราชการมีนาย ทำให้นายคนเดียวรักไม่ได้คือคนโง่ เขาจะไปทำการให้ลูกน้องรักใคร่ ทำให้ประชาชนพอใจได้อย่างไร
เคล็ดที่สิบเอ็ด การเป็นข้าราชการจะเอาอะไร ดี เด่น โด่ง ดัง
เอาโด่ง ไม่นานก็เด้ง เอาเด่น ไม่นานก็ด้อย เอาดัง ไม่นานก็ดับ เอาดี ไม่นานก็จะได้ดีตามลำดับ
เคล็ดที่สิบสอง เมื่อตอบไม่ได้ก็ย้อนถาม นี่เป็นวิธีการของนักเลงเก่า
เคล็ดที่สิบสาม โบราณว่าให้หลีกเลี่ยงคนแบบ กบในกะลา น้ำชาล้นถ้วย ป่วยไม่รักษา หมาเห็นหอน
ต่อไปเป็น เคล็ดวิชาพญามาร
ราชการงานดีต้องมีเส้น ต้องหมั่นเคล้นคลึงไว้ไม่ให้เสีย
ของกำนัล วันทา ชิวหาเลีย ประจบเมีย นายไว้ จะได้ดี
ราชการงานใดจะได้อัฐ ถ้านายขัด ไม่ทำ ดังคำขอ
รีบฟ้องเมียทันทีให้ขี่คอ นายจะหงอโดยง่ายไม่ลำเค็ญ
อันคุณหญิง คุณนายนั้นร้ายนัก เป็นตัวจักรโทษคุณหมุนวิถี
ถ้านายชอบเมียชังพังทันที เรื่องดีๆกลายเป็นเสียเมียไส่ไฟ
(ถ้าเราชั่วนายชังให้เมียชอบ จะช่วยกอบกู้ต่อพอเห็นไหว)
(ส่วนที่เสียกลายดีมิมีภัย อย่าขัดใจเมียท่านเท่านั้นพอ)
ถ้านายกิเลสหนาตัณหามาก เล่นไม่ยากรีบทำดังคำขาน
จัดตัวอ่อนรุ่นเยาว์สาวสะคราญ จัดมานานมาประจำอย่าซ้ำคน
อันเมียน้อยมีมากนั้นยากยิ่ง เราต้องนิ่งปิดปากอย่าพูดได้
หากเมียนายถามซักสักเท่าใด ให้ตอบไปว่าไม่รู้ดูเอาเอง
ถึงวันเกิดปีใหม่จงไปกราบ ศิโรราบรับใช้ให้ท่านเห็น
จงสอพลอคลอเคล้าทุกเช้าเย็น ฝึกให้เป็นเนืองนิตย์ติดสันดาน
ถ้าพ่อตาแม่ยายนายยังอยู่ ไปหาสู่กราบไหว้ให้สงสาร
ยิ่งบุตรนายชายหญิงยิ่งต้องคลาน เข้าประสานผูกมิตรสนิทใน
ถ้านายเจ็บป่วยไข้จงไปเฝ้า ปฏิบัติทุกค่ำเช้าให้สงสาร
หากนายไม่สิ้นชีพรีบวายปราณ จักประทานความชอบตอบทันตา
รู้นายชอบสิ่งใดให้สดับ น้อมคำนับรับใช้ไม่หลีกหนี
เครื่องลายครามนกเขาเอาอย่างดี กล้วยไม้มีมูลค่าราคาแพง
พระบูชาพระเครื่องที่เรืองฤทธิ์ จะผูกจิตนายไว้ไม่หน่ายแหนง
รู้นายชอบไม่ต้องบอกให้ออกแรง รีบจัดแจงหามาอย่าช้ากาล
ถ้าลูกนายไปเรียนต่างประเทศ อยู่ในเขตเงินทุนสกุลไหน
จงออกรีดแลกส่งผ่านตรงไป จะถูกใจล้นเหลือไม่เชื่อลอง
แม้ลูกกลับรับขวัญลูกท่านด้วย จะช่วยให้เราดีไม่มีสอง
