14 สิงหาคม 2546 17:14 น.
ผู้หญิงไร้เงา
แม้นต้องอยู่คนเดียวเพียงลำพัง
และไม่มีกันและกันเหมือนวันเก่า
ก็ไม่เป็นอะไรยังพอทำเนาว์
แต่โปรดอย่าห่วงหาเหมือนเก่าได้ไหมคนดี
ในเมื่อเธอต้องการจะแยกทางไป
จะมาสนใจทำไมกับฉันคนนี้
รู้ไหมความห่วงใยทำร้ายจิตใจสิ้นดี
โปรดเถอะนะคนดีอย่าห่วงใยฉันอย่างนี้อีกเลย
ในเมื่อเธอจะไปก็จงไป
ไม่ต้องมาสนใจกับคนอย่างฉัน
มีอะไรต้องมาห่วงใยและผูกพัน
ในเมื่อเธอจะไปก็จงไปอย่าหันหลังกลับมา
ในเมื่อเธอต้องการจะไป
ฉันก็ไม่ขอรั้งเธอไว้ให้ไร้ค่า
เดินออกไปเลยให้ไกลสายตา
แล้วไม่ต้องห่วงหากันอีกต่อไป
เพราะฉันจะทำใจให้ลืมเธอ
ลืมว่าเคยรักเธอเสมอมากแค่ไหน
ลืมให้หมดความรู้สึกในหัวใจ
และต่อจากนี้ไปเธอไม่ใช่คนในสายตา
ส่วนความห่วงหาและผูกพัน
ฉันจะทิ้งมันไว้ข้างหลังอย่างไร้ค่า
จะไม่มองอดีตและความรักที่ผ่านมา
และฉันจะถือเสียว่าที่ผ่านมาเป็นความฝันเท่านั้นเอง
13 สิงหาคม 2546 20:47 น.
ผู้หญิงไร้เงา
เธอกลอกกลิ้ง......กลิ้งกลอกหลอกให้รัก
บอกแน่รัก..........รักแน่ไม่แปรผัน
พอวันเปลี่ยน......เปลี่ยนวันก็เปลี่ยนกัน
ฉันรักมั่น...........มั่นรักจึงหนักใจ
ด้วยรักเธอ..........เธอรักฉันไม่จริง
เธอทอดทิ้ง..........ทิ้งทอดกอดความเหงา
เธอจากไป..........ไปจากพรากจากเรา
ฉันตรมเศร้า......เศร้าตรมขื่นขมใจ
เมื่อรักหมด.........หมดรักสิ้นทุกอย่าง
หมดหนทาง.........ทางหนจนความหมาย
เป็นได้แค่..........แค่ได้เป็นคนเคียงกาย
แต่พอหน่าย.......หน่ายพอไม่มีต่อเวลา
เหลือเพียงฉัน.....ฉันเพียงแต่ลำพัง
หมดสิ้นไร้..........ไร้สิ้นใจพะวังและห่วงหา
หมดสิ้นแล้ว........แล้วสิ้นที่ผ่านมา
ไม่มีค่า...............ค่าไม่มีแต่นี้ไป
7 สิงหาคม 2546 18:14 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ศุกร์นี้ฉันมีโปรแกรมเที่ยว
จะไปเก็บเกี่ยวความสนุกให้สุขสรรค์
ในประเทศเพื่อนบ้านข้างเคียงกัน
ในหมู่เกาะลังกาวีที่คุณนั้นเคยได้ยิน
จะไปเที่ยวเดี๋ยวเดียวเดี๋ยวก็กลับ
ซึ่งได้ตั้งโปรแกรมไว้แน่ชัดแล้วตอนนี้
สามวันสองคืนกับการชุ่มชื่นฤดี
กับการท่องเที่ยวบนหมู่เกาะลังกาวีให้สุขขีในหัวใจ
ซึ่งไม่รู้มีใครจะเว้นว่าง
ไม่มีงานคั่งค้างให้แก้ไข
แล้วมีความสนอกและสนใจ
อยากจะร่วมเดินทางไกลไปกับผู้หญิงไร้เงา
ถ้ามีแหละก็ขอเชิญเลยนะขอเชิญ
เก็บกระเป๋าแล้วเดินทางไปกับฉัน
จะได้เที่ยวชมหมู่เกาะลังกาวีด้วยกัน
เพื่อให้เกิดความสุขสรรค์เหมือนสวรรค์เป็นของเรา
6 สิงหาคม 2546 22:20 น.
ผู้หญิงไร้เงา
ฉันก็เป็นแค่เพียงคนหนึ่งบนโลกใบนี้
ที่เธอแวะเวียนมาหาทุกทีที่มีปัญหา
พอเรื่องราวสามารถแก้ไขลงได้ในพริบตา
เธอก็มาหายหน้าลาร้างไกล
เป็นอย่างนี้อยู่เป็นประจำ
เธอจึงไม่รู้ว่าฉันชอกช้ำขนาดไหน
ด้วยฉันเองก็มีปัญหาค้างคาในใจ
เป็นปัญหาที่ปรึกษาใครไม่ได้นอกจากเธอ
แต่เมื่อเธอมาลาร้างห่างหาย
แล้วจะให้ฉันทำอย่างไรกับปัญหาที่ว่านี้
ด้วยว่าปัญหาที่ฉันหนักใจในฤดี
คือการที่เธอทำไม่ใยดีกับฉันคนนี้เลย
โดยเธอปล่อยฉันไว้ตามลำพัง
พอมีทุกข์สักครั้งจึงกลับมาหา
เธอรู้ไหมฉันทุกข์ใจตลอดเวลา
กับการหายหน้าไม่มาสนใจ
ฉะนั้นช่วยเคลียร์ปัญหาให้ฉันหน่อย
ว่าฉันเป็นได้แค่เพื่อนที่คอยแก้ปัญหา
หรือพอจะมีหวังได้เป็นคนในสายตา
ที่เธอห่วงหาทุกวันเวลาเหมือนกัน
4 สิงหาคม 2546 21:57 น.
ผู้หญิงไร้เงา
สวัสดีจ๊ะเจ้าไวรัส
ทำไมเจ้าชอบมาทำความรู้จักกับเครื่องฉัน
หรือว่ามีอะไรติดใจผูกผัน
จึงแวะมาหากันเสียร่ำไป
แล้วนี่ฉันจะทำงานอย่างไรกัน
ในเมื่อเจ้าเล่นมาทักทายกันบ่อยเพียงนี้
ข้อมูลของฉันที่มีอยู่ก็พอดี
แต่เจ้ากับมาทำเสียเสียหมดนี่ได้ไง
ซึ่งฉันเองก็ไม่ค่อยจะว่าง
แต่พอมีหนทางจะแก้ไข
ให้เจ้าได้มาทักทายสมฤทัย
กับโปรแกรมฆ่าไวรัสดีไหมเจ้าเพื่อนเกลอ
Calendar
Lovers
6 คน เลิฟผู้หญิงไร้เงา
หน้าส่วนตัว
1253
