28 กุมภาพันธ์ 2549 13:11 น.
ผู้หญิงไร้เงา
คืนเศร้า
ความระทมยังอยู่กับเราไม่ไปไหน
หนทางที่เป็นมาทุกเวลายังย้ำความเป็นไป
น้ำตาใสใสยังล้นเอ่อในรอบดวงตา
คืนเศร้า
ยังคงมีเพียงเราที่เหว่ว้า
หนทางและความเดียวดายยังคงทักทายตลอดเวลา
ไม่รู้วันใดจะลับลากับความทรมาที่มากมาย
คืนเศร้า
ยิ่งคิดแล้วเรายิ่งใจหาย
หนทางมืดมิดที่ยังย้ำติดไม่ห่างกาย
แต่เอาเถอะฉันจะยอมท้าทาย..ก้าวข้ามมันไป
คืนเศร้า
สักวันฉันจะหายเหงาและหวั่นไหว
และคิดว่าวันนั้น..วันที่ฉันมุ่งมั่นไม่หวั่นทุกข์ภัย
จะเป็นวันที่ฉันสุขใจยามชิดใกล้..ยามได้มีเธอ
14 กุมภาพันธ์ 2549 00:12 น.
ผู้หญิงไร้เงา
. ขาดแม่บ้าน
สุดที่รักของฉัน
บ้านคนเหงา เขาแย่ ขาดแม่บ้าน
ขอนงคราญ คนดี หากพี่ขอ
รอได้ไหม ให้มี สิ่งที่รอ
กลัวเธอท้อ เหลือใจ จึงได้กลัว
หนึ่งใจมั่น ฉันให้ เธอไว้หนึ่ง
หัวใจซึ่ง หวาดหวั่น ใครปั่นหัว
ครัวรักร้าง จ่างกรอบ ขาดครอบครัว
คำคนยั่ว เชื่อหมด ในรสคำ
เหตุจนเกิน เงินตรา คือสาเหตุ
ขำทั่วเขต ยังมา ให้น่าขำ
จำใส่ใจ ไว้หมด ที่จดจำ
เราจะช้ำ หม่นหมอง เพราะสองเรา
เชื่อในรัก สักนิด ควรคิดเชื่อ
เหงาน่าเบื่อ ในนาม ของความเหงา
เอาสิ่งใด ไหนเอ่ย เปรียบเปรยเอา
มาเทียบเท่า ความจน ที่ทนมา
ฐานใจมั่น หมั่นมาก เป็นรากฐาน
หาใช่นาน เกินไป ที่ใฝ่หา
ตรารักไว้ ให้พึ่ง เพื่อตรึงตรา
มีคุณค่า เกินหยั่ง ความมั่งมี
วอนด้วยใจ ใช่ทิ้ง เฝ้าวิงวอน
ศรีสมร ตระหนัก ในศักดิ์ศรี
ปีเดือนผ่าน กานดา รอห้าปี
เกินจากนี้ บ้านเหงา คงเศร้าเกิน
จะรอเป็นแม่บ้าน
ผู้หญิงไร้เงา
บ้านพี่เหงา เฝ้าแย่ ขาดแม่บ้าน
ขอนงคราญ จริงเปล่า หากเฝ้าขอ
รอเสมอ เผลอไม่มี น้องนี้รอ
กลัวน้องท้อ หัวใจ ไม่ต้องกลัว
หนึ่งใจมั่น เพียงพอ ต่อใจหนึ่ง
หัวใจซึ่ง มุ่งมั่น ไม่หวั่นหัว
ครัวไม่ร้าง เพราะรักให้ ในครอบครัว
คำคนยั่ว กลัวไปใย ในน้ำคำ
เหตุจนเงิน เกินอัตรา ใช่สาเหตุ
ขำเป็นเปรต เรื่องจน หากคนขำ
จำกิเลส เหตุก่อ เพราะจดจำ
เราจะช้ำ ทำไม ในใจเรา
เชื่อเรื่องรัก ปักจิต ด้วยคิดเชื่อ
เหงาฉันเบื่อ เหลือใจ ในความเหงา
เอาความรัก มาแลก แจกก็เอา
คราเธอเฝ้า หัวใจ ในทุกครา
ฐานใจมั่น ตั้งหลัก หากปักฐาน
อย่าเพียงผ่าน ม่านใจ ให้ใบอย่า
ตราความรัก ภักดี ต้องตีตรา
มีอุรา คล้องกัน ให้มั่นมี
วอนด้วยใจ ไม่ทิ้ง เมื่อวิงวอน
ศรีสมร มั่นใจ ในศักดิ์ศรี
ปีเดือนผ่าน รอได้ แม้นหลายปี
รักคนดี หละหนอ จึงรอรัก
หน้าส่วนตัว
1347
Calendar
Lovers
6 คน เลิฟผู้หญิงไร้เงา