จัดรถดีรถเด่นมาสำรอง ให้ลูกนายฉลองกันให้มันอุรา
เทศกาลงานบุญกรานกฐิน จงหากินแฝงนายง่ายหนักหนา
เอาชื่อท่านเรี่ยไรไถเงินตรา เมื่อได้มาอมเสียบ้างก็ยังดี
เรื่องลงนรกหมกไหม้อย่าได้คิด จงทำจิตให้ผ่องใสไม่หมองศรี
เป็นคติประจำใจในวันนี้ จักโชคดีมีชัยไปทั่วกัน
นายจักเรียกรับใช้อย่างใกล้ชิด เหมือนเงาติดตามตัวทั่วทุกหน
ทั้งตำแหน่งยศลาภไม่อับจน ไม่ขัดสนทั้งจะก้าวหน้ากว่าผู้ใด
ขั้นตอนของนายทหารฝ่ายเสนาธิการที่เจริญ ประกอบด้วย จิตรักนาย ใฝ่รักชอบ กอร์ปการร่วม รวมใจกว้าง ท่าทางรื่นเริง ไม่เหลิงลำเอียง จิตเที่ยงสมาธิ ตันตริล่วงหน้า เข้าท่าถ่ายทอด ไม่กอดเชื่อตน เป็นคนคุมอารมณ์
ฝ่ายเสนาธิการที่ไม่เจริญ ประกอบด้วย หลับง่าย ตื่นยาก พูดมาก ทำงานน้อย เดินไป เดินมา นินทาเจ้านาย ให้ร้ายเพื่อนฝูง ใครชวนไปไหนไม่ขัด เสียอัฐไม่ไป
วิธีจีบสาว ใช้ทรัพย์ล่อ ยอให้เหลิง เชิงออดอ้อน วอนขอรัก ดักให้จน ทนให้ด่า ท้าให้ตบ ตะปบตัว
การตื๊อสาว ทนให้ด่า มาบ่อยๆ สู้ไม่ถอย คอยเช้าเย็น เล่นไม่เลิก
เคล็ดฝาก อย่าลืมพูดให้ติดปาก ใช่ครับพี่ ดีครับผม เหมาะสมครับนาย ตามสบายครับท่าน และ ครับ
เคล็ดแถม โปรดระลึกว่า เกรงใจทำให้เสียการ สงสารทำให้ชิบหาย เชื่อง่ายทำให้เกิดทุกข์
ต้องขออภัยที่มิได้ลงนามผู้แต่งไว้แต่ละเคล็ด เพราะว่ามันมีผลเหมือนดาบสองคม ผู้แต่งจริงท่านคงรู้และคงพอใจในแบบนี้มากกว่า ภาษาที่ใช้บางคำอาจหยาบโลนไปบ้าง แต่ก็ได้บรรยากาศไทยๆ สำหรับที่ผมได้มาเองก็เช่น ทำให้เขารักไม่ได้ก็อย่าทำให้เขาเกียจ
ขอปิดท้ายด้วยกลอนชื่อ ลำน้ำยามสนธยา ไป๋จูอี้ โชติช่วง นาดอน แปล ทิฆัมพร ลอกมา
ตะวันชิงพลบย้อม วารี
เขียวครึ่งอีกกึ่งสี ชาดช้อย
เดือนเก้ารื่นราตรี ยามค่ำ
น้ำค้างเหมือนมุกพร้อย แขโค้ง ดังศร
---
29 เมษายน 2549 07:08 น.
ผู้ไม่มีหัวใจ
ท่านจะมั่ง มีสุข ทุกทิวา
เงินตรา ทองท่วม เหลือใช้
โชคลาภ มีมาก ลาภใหญ่
สุขใจ ปราศโรค โศกบ่มี
ยศศักดิ์ จะรุ่ง พุ่งใหญ่
ใครต่อใคร จะพา กันนับถือ
ลูกเต้า เมียขวัญ สำราญครือ
จะอยู๋ถือ ในโลก หมื่นปี
22 เมษายน 2549 23:26 น.
