23 กรกฎาคม 2549 06:11 น.
ผู้ไม่มีหัวใจ
นอนสะดุ้ง ขวัญผวา เวลาหลับ
น้ำตากลับ รินริน ไหลในอก
อกสะอื้น ฝืนคำข้าว หลายคำรบ
เมื่อได้พบ ความยาก ลำบากใจ
รู้ก็รู้ ว่าอะไร มันจะได้
ดีไม่ร้าย ก็รู้ อยู่มั่นแม่น
แต่ตัวหลอก ตัวล่อ มันรังแตน
พอผิดแผน ก็พลาดพลั้ง คะมำไกล
เอาละครับ ต่อไปนี้ ต้องลุยแล้ว
บทเรียนแก้ว ได้แล้ว ไม่ลืมได้
จะขอตั้ง ใจจิต คิดอภัย
สิ่งที่ไผล ไปแล้ว ไม่ขอคืน
จะทนสู้ ชดใช้กรรม ในชาตินี้
และจะสร้าง กรรมดี ขึ้นมาใหม่
แม้ไม่ได้ ผลในชาตินี้ ไม่เป็นไร
แต่ชาติใหม่ จะได้หรือไม่ ก้ช่างมัน
23 กรกฎาคม 2549 06:02 น.
ผู้ไม่มีหัวใจ
ตั้งใจทำ กรรมดีดี มีให้ได้
แต่ก็ไผล ลืมคิด ผิดเพราะหลง
มาครั้งนี้ หลงน้ำเมา หลงใจลง
แต่ก็คง หน้ายิ้มชื่น อื่นอกตรม
หรือจะว่า เป็นชะตา ฟ้าลิขิต
ให้ชีวิต ทรวดเซ เหยอีกหน
โอ้หนักใจ จริงเจียว ปัญญาตน
มักจะชน มักจะเฉี่ยว เกี่ยวทุกที
ไม่ราบเรียบ เหมือนวิญญู อื่นเขาบ้าง
ให้อ้างว้าง เปล่าเปลี่ยว เสียวหนักหนา
อยู่บนเขา หมิ่นเหม่ จะตกมา
เป็นอีกครา ที่คิดได้ เมื่อพลาดไป
ด้วยหัวใจ นักสู้ ต้องสู้ต่อ
แม้จะท้อ ใจกายบ้าง ไม่หวั่นไหว
จะขอสู้ จนกว่า ชีวาตย์วาย
เป็นอย่างไร เป็นไป ไม่พรั่นพรึง
17 กรกฎาคม 2549 03:44 น.
ผู้ไม่มีหัวใจ
เมรัย ร่ำรด เทใจ
บำบัดไฟ ราคะ แผดเผา
เสียงเพลงดัง กรอกหู สนุกไม่เบา
แต่ขาดเจ้า นั่งคู่ หดหู่ใจ
แสนคิดถึง เจ้านัก อดหักได้
ป่านฉะนี้ เป็นอย่างไร กันบ้างหนอ
ปล่อยให้พี่ คร่ำครวญ น้ำตาคลอ
โอ้ระหนอ อยู่ไกล แต่ใจวอน
แม้คิดถึง แต่จะรัก นั่นไม่ได้
แต่จะไม่ ต่อเมื่อ เปลี่ยนนิสัย
ให้ความจริง อะไร ออกจากใจ
เธอจะได้ รับรู้ สักที
อนิจจา วาสนาเรา ก็เท่านี้
มีแค่ที่ แห่งนี้ จะพบได้
เกิดชาตินี้ ได้แค่นี้ ไม่เป็นไร
หวังชาติใหม่ เจอกัน แล้วฟันธง
15 กรกฎาคม 2549 06:02 น.
