29 มีนาคม 2550 15:04 น.
ผู้หญิงไร้เงา
เมื่อฉัน..มีเธอ
ก็ทำให้ได้เจอ..สิ่งหลากหลาย
ขอบคุณนะ...ขอบคุณมากมาย
ที่คอยเคียงข้างกาย...ยามมีทุกข์ภัย
เมื่อฉัน..มีเธอ
ต่อให้ต้องเจอ..ทุกข์หนักเพียงไหน
ไม่เคยหวั่น...เพราะเธอทำให้ฉันได้มั่นใจ
ว่าทุกย่างก้าวที่ก้าวไป...เธอยังเคียงใกล้...กำลังใจยังให้กัน
เมื่อฉัน...มีเธอ
ก็พร้อมแล้วเสมอ...จะไม่หวาดหวั่น
ต่อให้ปัญหา...หนักหนาสารพัน
แม้ทุกข์จะเป็นตัน...ตัวฉันไม่หวั่นกลัว
เมื่อฉัน..มีเธอ
แม้ต้องเจอะเจอ..ความมืด..ความสลัว
ต่อให้อยู่ภายใต้ความว่างเปล่า....ในโลกสีเทารอบรอบตัว
บอกได้เลยชัวร์ชัวร์...ฉันไม่เคยกลัว.....เพราะมีเธอ
13 มีนาคม 2550 09:39 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับฉัน
ตั้งแต่แรกเห็นเธอนั้น...อาการฉันสั่นไหว
ใจเต้นตุ๊บตั๊บไม่อาจจะนับจังหวะของหัวใจ
ว่าทำไม๊ทำไมมันเต้นเร็วเกินไป...จนเกินประมาณ
หรือนี่จะเรียกว่าความรัก
ที่มาทายทักที่มาทำให้หัวใจได้ฉ่ำหวาน
ตั้งแต่แรกเจอเธอจนฉันได้รับเสมอ..ความชื่นบาน
เหมือนมดได้น้ำตาลอะไรประมาณนั้นจริงจริง
สาธุสาธุขอระบุเอาไว้
ขอให้เธอและฉันมีใจให้รักนี้สดใสไม่ต้องโดนถูกทอดทิ้ง
รักกันแน่นแฟ้นได้เดินควงแขนได้เป็นแฟน..ได้แอบอิง
มีรักที่สุขยิ่งและรักกันจริงตลอดไป
แต่อย่างไรฉันก็กลัวใจตัวเอง
กลัวจะต้องคว้างเคว้งและหวั่นไหว
หากเธอไม่รักตอบไม่ชื่นชอบ..ไม่สนใจ
สาธุโนพันเตอย่าโมเมอย่าผลักไสให้ฉันต้องช้ำในเพราะรักใครเพียงข้างเดียว