22 กุมภาพันธ์ 2550 22:22 น.
ผู้หญิงไร้เงา
อย่าปฏิเสธความจริงเลยคนดี
บอกความจริงกันสักทีเลยดีกว่า
เพราะยังไง...ความเป็นไป...ของกาลเวลา
ก็ยังบอกความจริงที่ว่า...ฉันไม่ได้ดีไปกว่า...ใครใคร
จนทำให้มันเป็นเหตุผล
ที่เธอไม่มาสน...ไม่มาชิดใกล้
ฉะนั้นก่อนจาก...ไม่ต้องลำบากเอ่ยอะไร
แค่ความเป็นจริง..สิ่งที่เป็นไป..คือฉันดีไม่พอ
ยิ่งกว่านั้นไม่ต้องมาทำเป็นสงสาร
ให้หัวใจมันทรมาน...การสานต่อ
หากต้องการจะจบจาก..ไม่ต้องลำบากพะเน้าพะนอ
พูดความจริงเถอะนะ...ฉันร้องขอ...คำว่าดีเกินพอ..ฉันขอแล้วกัน
20 กุมภาพันธ์ 2550 10:54 น.
ผู้หญิงไร้เงา
เฝ้ากักเก็บเจ็บนักกับรักร้าว
ที่ทุกคราวร้าวไหวดวงใจฉัน
นานแสนนานเหงาเศร้าเฝ้าผูกพัน
ทั้งชีวันมีทุกคราความปราชัย
เหมือนเป็นเพื่อนเยือนโศกบนโลกล้า
ไม่สร่างซ่าเศร้าหมองนั่งร้องไห้
แต่แล้วมาวันนี้แสนดีใจ
เมื่อต้องไกลความช้ำเคยจำทน
เพราะมีเขาเฝ้าใกล้ให้ชีวิต
เบี่ยงเบนทิศคลุกเคล้าเฝ้าสุขล้น
จึงขอฝากน้ำตาฟ้าเบื้องบน
ช่วยจำนนรับจำนำทุกค่ำคืน
ซึ่งหากแม้นวันหน้าหรือฟ้าใหม่
เขาเปลี่ยนไปไม่เหมือนเก่ามิเฝ้าฝืน
ยอมไถ่ถอนน้ำตามากล่ำกลืน
พร้อมหยิบยื่นความสุขยอมทุกข์ทน