ผู้ไม่มีหัวใจ
ฉันตั้งใจ ศึกษาธรรม ในห้วงนี้
ด้วยวิถี ชีวี ศรีห่างเหิน
อยากได้สิ่ง เป็นมงคล มาต่อเติม
มาช่วยเสริม คุณธรรม ในใจตน
ยามมีสุข ก็ลืม ธรรมะได้
พอทุกข์ไซร้ ไม่รู้ หันไปไหน
ไม่มีที่ พึ่งพิง นั่นปะไร
หมดทางไป หันหา มาสู่ธรรม
ศึกษาแล้ว อย่างน้อย ได้กุศล
ขอผลบุญ แผ่ให้ สัมพ์เวสี
รอบตัวข้า อีกเจ้ากรรม นายเวรมี
ขอผลดี แก่ตน คนครอบครัว
ต้องเข้าใจ เวลา ศึกษาธรรม
มารต้องทำ การขัดขวาง อย่างด่วนจี๋
เพื่อนมาชวน ตีสนุ๊ก และรัมมี่
อ๊ะอย่างงี้ ไม่ไป ไม่ได้แล้ว
กลับมาบ้าน ตอนสี่ทุ่ม และหิวข้าว
นั่งพุ้ยข้าว ต้มขาว ไข่เค็มใส่
ยังไม่ทัน หมดจาน นั่นเป็นไง
เอ๊ะนั่นใคร เคาะประตู ดูเอ็ดอึง
ไอ้น้องมา เคาะประตู มาดูพี่
รีบเร็วรี่ ไปกัน ให้ทันได้
เอาเหล้ากรีน เลเบิล มาด้วยไซร้
แล้วรี่บไป ผับที่ มีนักร้อง
อนิจจา เวลา ผันเร็วผ่าน
ไม่ทันการ ศึกษา ให้ขยัน
ถูกแต่มาร ระดมใส่ ใจเสร็จมัน
ชีวิตผัน ผกเปลี่ยน หมุนเวียนดี
อาจจะยาว ไปนิด อย่าคิดมาก
แต่ลำบาก คนอ่าน วานอย่าสา
เนื่องมาจาก คนเขียนช่าง จำนรรจา
นานนานมา ก็อย่างนี้ ดีทุกคน
10 กรกฎาคม 2549 09:15 น.
ผู้ไม่มีหัวใจ
ผู้ที่แสวงหาการผจญภัยเพื่อเพิมประสบการณ์ชีวิต
ยามค่ำคืน กับบุคคลแปลกหน้า ในท่ามกลางเหล้า ตัณหา และยาสูบ
การค้นหาให้สมอยากกับความคิด อยากมี อยากได้ อยากเป็น อยากสัมผัส และ อยากดู อยากลูบ อยากคลำ แล้วก็เจอ สิ่งที่อยากจะเจอ สิ่งที่ไม่อยากจะเจอ และสิ่งที่ไม่คิดว่าจะเจอ
ยามรู้สึกเบื่อ ก็หยุดสงบนิ่ง ยามทุกข์ก็หันหาธรรมะ
ดวงดาวก็โคจรหมุนเวียนไป บางครั้งก็โดนอิทธิพลของดาวอังคารและดาวศุกร์
บางครั้งก็โดนอิทธิพลของดาวพฤหัส
ได้เจอเจอะมาทุกอารมณ์
การติดตามพฤติกรรมตนเองว่ามันจะมีลีลาอย่างไรแบบสุดๆก็ได้ลองกระทำมาแล้ว มันเป็นประสบการณ์ บางอันก็เกิดทักษะ บางอันก็เป็นบทเรียน ทุกอย่าง
ที่เกิดย่อมมีคุณค่าสูงส่ง ที่ในแต่ละห้วงเวลาหากไม่ได้ทำให้เหมาะสมก็จะขาดตกหล่นไป แต่ก็ทำให้ได้ทราบความจริงอย่างหนึ่งว่า ที่ว่าลูกผู้ชายต้อรรู้ทั้งหมดนั้น
ควรจะเป็นว่า ลูกผู้ชายควรจะรู้เท่าที่จำเป็นก็พอ
บางพฤติกรรมก็อาจจะเป็นเช่นพ่อพระ แต่บางพฤติกรรมอาจเลวเกินคาดคิด
มีแต่พวกหน้าด้านเท่านั้นที่แอบอ้างว่าตนเป็นคนดีตลอดเวลา
แต่สิ่งหนึ่งที่เที่ยงแท้แน่นอนก็คือ จิตใจที่ดี มีความรู้สึกกับคนอื่นอย่างดี ไม่มีโลภ ไม่มีคิดอกุศล และคงแต่แสวงหาความสุข แต่ไม่บนทุกข์ของตัวเองและผู้อื่น อย่างนี้แหละน่าจะเป็นเกราะคุ้มภัย หรือให้ได้เจอแต่สิ่งที่ดีๆ
หากจะเกิดเรื่อง ผมก็จะต้องบอกว่า ขอโทษครับผมมาเที่ยวครับ มาเพื่อมาหาความสุข ไม่ได้มาเพื่อมาหาเรื่องครับ
รู้เขารู้เรา รบร้อยชนะร้อย
เด็กเสริฟจะเป็นบุคคลในร้านที่รู้ข้อมูลข่าวสารดีที่สุด การทิปเด็กเสริฟมากๆก็จะทำให้ คนทิปมีความสุขเพิ่มขึ้นเล็กน้อย แต่คุ้มค่าอย่างยิ่ง
ทั้งนี้รวมทั้ง เด็กห้องน้ำ และเด็กที่จอดรถด้วย มีอีกมากมายวันหลังค่อยๆบอกออกไป
หน้าส่วนตัว
1357