ผู้ไม่มีหัวใจ
มีพรรคมาก ก็มี มุ้งมาก
ให้ยุ่งยาก ยากเย็น ยั๊วเยี๊ย
คนหนึ่งพูด คนหนึ่งด่า คนหนึ่งเลีย
ประชาเพลีย ใจจด หดหมดเลย
จะเชื่อพี่ หรือน้า หรืออาดี
หรือป้านี้ ลุงนั้น สำคัญเหลือ
หลอกกันแล้ว ลวงล่อ เล่ห์ลวงเลือ
จนเฝือๆ เฝื่อนๆ เจื่อนๆไป
เมื่อมันมั่ว มากมาย หมายอย่างนี้
ชิชะชี ดีแล้ว หรือคือไฉน
รบกันแน่ แพ้จะอยู่ ดูอะไร
ก็จะไป ทั้งคนเก่ง เข่งพัง
เป็นอย่างงี้ ตั้งแต่ กรุงศรีแล้ว
ฆ่ากันแล้ว แผ้วถาง ทางเตียนโล่ง
ฝ่ายศัตรู นอกแผ่นดิน บินมาโจม
ก็จะโทรล เข้าควบ คุมขังคน
ตานี้แหละ มีแต่ ตาปริบๆ
นั่งขมิบ ขมุบปาก ไม่อาจได้
ถูกเขาเฆี่ยน เขาข่ม ถ่มน้ำลาย
ไอ้ฉบหย ได้แต่เก่ง เบ่งกันเอง
22 เมษายน 2549 07:06 น.
ผู้ไม่มีหัวใจ
นั่งโคเรียน บินไป ในท้องฟ้า
อนิจจา หวาดเวียว เสียวยิ่ง
เห็นแต่เมฆ ฟ้าบน ทนนิง
ใจจริงๆ ไม่ชอบ แบบนี้เลย
ถึงเกาหลี คนด่าน มันถาม
ก็ตอบตาม ความรู้ ที่หูเห็น
มันก็มอง กวนปราสาท ประหลาดเป็น
อยากจะตบ ให้กระเด็น เสียดายเงิน
ไปนอน ที่โรงแรม แฮมินตัน
กินเนื้อย่าง กิมจิ ร้อยอย่าง
ไก่ตุ๋นโสม เหล้าขาว เบียร์บาง
อร่อยทุกอย่าง ถ้าไทยมี ไม่มีมา
ไปเที่ยววัง วัดพระ ปันมุนจอม
พิพิธภัณฑ์ สงคราม เกาหลี
เที่ยวหนามบอล กรุงโซล ก็ดี
แต่นี่ซิ รถไฟ ในใต้ดิน
นั้งแท็กซี่ ก็ได้นั่งแล้ว
ของฝากเล่า กระเป๋า ของขลัง
เดิมจะซื้อ ชุดใส่ ให้พลัง
แต่ก็ยั้ง หยุดไว้ มิได้ทำ
ทหารเขา รับไปเลี้ยง ให้หนึ่งมื้อ
โอ้นับถือ น้ำใจ ในตัวเขา
ได้จับมือ กับผอบอ ตบไหล่เรา
จะกลับแล้ว บ้ายบาย ไอเลิฟยู
มานั่งเครื่อง เตรียมตัว ไปเซี่ยงไฮ้
โอ้กระไร พามา ช็อบปี้อีก
เห็นสาหร่าย หลากรส ซดซะซีด
กระเป๋าลีบ อันยอง อาเซโย
19 เมษายน 2549 21:58 น.
ผู้ไม่มีหัวใจ
เมื่อได้ ก็ยิ่ง มั่นมาก
ถ้าขาด คงหา มาจนได้
ยากยิ่ง แค่ไหน ฝ่าไป
โอ้ใจ ใยบ้า เช่นนี้
ได้มา ฤารักษ์ ได้นาน
วันวาล ผันผ่าน ก็แลเห็น
ฝันบ้า อยากได้ อยากเป็น
เห็นๆ กันอยู่ มากมี
ไม่ได้ เสียบ้าง กลับเลิศ
แพร้วเพริศ หัวใจ หม่นบ้าง
แต่กลับ เข้มแข็ง แกร่งใน
สบายใจ ดีเสียอีก พิลึก
ยามดี ก็มี ทุกข์ปน
ยามทุกข์ ก็มี สุขได้
ยากยาก ในยาก ก็มีสบาย
ยามสบาย ต้องระวัง พังเหมือนกัน
ปากพูด ว่าไม่ อยากเป็นใหญ่
แต่ใจ มันสิ หมองหม่น
ไม่ลอง ไม่รู้หรอก ดอกคน
หลงตน หลงทิศ ผิดทาง
หน้าส่วนตัว
2962
