13 ธันวาคม 2546 01:26 น.
ผู้หญิงไร้เงา
เธอจากไปไปจากเธอให้เพ้อหา
หมดคุณค่าค่าคุณหมดลดจากฉัน
เธอจากไปไปจากเธอเพ้อทุกวัน
เหลือเพียงฉันฉันเพียงเหลือเผื่อสัมพันธ์
ส่วนเธอนั้นนั้นเธอส่วนล้วนไม่เพิ่ม
ไม่ต่อเติมเติมต่อไม่ขอฝัน
มีเหมือนหมดหมดเหมือนมีที่ผูกพัน
เก่าก่อนนั้นนั้นก่อนเราเราเคยมี
แต่ตอนนี้นี้ตอนแต่มีแค่ฉัน
กับผูกพันพันผูกกับกับใจนี้
ไม่มีแล้วแล้วมีไม่ใจคนดี
เหลือที่มีมีที่เหลือแค่เผื่อใจ
12 ธันวาคม 2546 01:06 น.
ผู้หญิงไร้เงา
เมื่อเธอจาก พรากไป ไม่เคยพบ
หรือประสบ พบเห็น เช่นวันก่อน
มีแต่ความ เหงาเศร้า เข้าอาวรณ์
และคอยอ้อน สัมพันธ์ กับฉันมา
แต่จริงจริง ยังห่วง ยังหวงแหน
และอาลัย เหลือแสน ความรักจ๋า
เมื่อไหร่นะ ที่เธอ หันกลับมา
และส่งค่า ความรัก พักให้กัน
เพราะจริงจริง ฉันนั้น ยังห่วงหา
และอาลัย นักหนา กับเธอฉัน
และคิดถึง ความรัก หนักทุกวัน
ด้วยหัวใจ ผูกพัน ฉันรักเธอ
10 ธันวาคม 2546 20:34 น.
ผู้หญิงไร้เงา
มีเรา
เธอรักฉันฉันรักเธอเสมอมั่น
เธอผูกพันพันผูกเธอเสมอเก่า
เธอใกล้ชิดชิดใกล้เธอพบเจอเงา
เธอมีเราเรามีเธอเสมอมา
ไม่มีวันวันมีไม่ใจเปลี่ยนผัน
เธอมีฉันฉันมีเธอเจอห่วงหา
รักเราสองสองเรารักปักอุรา
ซึ่งมากค่าค่ามากซึ่งจึงมีเรา
ไม่มีเรา
เธอรักเขาเขารักเธอเผลอลืมฉัน
ลืมคืนวันวันคืนลืมปลื้มห่วงหา
เหลือเพียงฉันฉันเพียงเหลือเจ้าน้ำตา
ไร้เธอมามาเธอไร้ใจผูกพัน
ไม่มีวันวันมีไม่ให้เหมือนก่อน
ใจร้าวรอนรอนร้าวใจให้ไหวหวั่น
ต่อไปนี้นี้ไปต่อขอลืมกัน
จบผูกพันพันผูกจบไม่พบเรา
7 ธันวาคม 2546 23:51 น.
ผู้หญิงไร้เงา
เธอผันเปลี่ยนเปลี่ยนผันฉันเป็นเขา
ไม่มีเราเราไม่มีนี้เหมือนก่อน
เหลือเพียงฉันฉันเพียงเราเฝ้าอาวรณ์
เธอจากจรจรจากพรากหทัย
จึงเกิดเจ็บเจ็บเกิดกำเนิดขึ้น
ทั้งหลับตื่นตื่นหลับกลับโหยไห้
ไม่มีเธอเธอไม่มีนี้เรื่อยไป
สุดช้ำใจใจช้ำระกำทรวง
เหลือแต่เพียงเพียงแต่แค่ความหลัง
ที่วาดหวังหวังวาดขาดห่วงหวง
เพราะใกล้ชิดชิดใกล้ใจคนลวง
จึงช้ำทรวงทรวงช้ำระกำใจ
6 ธันวาคม 2546 03:13 น.
ผู้หญิงไร้เงา
จะไม่ขอให้เธอรักฉัน
หรือมีใจผูกพันเหมือนเก่า
จะไม่ขอให้เธอกลับมาเป็นเงา
เหมือนครั้งที่เราเคยผูกพัน
แต่มีสิ่งหนึ่งที่อยากจะขอ
คืออยากให้เธอพออย่าต่อสานฝัน
มีเขารักเขาให้เขาเป็นคนสำคัญ
ไม่อยากให้เธอลืมเขาเหมือนฉันที่ผ่านมา
ทำได้ไหมฉันขอเพียงแค่นี้
ถือว่าแทนมิตรภาพที่เคยมีที่มีค่า
ถือว่าแทนคำมั่นคำสัญญา
ก่อนที่เธอและฉันจะลาจากกันไกล